Oι κοσμοϊστορικές αλλαγές που συντελέστηκαν στη Διεθνή πολιτική σκηνή μετά την κατάρρευση του πρώην ανατολικού μπλοκ, μετέβαλαν τους συσχετισμούς των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη και έτσι, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, μετέβημεν στη μονοκρατορία και την έναρξη της Παγκοσμιοποίησης.

Μέσα στη δίνη των νέων εξελίξεων, τα εθνικά κράτη χάνουν την ταυτότητά τους και η κονσερβοποίηση των λαών που επιτυγχάνεται με την ισοπέδωση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, είναι ήδη γεγονός. Το ψηφιδωτό των «πολιτισμών», προϊόν της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, προκαλεί βλάβη στον κοινωνικό ιστό και αποτελεί έναν σύγχρονο «Δούρειο Ίππο», μέσα στα σπλάχνα των κρατών. Η οικονομική εξαθλίωση των γηγενών κατοίκων, είναι μέρος του σχεδίου αυτού του διεθνούς μορφώματος, ώστε ελλείψει ρευστού, να ενδιαφέρονται μόνο για τον κορεσμό του στομάχου, μη συμμετάσχοντας στην παραγωγή πολιτικής, αφήνοντας έτσι το πεδίο ελεύθερο στους χειραγωγούμενους πολιτικούς νάνους της Νέας Εποχής.

Η Παγκοσμιοποίηση όμως, που μέχρι πρότινος φάνταζε παντοδύναμη, λόγω της αλαζονείας της έχει ανοίξει μέτωπα που δεν πρόκειται να κλείσουν. Η εισβολή στο Ιράκ το 2003, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και η δεδομένη ίδρυση κουρδικού κράτους τα επόμενα χρόνια, σενάριο που ενισχύεται από τις έντονες ταραχές στη Συρία, όπου κι εκεί το κουρδικό στοιχείο είναι έντονο, θα μεταβάλει τις συμμαχίες στην περιοχή, προκαλώντας ένα ντόμινο αποσταθεροποίησης, από τα βάθη της Τουρκίας ως τα Βαλκάνια, που θα συνίσταται στη συρρίκνωση των κρατών της περιοχής και σε νέα οριοθέτηση των συνόρων.

Μέσα σ’ αυτήν τη συγκεχυμένη κατάσταση, η τύχη της Ελλάδας είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Η σημερινή κυβέρνηση, ρεμβάζουσα στο παρατηρητήριο του Μεγάρου Μαξίμου και αλυσοδεμένη από την Τρόικα και το Μνημόνιο, δείχνει ανίκανη και επικίνδυνη να χειριστεί μείζονα και δυσεπίλυτα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής με πρόσφορο για τα συμφέροντα της χώρας τρόπο. Μόνο μια κυβέρνηση που θα διαθέτει πολιτική οξυδέρκεια, αποφασιστικότητα, διορατικότητα πυγμή, εμφορούμενη από τα διαχρονικά ιδεώδη της ελληνικής φυλής, ανεξάρτητη από το διεθνή παράγοντα και εκμεταλλευόμενη τις ιστορικές ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν, μπορεί να ωφελήσει την πατρίδα.

Τους δύο τελευταίους αιώνες, ο ελληνισμός, αφουγκραζόμενος τα νέα δεδομένα που προέκυπταν, κατόρθωσε να ιδρύσει κράτος τον 19ο αιώνα και στις αρχές του επόμενου, να το διπλασιάσει. Στην αυγή του 21ου αιώνα, το status quo μεταβάλλεται εκ νέου. Είναι ιστορική ανάγκη, να είμαστε παρόντες σ’ αυτήν την αλλαγή. Ο ελληνικός λαός, μιμούμενος τον κυπριακό ελληνισμό που ισοπέδωσε το σχέδιο Ανάν, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, βροντοφωνάζοντας ένα ηχηρό ΟΧΙ στο ψευτοπροοδευτικό σύστημα, που υπηρετεί πιστά τα συμφέροντα που θέλουν την Ελλάδα ανίσχυρη, επιβραβεύοντας ταυτόχρονα, εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες με συνέπεια και αταλάντευτα, δρουν με γνώμονα το συμφέρον του Έθνους και του Λαού. Η δικαίωση του ελληνισμού δεν είναι ανέφικτη. Αρκεί να απομονωθούν οι δολοφόνοι του εφικτού.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ.
ΑΣΣΟΥ-ΛΕΧΑΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΝΟΔΕ Ν.Δ. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ




Πηγή : nd.gr/web/node-korinthias