Στη μεταψυχροπολεμική Ευρώπη η Γερμανία είναι αυτή που ορίζει το παιχνίδι. Ποικίλα τα παραδείγματα από το 1990 και μετά. Aλλο ένα χθες. Στη Σύνοδο Κορυφής των 27 η Γερμανίδα σιδηρά κυρία Ανγκελα Μέρκελ επέβαλε νέα Κατοχή στη Γηραιά Ηπειρο του 21ου αιώνα. Με όπλα αυτή τη φορά όχι τα πάντσερ και τα στούκας αλλά την οικονομική της δύναμη. Τη γερμανική βιομηχανία.

Ένα 4ο Ραιχ, οικονομικό σήμερα, πλανάται σαν μαύρο σύννεφο πάνω από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη που παρακολουθούν με αμηχανία, ανίκανα να συλλάβουν και να υποστηρίξουν εναλλακτική πρόταση.

Η Ελλάδα που από μόνη της αποτελεί περιπτωσιολογική μελέτη είχε στις Βρυξέλλες τον πρωθυπουργό της ουσιαστικά φιμωμένο λόγω της δικής του απόφασης να ενταχθεί στο μνημόνιο και την τρόικα. Ουδεμία απολύτως αντίρρηση ακούσθηκε στα όσα απόλυτα και επιτακτικά έθεσε ο γερμανογαλλικός άξονας.

Η Ευρώπη χωρίσθηκε στα δύο. Κάποιοι λίγοι συμφωνούν, άλλοι, κατά τεκμήριον οι πλέον αδύνατοι διαφωνούν, αλλά τι μπορούν να κάνουν; Η Γερμανίδα καγκελάριος θέλει να επιβάλει τις ακραίες κυρώσεις που της ζήτησαν οι οικονομικοί της σύμβουλοι σε εκείνες τις χώρες που από σήμερα και στο μέλλον θα ξεφεύγουν δημοσιονομικά.

Χώρες που δε θα μπορέσουν να ελέγξουν, κατά τας βουλάς της κυρίας, το ταμείο τους. Που δεν θα συμμορφώνονται με τις προσταγές του ηγέτη. Γερμανικός βούρδουλας θα «επιπίπτει» επί της Γηραιάς Ηπείρου και ο πόνος που θα προκαλεί θα υποτάσσει κάθε ανυπάκουο….