Λέγομαι Καρυδάκη Αικατερίνη, σπουδάζω νομική στο πανεπιστήμιο του Μονάχου. Ο πατέρας μου, Καρυδάκης Σπυρίδων, βρίσκεται εδώ και 4 χρόνια στις φυλακές Κορίνθου, αφού πρώτα έμεινε για έναν χρόνο στις φυλακές του Κορυδαλλού. Έχει αδίκως καταδικαστεί πρωτόδικα σε δις ισόβια για απάτη εις βάρος της Κτηματικής τράπεζας στο ύψος των 49.000.000 δραχμών, που διαπράχθηκε το 1989. Το πιο τράγικο στην όλη υπόθεση είναι ίσως το ότι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος είναι αθώος, όπως δείχνει και η κοινή λογική, η οποία όμως δυστυχώς στις μέρες μας δεν χρεισιμοποιήται συχνά.

Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς τις δυσκολίες που συναντά ο άνθρωπος που προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Ο κόσμος έχει την τάση να πιστέυει μόνο τα αρνητικά. Το πρωτόδικο δικαστήριο λοιπόν έγινε το 2007, ενώ το εφετείο το οποίο έχει οριστεί 3 φορές ως τώρα δεν έγινε ακόμα λόγω της μπερδεμένης καταστάσης των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα. Κάθε φορά που μας δίνουν κάποια ημερομηνία το εφετείο ορίζεται για μετά από έναν χρόνο και πέρασαν έτσι ήδη 4 χρόνια.

Μέσα στο χρονικό αυτο διάστημα ο πατέρας μου παρουσίασε πολλά προβλήματα υγείας, όπως καρκίνο, υπνική άπνοια και προβλήματα καρδιάς.

Παρ'όλα αυτά όμως, καθ'όλη τη διάρκεια της κράτησής του ο πατέρας μου έδειξε καλή διαγωγή και δεν αντιμετώπισε κάποιο περαιτέρω πρόβλημα με το νόμο. Του έχει δοθεί αρκετές φορές 24ωρη άδεια και ουδέποτε ακούστηκε κάποιο παράπονο ή διαμαρτυρία για κατάχρηση της άδειας αυτής απο μέρους του.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, του έχει χορηγηθεί και εκπαιδευτική άδεια για να σπουδάσει πληροφορική στα ΙΕΚ Κορίνθου. Προφανώς λοιπόν ο άνθρωπος ουδεμία θέληση παρουσίασε τόσο καιρό να παράβει το νόμο και η συμπεριφορά του ήταν κάτι περισσότερο απο υποδειγματική αν λάβουμε ύποψη το γεγονός ότι αδικήθηκε απο την ίδια του την πατρίδα.

Κάθε τρεις μήνες ο πατέρας πρέπει να κάνει ιατρικές εξετάσεις για να παρακολουθείται το στάδιο του καρκίνου.

Οι τελευταίες εξετάσεις έδειξαν ότι ο καρκίνος άρχισε να παρουσιάζει μεταστάσεις και για το λόγο άυτο πρέπει να υποβληθεί σε σημαντικές θεραπείες.

Ο πατέρας μου όμως αρνείται τις θεραπείες αυτές λόγω της ψυχολογικής του καταστάσης και δεν ξέρουμε πόσο καιρό είναι σε θέση να αντέξει ακόμη. Η μοναδική ελπίδα μας είναι, ότι ίσως κοντά στην οικογένεια του μπορέσουν να βρούν τόπο οι θεραπείες αυτές και ο άνθρωπος να σωθεί.

Για το λόγο αυτό, ο πατέρας μου μέζεψε όλα τα ιατρικά χαρτιά και τα παρέδωσε στην κ. Ζαφειράκη, την καινούργια διευθύντρια των φυλακών Κορίνθου, ώστε εκείνη να τα προωθήσει στούς αρμόδιους και να του δώσει τον αριθμό πρωτοκόλλου. Η κ. Ζαφειράκη όμως, δείχνοντας πρωτοφανή για τα εφήβικα μου μάτια αδιαφορία, καθυστερεί να προωθήσει τα έγγραφα αυτά και ακόμη δεν έχει δώσει στόν πατέρα μου τον αριθμό πρωτοκόλλου, δίνοντας του την εξήγηση οτι επιθυμεί πρώτα να τα μελετήσει. Και τώρα ρωτώ, τι ακριβώς ζητά να μελετήσει η διευθύντρια των φυλακών στα ιατρικά έγγραφα απο τη στιγμή που δική της αρμοδιότητα είναι να παραδώσει τα έγγραφα αυτά στούς αρμόδιους και τίποτα παραπάνω?? Και πως μπορεί κανείς και με ποιό δικαίωμα να καθυστερεί κάτι απο το οποίο εξαρτάται κυριολεκτικά η ζωή ενός ανθρώπου του οποίου η υγεία επιδεινώνεται τρομακτικά κάθε μέρα και πίσω απο τον οποίο περιμένει μια ολόκληρη οικογένεια??

Όμως η κ. Ζαφειράκη δε σταμάτησε μόνο σε αυτό. Στις 16 Αυγούστου 2011 η διευθύντρια σταμάτησε την εκπαιδευτική άδεια που είχε δοθεί στον πατέρα μου, χωρίς μάλιστα να του δώσει κάποια σαφή εξήγηση για τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτήν της την άποφαση. Κατά την τηλεφωνική της συνομιλία με το δικηγόρο μας, η διευθύντρια του ξεκαθάρισε πως ο πατέρας μου με κανέναν τρόπο δεν παραβίασε το νόμο και οτι απλώς δέχτηκε κάποια ανώνυμα τηλεφωνήματα .

Ο κάθε σκεφτόμενος λογικά άνθρωπος είναι σε θέση να καταλάβει οτι τα ανώνυμα τηλεφωνήματα κατά πάσα πιθανότητα προέρχονται απο κάποιους που είτε από ζήλεια είτε απλώς από κακία θέλουν να βλάψουν τον πατέρα μου και αυτήν τη στιγμή μάλλον το γιορτάζουν.

Επίσης έφτασε στο σημείο να πει στον δικηγόρο ότι αν εκείνη ήταν στη θέση του πρώην διευθυντή των φυλακών, η ίδια δε θα έδινε στον πατέρα μου την εκπαιδευτική άδεια. Για ποιό λόγο όμως?? Φοβάται η κ. Ζαφειράκη να αναλάβει ευθύνες?? Φυσικά, είναι προτιμότερο για εκείνη όλοι να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια και να μην αναγκάζεται να παίρνει σοβαρές αποφάσεις, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο έυκολα.

Όλοι έχουν δικαιώματα και ο ρόλος της διευθύντριας της φυλακής είναι να προστατεύει και να υπερασπίζεται τα δικαιώματα και της υποχρεώσεις του κάθε κρατούμενου και όχι με το έτσι θέλω να τους τα αφαιρεί. Ο κάθε κρατούμενος στις φυλακές έχει τη δική του ιστορία και πρέπει όλοι να γίνονται σεβαστοί.

Ειδικότερα μάλιστα αν η ένοχη ενός κρατούμενου δεν έχει αποδειχτεί πλήρως, δεν μπορεί να θεωρείται εκατό τοις εκατό ένοχος για κανέναν λόγο. Και δεν εννοώ μόνο να αποδειχτεί στη γραπτή απόφαση ενός δικαστηρίου, γιατί εκεί πολλοί παράγοντες μπορεί να παίξουν το ρόλο τους, αλλά πολύ περισσότερο στην κοινή λογική, η οποία είναι πολύ πιο δυνατή από μια γραπτή απόφαση. Το κράτος έχει την αρμοδιότητα να προστατεύει τους πολίτες και αν δεν το κάνει, τότε δεν είναι κράτος. Και πως γίνεται στην Ελλάδα, που γέννησε τη δημοκρατία και η οποία είναι πατρίδα τόσων σοφών ανθρώπων, να καταπατείται ακατάπαυστα ο θεσμός της δημοκρατίας??

Κι όλα αυτά που συμβαίνουν μας βεβαιώνουν για μια ακόμα φορά οτι η εξουσία είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου, διότι είναι αχόρταγη.