Η μάχη για την πάταξη της φοροδιαφυγής ειδικά για τους μεγαλοοφειλετες του δημοσίου έχει αποτύχει παταγωδώς, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, αφού τον Ιούνιο οι 34 μεγαλύτερες εφορίες της χώρας είχαν σχεδόν μηδενικές εισπράξεις.
Ενώ δηλαδή τα συνήθη θύματα, που είναι οι συνεπείς φορολογούμενοι, ετοιμάζονται να πληρώσουν τη σωρεία των εκτάκτων εισφορών που ταχυδρομούνται αυτές τις ημέρες, εκείνοι που χρωστούν τα πολλά εξακολουθούν να μην πληρώνουν.

Και η κυβέρνηση αντί να βρει τρόπο να εισπράξει από αυτούς, ώστε να μην αναγκαστεί να πάρει και νέα μέτρα κατά των νομοταγών φορολογουμένων, ετοιμάζει ξανά κινήσεις εντυπωσιασμού. Αναζητά τρόπους για να δημοσιοποιήσει ονόματα μεγαλοοφειλετων όπως είχε κάνει και πριν μερικούς μήνες.

Η δημοσιοποίηση των ονομάτων αυτών είναι θετική, αρκεί οι οφειλές τους να μπαίνουν στα κρατικά ταμεία. Γιατί αυτό που συμβαίνει είναι να ανακοινώνονται ονόματα και τεράστια ποσά που αυτά τα πρόσωπα χρωστούν αλλά τελικώς η είσπραξη του δημοσίου γίνεται μετά από πολλά χρόνια και τα ποσά να είναι ελάχιστα.

Η πρακτική αυτού του είδους του εντυπωσιασμού ξεκίνησε προεκλογικά όταν ακόμα και ο πρωθυπουργός μιλούσε για περισσότερα από 30δισ. ανείσπρακτων οφειλών για να αποδειχθεί αληθινό αυτό που του αντέτειναν όσοι γνώριζαν, ότι δηλαδή το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσού δεν ήταν δυνατό να εισπραχθεί. Τελικώς έως και σήμερα είναι ζήτημα αν από εκείνα τα 30 δισ. έχουν εισπραχθεί έστω τα τρία.

Μακάρι λοιπόν να βρεθεί ο τρόπος και να ανακοινωθούν τα ονόματα. Αλλά μακάρι να βρεθεί ο τρόπος και να εισπραχθούν οι οφειλές. Και καλό θα ήταν οι αρμόδιες υπηρεσίες να ανακοινώσουν τα ακριβή ποσά που μπήκαν στα κρατικά ταμεία, π.χ από τη λίστα των τελευταίων φοροφυγάδων που δημοσιοποίησε ώστε να ξέρουμε όλοι αν επρόκειτο για εντυπωσιασμό ή υπήρξε και εισπρακτικό αποτέλεσμα, ανάλογο με τα ποσά που τους καταλογίζονταν κατά τη δημοσιοποίηση.