Η πρώτη επαφή ενός άνδρα με κάποιο στήθος ήταν φυσικά, με αυτό της μητέρας του. Η έννοια του στήθους και της φροντίδας-αναγκαιότητας ενσταλλάχθηκε από πολύ νωρίς σε όλους τους ανθρώπους και είναι πολύ συχνό το αρχέτυπο της ιδανικής μητέρας ως μίας γυναίκας με μεγάλη περιφέρεια και πλούσιο στήθος.

Στις κοινωνίες όπου τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν έχουν επηρεάσει καθόλου τον ερωτικό τρόπο σκέψης των ανδρών, η ιδανική γυναίκα- εμφανισιακά εμφανίζεται ως μία γυναίκα με ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά. Γιατί όμως;
Η γυναίκα με μεγάλη περιφέρεια συμβολίζει μία γυναίκα πιο γόνιμη και με μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσει μετά από κάποια γέννα- διότι οι σωματικές αλλαγές που θα προκύψουν θα είναι σαφώς μικρότερες.

Έπειτα, για την διασφάλιση της επιβίωσης του απογόνου, το πλούσιο στήθος παρέχει μεγαλύτερη ποσότητα γάλακτος και σε εντελώς υποσυνείδητο επίπεδο, οι άνδρες το γνωρίζουν αυτό και εξελικτικά έμαθαν να επιλέγουν συντρόφους με μεγάλα στήθη και λειτουργικές θηλές. Εξού και η συχνή ανάγκη των ανδρών να πιπιλίζουν τις θυληκές ρώγες.
Σίγουρα όλο αυτό απομυθοποιεί κατά κάποιον τρόπο την μαγεία που χαρακτηρίζει την σχέση του άνδρα με το στήθος, όμως στην ουσία θα πρέπει να αναλογιστούμε κατά πόσο είναι πιο ρομαντικό ο άνδρας να τρελαίνεται από ένα μεγάλο στήθος καθαρά από σεξουαλική ανάγκη ή να καθοδηγείται από ένα ασυνείδητο αίσθημα πατρότητας. Ακόμα και όταν πολύ απλά χαζεύει δύο τεράστια στήθη με το στόμα ανοιχτό!