Η σαββατιάτικη ομιλία του κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να διεκδικήσει το πρώτο βραβείο μυθοπλασίας σ' οποιαδήποτε διοργάνωση -ανά τον κόσμο- βράβευε τους δεινότερους παραμυθάδες. Το παγωμένο και απρόθυμο ακροατήριο κατάλαβε από την πρώτη στιγμή τι επρόκειτο να υποστεί από τον εργώδη αποδομητή της Ελλάδας, όταν ο τελευταίος διάλεξε ως κατάλληλη για την έναρξη της ομιλίας του την ακόλουθη φράση: «Ερώτημα πρώτο: υπάρχει Ελληνας που δεν πιστεύει ότι μπορούμε; Οτι θα τα καταφέρουμε;» Την απάντηση στο ρητορικό ερώτημα του κυρίου «λεφτά υπάρχουν» τη δίνει καθημερινά η ομόθυμη αποδοκιμασία στο πρόσωπό του και στους συναυτουργούς του από τα εξαγριωμένα πλήθη. Αν ο πρωθυπουργός πίστευε στο περιεχόμενο της... απορίας του, δεν θα χρειαζόταν τις σιδηρόφρακτες λεγεώνες της ΕΛ.ΑΣ. που τον προστάτευαν σε κάθε βήμα του από τους αγανακτισμένους πρώην ψηφοφόρους του.

Είπε επίσης ο άνθρωπος που μας έριξε στις... αγκάλες της τρόικας: «Μαζί ανοίξαμε νέες αγορές στη Ρωσία, στο Ισραήλ, στην Τουρκία, στη Σερβία και μαζί τις αναπτύσσουμε. Τώρα, στοχεύουμε στην Κίνα και την Ινδία. Θέλουμε να φέρουμε νέο κοινό από τις ΗΠΑ». Οι αγορές που «άνοιξε» ο κ. Παπανδρέου υπάρχουν μόνο στη φαντασία του κειμενογράφου της ομιλίας του. Ειδικά οι σχέσεις με τη Ρωσία βρίσκονται στο ναδίρ - κάτι που βιώνουν με οδυνηρό τρόπο στο πετσί τους ακόμα και οι ροδακινοπαραγωγοί της Πέλλας και της Ημαθίας. Η ρωσική ομοσπονδία έχει σταματήσει τις εισαγωγές ροδάκινων από την Ελλάδα. Τα αίτια της ρωσικής «στάσης εισαγωγών» είναι απλά: Αφενός, η αχαρακτήριστη στάση του πρωθυπουργού που «πάγωσε» (όπως είχε υποσχεθεί, άλλωστε) τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και, αφετέρου, η ιταμή και περιφρονητική στάση που επέδειξαν προς τη σλαβική υπερδύναμη οι κ. Δρούτσας και Λαμπρινίδης, οι οποίοι έχουν κατ' επανάληψη ακυρώσει ταξίδια στη Μόσχα. Οσο για την Κίνα, η -κατά την πασοκική προπαγάνδα- «αποικιοκρατική» σύμβαση που είχε υπογράψει η κυβέρνηση της Ν.Δ. για τον λιμένα του Πειραιά λίγο έλειψε να τιναχτεί στον αέρα από την κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία αρχικά έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να την υπονομεύσει και προσπάθησε στη συνέχεια, υπό το καθεστώς πανικού, να την... υλοποιήσει.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Παπανδρέου στράφηκε -με όχημα την ιδέα της εθνικής προτεραιότητας- εναντίον του... πολυπολιτισμικού εαυτού του: «Ο τουριστικός κλάδος, που σήμερα μαστίζεται από ξένους ανασφάλιστους, θα γίνει πρότυπο δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας για Ελληνες και Ελληνίδες». Ισως να έχει λησμονήσει ότι ο ίδιος, με το νομοσχέδιο περί απονομής της ελληνικής ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες, πρόσφερε ένα ισχυρότατο κίνητρο για τη διαιώνιση αυτής της κατάστασης, που μαστίζει την αγορά εργασίας και αφελληνίζει τις γειτονιές της πατρίδας μας.

Το φαινόμενο της ευθείας αντίκρουσης λεχθέντων που έχουν... εκτοξευτεί από το στόμα του συνέχισε να εκδηλώνεται με το πετρέλαιο της Ελλάδας, που προ διετίας (συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες 11/12/2009) είχε αρνηθεί ότι υπάρχει με τα κάτωθι λόγια: «Ολη η υποδομή παραγωγής να είναι διαφορετική, το οποίο εγώ θεωρώ ότι συνάδει και με την Ελλάδα, με την ελληνική οικονομία. Γιατί: Πετρέλαιο δεν έχουμε ή, τουλάχιστον, μέχρι τώρα δεν έχουμε βρει παρά ελάχιστο, όμως έχουμε άλλες, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Το πετρέλαιο (που δεν υπήρχε) τώρα φαίνεται ότι μάλλον υπάρχει, διότι το Σάββατο είπε ο κ. Παπανδρέου: «Ανακοινώνω σήμερα ότι η Ελλάδα ξεκινά έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης και η απόφαση για τη σχετική προκήρυξη υπογράφεται άμεσα».

Ο πεπερασμένος χώρος της εφημερίδας δεν επιτρέπει την ανάλυση του συνόλου των ψεμάτων που κυριάρχησαν στις 5.472 λέξεις που χρησιμοποίησε στην ομιλία του ο μοιραίος (για την Ελλάδα και τους Ελληνες) πρωθυπουργός. Ωστόσο, η αναντιστοιχία λόγων και έργων του «αντιεξουσιαστή» ΓΑΠ είναι αντιληπτή από όλους, διότι άπαντες βιώνουν τις συνέπειες των πράξεών του.


Πηγή : "Δ"