Tου Πάσχου Mανδραβέλη

Είναι πολύ σημαντική η «ανακοίνωση - ανοιχτή επιστολή της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ» που υπογράφει ο πρόεδρός της και γενικός γραμματέας της οργάνωσης. Είναι δε τόσο σημαντική που, αν δεν υπήρχε η προϊστορία της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας, θα έπρεπε να τη χειροκροτήσουμε.

Το σκεπτικό της ανακοίνωσης εντοπίζεται σε μια παράγραφο: «Γιατί η ΔΕΗ, μια εισηγμένη και ταυτόχρονα κοινωφελούς χαρακτήρα εταιρεία, να διακινδυνεύει τη βιωσιμότητα και την εμπορική φήμη της, μετατρεπόμενη σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό;».



Ορθό, λογικό και πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι οι συνδικαλιστές σκέφτονται την εμπορική φήμη της εταιρείας - μια φήμη που οι ίδιοι τραυματίζουν κάθε λίγο και λιγάκι με άσκοπες κινητοποιήσεις. Αυτές οι κινητοποιήσεις πρώτο στόχο έχουν να υπογραμμιστεί ο σημαντικός ρόλος που παίζει η ΔΕΗ, ως δημόσια επιχείρηση. Οι συνδικαλιστές, αλλά και η πλειονότητα των πολιτικών, θέλουν η ΔΕΗ να παραμείνει στο κράτος, για να παίξει «ευρύτερο κοινωνικό και εθνικό ρόλο». Ουδείς -λογικός τουλάχιστον άνθρωπος- υποστηρίζει ότι μια δημόσια επιχείρηση είναι πιο παραγωγική από μια ιδιωτική. Ολοι λένε ότι κάποιες επιχειρήσεις πρέπει να είναι δημόσιες, για να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία σε κρίσιμες για τη χώρα στιγμές.

Υποστηρίζουν δε -και πολύ λογικά- ότι μια ιδιωτική επιχείρηση βάζει πάνω απ' όλα το κέρδος, αδιαφορώντας για ευρύτερες πολιτικές που βοηθούν το έθνος και την κοινωνία. Ετσι, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να υποχρεώσει την Ντόιτσε Τέλεκομ να ασκήσει κοινωνική πολιτική βάζοντας τον ΟΤΕ να εισπράττει χαμηλά τιμολόγια σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Το κράτος, όμως, μπορεί να χρησιμοποιήσει μια δημόσια επιχείρηση και για ευρύτερους σκοπούς, επειδή είναι ο βασικός της μέτοχος. Αυτό το έκανε πάντα. Για παράδειγμα, παλιά οι κυβερνήσεις υποχρέωναν την κρατική «Ολυμπιακή» να μεταφέρει δωρεάν τις εφημερίδες, με το επιχείρημα ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν ισότιμη πρόσβαση στην ενημέρωση.

Το ίδιο ακριβώς κάνει τώρα και η νυν κυβέρνηση με τη ΔΕΗ. Φοράει το γνωστό διπλό καπέλο: από τη μια είναι κυβέρνηση που πρέπει να επιτύχει κάποιους δημοσιονομικούς στόχους (οι οποίοι είναι εξίσου σημαντικοί με τους κοινωνικούς στόχους που εξυπηρετεί με τα χαμηλά τιμολόγια η ΔΕΗ) και από την άλλη είναι βασικός μέτοχος μιας επιχείρησης, η οποία έχει καλό μηχανισμό είσπραξης. Εκ του κοινωνικού και εθνικού ρόλου, που η ίδια η ΓΕΝΟΠ θέλει να δώσει στη ΔΕΗ, η κυβέρνηση οφείλει να χρησιμοποιήσει την επιχείρηση για την είσπραξη του τέλους. Ασχέτως αν το συγκεκριμένο φορολογικό μέτρο είναι άδικο ή ατελέσφορο. Αυτό είναι μια πολιτική συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή. Το τι είναι εθνικά και κοινωνικά συμφέρον το αποφασίζει ο λαός διά των συντεταγμένων του οργάνων, δεν το αποφασίζει ο κ. Φωτόπουλος και η παρέα του στη ΓΕΝΟΠ.

Λογικά και φυσιολογικά, η ΔΕΗ και το κράτος πρέπει να είναι δύο πράγματα ξέχωρα και διακριτά. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος δεν πληρώνει τους ρύπους που παράγει η ΔΕΗ ούτε το ασφαλιστικό των εργαζομένων (οι τελευταίοι μπορούν να αποτιμήσουν την περιουσία της επιχείρησης και να πάρουν ένα ποσοστό της). Αλλά αυτοί οι καλοί λογαριασμοί θέλουν και καλές μετοχικές συνθέσεις. Επομένως, θα περιμένουμε κάποια στοιχειώδη συνέπεια από τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, να πρωτοστατήσει, δηλαδή, στον αγώνα για την ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης. Δεν μπορείς να είναι σοσιαλιστής σ' αυτά που παίρνεις και καπιταλιστής σ' αυτά που δίνεις.