Κώστας Κόλλιας: «Αξιοκρατική ή επικοινωνιακό πυροτέχνημα
η διαδικασία επιλογής Γενικών Γραμματέων;»

Έπειτα από την ανακοίνωση του ονόματος του νέου Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας προέβη στις ακόλουθες δηλώσεις:
«Ο πρώτος «επιτυχών» για τη θέση Γενικού Γραμματέα Υπουργείου με κάνει καχύποπτο ως προς την πραγματική σκοπιμότητα αυτής της επιλογής του Πρωθυπουργού να προκηρύξει δημόσιο διαγωνισμό για την πλήρωση των εν λόγω θέσεων. Πρόκειται άραγε πράγματι για μία αξιοκρατική διαδικασία ή εντέλει είναι ένα ακόμη επικοινωνιακό πυροτέχνημα της νέας Κυβέρνησης;
Κατ’ αρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ένα κατ’ εξοχήν πολιτικό πόστο, όπως αυτό του Γενικού ή Ειδικού Γραμματέα Υπουργείου, θεωρώ απολύτως θεμιτό να καλύπτεται από ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης της Κυβέρνησης. Καθένας που καλείται μέσα από αυτήν τη θέση να εφαρμόσει συγκεκριμένες πολιτικές, είναι λογικό να ταυτίζεται με αυτές, να είναι φορέας της ιδεολογίας της κυβερνώσας παράταξης. Και βεβαίως αυτό σε τίποτα δεν ακυρώνει την αξιοκρατία. Είναι σίγουρο ότι σε όλες τις παρατάξεις υπάρχουν άνθρωποι άξιοι, με όλα τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, ώστε να ανταποκριθούν άριστα στα καθήκοντά τους.
Ως εκ θαύματος, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ο καταλληλότερος τυγχάνει και ΠΑΣΟΚ και συντοπίτης και συνεργάτης του περιβάλλοντος του Υπουργού, διυλίζοντας μάλιστα τυχόν υποψίες για οποιαδήποτε ευνοϊκή μεταχείριση, μέσω του ανοιχτού διαγωνισμού. Δεν τίθεται κανένα θέμα ως προς τις ικανότητες του νέου Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, οι οποίες άλλωστε θα δοκιμαστούν στην πράξη. Επαναλαμβάνω, η πολιτική ταυτότητα ούτε επιβεβαιώνει ούτε ακυρώνει τις ικανότητες κανενός. Απλά δεν ήταν απαραίτητη όλη αυτή η επικοινωνιακή προετοιμασία του εδάφους, προκειμένου να πειστεί ο κόσμος ότι η επιλογή των δημοσίων λειτουργών γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια. Βεβαίως, η αδιαφάνεια και η αναξιοκρατία είναι μία νοσηρή κατάσταση, η οποία όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να καταπολεμηθεί. Ωστόσο η νέα Κυβέρνηση έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο στην προσπάθειά της να καθησυχάσει τους πολίτες ως προς την αποφασιστικότητά της να προασπίσει την αξιοκρατία στο δημόσιο βίο.

Κάθε πολιτική θέση είναι θέση ευθύνης και λογοδοσίας. Κάθε Γραμματέας δίνει αναφορά στους Υφυπουργούς, τους Υφυπουργούς και, εντέλει, στον Πρωθυπουργό. Η αλυσίδα των πολιτικών ευθυνών πρέπει να είναι αρραγής, προκειμένου να μπορεί ο πολίτης να παρακολουθεί και να ελέγχει σε κάθε στάδιο τις αποφάσεις και τις πράξεις της Κυβέρνησης. Αυτό που απεύχομαι είναι να αναδειχθούν οι Γραμματείς στους αδύναμους κρίκους αυτής της αλυσίδας. Είναι πολύ ευκολότερο για την κυβερνώσα παράταξη να απαλλαχθεί των πολιτικών της ευθυνών εάν, ο μη γένοιτο, ένας Γραμματέας Υπουργείου, επιλεγμένος ανάμεσα από 40.000 άλλα άτομα, υποτίθεται με αντικειμενικά κριτήρια, αποδειχθεί κατώτερος των προσδοκιών. Σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως προσώπων, οι Γραμματείες των Υπουργείων δεν είναι δημόσιες υπηρεσίες, είναι κυβερνητικά πόστα. Ως τέτοια, θα τα αξιολογούμε και θα τα κρίνουμε με πολιτικούς όρους και θα συναθροίζουμε τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους στις επιδόσεις της Κυβέρνησης.»