Αφορμή για το συγκεκριμένο δελτίο τύπου στάθηκε ακόμα μια αναφορά στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή Για Τα Παιδιά S.O.S.-1056», η έβδομη στη σειρά από το 2007 ως σήμερα, για οκτώ παιδικές ψυχές που συνεχίζουν να ζουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον το οποίο παραμένει ακατάλληλο, παρά την επαναλαμβανόμενη ενημέρωση των αρμοδίων αρχών.

Οκτώ παιδικές ψυχές που ενώ η καταγγελία έχει επανειλημμένως γνωστοποιηθεί στους αρμόδιους φορείς, δυστυχώς εξακολουθούν να παραμένουν σ’ ένα περιβάλλον που τα κακοποιεί, τα υποβιβάζει και θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους.

Οκτώ παιδικές ψυχές που εξακολουθούν να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες και να παραμελούνται οι πιο βασικές τους ανάγκες, παιδιά που δεν πήγαν ποτέ τους σχολείο ή που κάποιοι προτίμησαν να διακόψουν τη φοίτηση τους και να τα εξωθήσουν σε επαιτεία, παιδιά που δε βίωσαν ποτέ τη στοργή και την αγάπη. Παιδιά που γεννιούνται είτε αναγκάζονται από νωρίς στη ζωή τους να μεγαλώσουν στον «ενήλικο» κόσμο των ναρκωτικών, του αλκοολισμού, στον «ακατανόητο» κόσμο της ψυχικής ασθένειας –όταν αυτή παραμένει χωρίς κατάλληλη υποστήριξη, είτε «μαθαίνουν» να ζουν και να αρκούνται σε αυτό τον τρόπο ζωής.

Δυστυχώς, η προαναφερθείσα περίπτωση είναι ένα μόνο παράδειγμα από τις δεκάδες περιπτώσεις για τις οποίες πολίτες που εμπιστεύονται το Σύλλογο «Το Χαμόγελο του παιδιού» μας ενημερώνουν καθημερινά. Από το 2007 έως και σήμερα έχουμε δεχτεί επανειλημμένως κλήσεις στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για Τα Παιδιά S.O.S.-1056», από πολίτες που μας ενημερώνουν για τη συγκεκριμένη περίπτωση τονίζοντας ότι δεν έχει γίνει κάτι για να ξεφύγουν τα παιδιά από αυτό το περιβάλλον. Δε μπορούμε, λοιπόν, παρά να αγωνιούμε και να προσπαθούμε για όλα αυτά τα παιδιά που βιώνουν καθημερινά την κακοποίηση – παραμέληση παρά τις καταγγελίες που φτάνουν στις αρμόδιες υπηρεσίες οι οποίες, όπως φαίνεται, αδυνατούν να αναγνωρίσουν και να επιλύσουν το πρόβλημα.

Στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για Τα Παιδιά S.O.S.-1056» μόνο για το α’ εξάμηνο του 2011 καταγράφηκαν συνολικά 190 καταγγελίες σοβαρών περιστατικών κακοποίησης – παραμέλησης που αφορούσαν σε 409 παιδιά. Παιδιά θύματα κακοποίησης – παραμέλησης, παιδιά εγκλωβισμένα σε δραματικές οικογενειακές καταστάσεις που στιγματίζουν για πάντα τις αθώες ψυχές τους.
Γι’ αυτά τα παιδιά δεν μπορούμε παρά να απαιτήσουμε τη δημιουργία ενός οργανωμένου συστήματος πρόληψης, αρωγής, καταπολέμησης και προστασίας τους. Ενός συστήματος που θα σκύψει πάνω από τα προβλήματα των οικογενειών που κρύβουν εν δυνάμει τραγωδίες πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους.

Όλοι εμείς αναρωτιόμαστε για πόσο ακόμα θα παρατείνεται το δράμα τόσων παιδικών ψυχών που παραμένουν εγκλωβισμένες σε σπίτια φυλακές και τι πρέπει να γίνει για να κινητοποιηθούμε - ενεργοποιηθούμε με σκοπό τη λύτρωσή τους;;;;