Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Τα κάτω άκρα της γριάς Ευρωλάνδης πάσχουν από ευρωπενία.
Το αίμα δεν κυκλοφορεί, το πόδι έχει πρηστεί και η Ευρωλάνδη δεν μπορεί να κάνει βήμα.
Ειδικά το μεγάλο δάχτυλο του αριστερού ποδιού είναι έτοιμο να σκάσει, κι όχι μόνο η γριά Ευρωλάνδη θα κουτσαίνει αν της το κόψουν, αλλά όλοι φοβούνται πως αν σκάσει η μόλυνση θα επεκταθεί και στον υπόλοιπο οργανισμό.
Οι δόκτορες της Ευρωλάνδης συνεδριάζουν για να αποφασίσουν για τη θεραπεία.
Ομως η ευρωπενία μοιάζει με μεταλλαγμένο ιό της γρίπης. Τα συμπτώματα τους είναι γνωστά, όμως την αιτία της ασθένειας δεν την έχουν ακόμη εντοπίσει.
Η βιβλιογραφία δεν βοηθάει. Ανατρέχουν στα πρακτικά των συνεδρίων, ξεσκονίζουν τις συνθήκες, ψάχνουν στα ψιλά των συμβολαίων, όμως πουθενά δεν βρίσκουν την περιγραφή της ασθένειας που χτύπησε την Ευρωλάνδη. Κανείς δεν την είχε προβλέψει; Κανείς δεν την είδε να έρχεται;



Αυτοσχεδιάζουν. Τα γνωστά αντιβιοτικά όχι μόνο δεν κάνουν τη δουλειά τους, αλλά εξασθενούν κάθε μέρα και περισσότερο και το πόδι και τον οργανισμό. Αλλάζουν τις συνταγές, αλλάζουν τις δόσεις, όμως αντιλαμβάνονται πως τρεις μήνες μετά τα πράγματα είναι χειρότερα απ' ό,τι ήσαν τρεις μήνες πριν. Ασε που το μεγάλο δάχτυλο του αριστερού ποδιού έχει εξαντληθεί, δεν δείχνει καμία διάθεση να κουνηθεί από τη θέση του κι όλο φωνάζει ότι πονάει. Και πονάει τόσο, που τα φάρμακα της θεραπείας τα καταπίνει σαν να είναι τιμωρία.
Είναι η αλήθεια πως με τους μήνες και με το πρήξιμο που μεγαλώνει, οι δόκτορες της Ευρωλάνδης έχουν χάσει και τα τελευταία αποθέματα της αξιοπιστίας τους, πόσω μάλλον οι νοσοκόμοι που ασχολούνται με τα κάτω άκρα και εκτελούν τις συνταγές των σοφών δοκτόρων στην περιοχή μας. Πειραματίζονται με το ένα, πειραματίζονται με το άλλο κι εσύ το μόνο που καταλαβαίνεις είναι ότι πονάς ακόμη περισσότερο. Ασε που φοβάσαι ότι θα 'ρθει μια μέρα, όχι και τόσο μακρινή, που δεν θα αντέχεις άλλο τον πόνο και θα χάσεις τις αισθήσεις σου για να ξυπνήσεις ως ακρωτηριασμένο μέλος στον κάδο απορριμμάτων.
Κι οι δόκτορες θα σφίξουν τα χέρια ο ένας στον άλλον και θα πουν πως μπορεί να χάσαμε ένα δάχτυλο, μπορεί το πείραμα να απέτυχε, όμως η εμπειρία ήταν πολύτιμη, αποκομίσαμε πολλές χρήσιμες πληροφορίες από τη συμπεριφορά των άκρων και του δαχτύλου ώστε πια να ξέρουμε, στο μέλλον, να αποφύγουμε παρόμοια λάθη. Ως την επόμενη μετάλλαξη του ιού της ευρωπενίας μπορεί να κερδίσουν και κάνα Νομπέλ Ειρήνης ή Οικονομίας για τις προσπάθειες που καταβάλανε για την ειρήνη, την οικονομία και τη σωτηρία της γριάς.
Οσο για σένα, εσύ, από τον κάδο των απορριμμάτων, μπορείς να νοσταλγείς τον καιρό εκείνο, τα χρόνια εκείνα που τις τύχες των ανθρώπων τις διαχειρίζονταν κάποιοι που τους έλεγαν πολιτικούς και τα οράματά τους είχαν μεγαλύτερη αξία απ' τους λογαριασμούς τους.