ΕΓΡΑΨΕ:
Κλαδούχος Γρηγόρης
Άκουσα στο ράδιο μια Ξυλοκαστρίτισα φίλη και δασόφιλη ότι θα πάει στη “λαϊκή συνέλευση” που θα οργανωθεί από την Αρμονική Ανάπτυξη και άλλους για τον Πευκιά.
Να πάμε όλοι. Θα πάρω και την μανούλα μου. Ξέρει από ψεκασμούς εναντίον του κολοκυθοκόφτη.
Οι άλλοι που θα πάνε θα ξέρουν περισσότερα; Θα ψηφίσουν για το με τι θα ψεκάσουμε τον Πευκιά όσοι βρεθούν στη λαϊκή συνέλευση;
Να κάνουμε και καμιά λαϊκή συνέλευση για το πότε θα ποτίζουμε τα ζωντανά και τα χωράφια, πότε θα εμβολιάζουμε πτηνά και ερπετά, πότε θα κεντρώσουμε την βλακεία για να γίνει νόηση όταν μεγαλώσει.
Λαϊκή συνέλευση λοιπόν. Επειδή οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους να μας δώσουν επιτέλους τον ορισμό της γιατί μας έχουν μπερδέψει. Αρχές 2008 έγινε "λαϊκή συνέλευση" στο Ξυλόκαστρο για τον Κορινθιακό, το λιθάνθρακα και άλλα. 30 ήταν οι οργανωτές αλλά δεν είχαν φέρει ούτε από 5 ο καθένας.
Είχε μιλήσει μόνο ένας (αριθμός 1) Ξυλοκαστρίτης και αυτός, ηγετικό στέλεχος των οργανωτών. Και έβγαλαν ανακοίνωση για μεγάλη επιτυχία της λαϊκής συνέλευσης. Αυτοί οι Αρμονίστας είναι ολιγαρκείς.
Στα σοβαρά τώρα. Γιατί αυτά τα παιδιά όλα στα σοβαρά τα παίρνουν. Δήλωσαν μπερδεμένοι και απογοητευμένοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνει άλλα λάθη ο Αντώνης Κλαδούχος. Οπότε θα ’χουμε λόγους κριτικής, ανοιχτό το μέτωπο της σύγκρουσης των μετριοτήτων.
Είναι μέσα στο ιστορικό προτσές που λέει ο ανανεωτικός σταλινισμός στα πλαίσια ενός ευρύτατου οικολογικού μικροαστικού ρομαντισμού.
ΚΑΛΥΒΑΡΧΟΙ
Πριν λίγο καιρό είπα τον κ. Σκούρα Αγιατολάχ. Στον Αγιατολάχ πήγαιναν και έδειχναν πόσο τον σέβονταν. Έκαναν όσα έπρεπε για να του γίνουν αρεστοί χωρίς ο Αγιατολάχ να τους το ζητήσει. Μεταφερόμαστε τώρα στο Ξυλόκαστρο.
Ο Π. Καλύβας καταγγέλλει τον Κλωνή. Του τα σούρνει κατά την αρχαία έκφραση. Απορρίπτω αυτή την καταγγελία να την έγραψε άλλος, όπως συζητιέται πολύ στο Ξυλόκαστρο. Την έγραψε ο ίδιος. Απλώς ήθελε να γίνει αρεστός. Ψάξαμε τα νοήματα και τα παρανοήματα της καταγγελίας.
Ο κακός Κλωνής. Που είναι κακός για το Ξυλόκαστρο, γιατί είναι κακός για την Ν.Δ. Έτσι πρέπει να’ ναι η τοπική αυτοδιοίκηση. Μια καλύβα που το κάθε κόμμα πρέπει να επιβάλλει ως καλύβαρχό της, τον πιο υποτακτικό του.
Ο Κλωνής λέει ο κ. Καλύβας προσπαθεί να κάνει τούτο, εκείνο… Πάλι καλά που ο Κλωνής προσπαθεί. Άρα δεν κατόρθωσε. Ο κ. Καλύβας δεν ξέρω πόσο προσπάθησε. Κατόρθωσε όμως.
Υστερόγραφο : Στις αρχές της έκδοσης της ΣΦΗΚΑΣ δημοσιογράφος της, έψαχνε τι δουλειά κάνει ο κ. Καλύβας στο Υπουργείο Ναυτιλίας και δεν μπόρεσε να το βρει.
Έτσι έλεγε ο δημοσιογράφος. Φαίνεται ότι τότε που συνέβη αυτό δεν είχαν ειδοποιηθεί για την έκδοση της ΣΦΗΚΑΣ. Καλό να καταγγέλλουμε και μπορεί να’ χουμε και δίκιο. Αλλά και ν’ απαντάμε. Αυτά για να διαπιστώσετε πόσο ευγενικός είναι ο διευθυντής κ. Λάμπρου. Που δίνει λόγο σε αυτούς που δεν έχουν απαντήσει σε ερωτήσεις της εφημερίδας του.
ΠΕΥΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ
Με τον Κορινθιακό δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν πάνε για εργοστάσια λιθάνθρακα. Με την διώρυγα δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν την πουλάνε. Με τα φυτώρια δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν τα κλέβουν. Με τον Πευκιά δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν σβήνει.
Με τα Τρίκαλα δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν δούμε το μποτιλιάρισμα. Τα ’χουμε πει αυτά. Η πολιτική δεν είναι αντιμετώπιση κρίσεων.
Ο Πευκιάς είναι κάτι περισσότερο από άθροισμα δένδρων. Είναι αισθητική, καλλιτεχνική και πνευματική αγωγή. Τα ’χουμε πει κι αυτά. Ας ξεσκονίσουμε φωτογραφίες και λόγια. Ας δώσουμε μέλλον με νέες ιδέες, με όχημα την οικολογία της μνήμης και του σχεδίου.
Κλαδούχος Γρηγόρης
Άκουσα στο ράδιο μια Ξυλοκαστρίτισα φίλη και δασόφιλη ότι θα πάει στη “λαϊκή συνέλευση” που θα οργανωθεί από την Αρμονική Ανάπτυξη και άλλους για τον Πευκιά.
Να πάμε όλοι. Θα πάρω και την μανούλα μου. Ξέρει από ψεκασμούς εναντίον του κολοκυθοκόφτη.
Οι άλλοι που θα πάνε θα ξέρουν περισσότερα; Θα ψηφίσουν για το με τι θα ψεκάσουμε τον Πευκιά όσοι βρεθούν στη λαϊκή συνέλευση;
Να κάνουμε και καμιά λαϊκή συνέλευση για το πότε θα ποτίζουμε τα ζωντανά και τα χωράφια, πότε θα εμβολιάζουμε πτηνά και ερπετά, πότε θα κεντρώσουμε την βλακεία για να γίνει νόηση όταν μεγαλώσει.
Λαϊκή συνέλευση λοιπόν. Επειδή οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους να μας δώσουν επιτέλους τον ορισμό της γιατί μας έχουν μπερδέψει. Αρχές 2008 έγινε "λαϊκή συνέλευση" στο Ξυλόκαστρο για τον Κορινθιακό, το λιθάνθρακα και άλλα. 30 ήταν οι οργανωτές αλλά δεν είχαν φέρει ούτε από 5 ο καθένας.
Είχε μιλήσει μόνο ένας (αριθμός 1) Ξυλοκαστρίτης και αυτός, ηγετικό στέλεχος των οργανωτών. Και έβγαλαν ανακοίνωση για μεγάλη επιτυχία της λαϊκής συνέλευσης. Αυτοί οι Αρμονίστας είναι ολιγαρκείς.
Στα σοβαρά τώρα. Γιατί αυτά τα παιδιά όλα στα σοβαρά τα παίρνουν. Δήλωσαν μπερδεμένοι και απογοητευμένοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνει άλλα λάθη ο Αντώνης Κλαδούχος. Οπότε θα ’χουμε λόγους κριτικής, ανοιχτό το μέτωπο της σύγκρουσης των μετριοτήτων.
Είναι μέσα στο ιστορικό προτσές που λέει ο ανανεωτικός σταλινισμός στα πλαίσια ενός ευρύτατου οικολογικού μικροαστικού ρομαντισμού.
ΚΑΛΥΒΑΡΧΟΙ
Πριν λίγο καιρό είπα τον κ. Σκούρα Αγιατολάχ. Στον Αγιατολάχ πήγαιναν και έδειχναν πόσο τον σέβονταν. Έκαναν όσα έπρεπε για να του γίνουν αρεστοί χωρίς ο Αγιατολάχ να τους το ζητήσει. Μεταφερόμαστε τώρα στο Ξυλόκαστρο.
Ο Π. Καλύβας καταγγέλλει τον Κλωνή. Του τα σούρνει κατά την αρχαία έκφραση. Απορρίπτω αυτή την καταγγελία να την έγραψε άλλος, όπως συζητιέται πολύ στο Ξυλόκαστρο. Την έγραψε ο ίδιος. Απλώς ήθελε να γίνει αρεστός. Ψάξαμε τα νοήματα και τα παρανοήματα της καταγγελίας.
Ο κακός Κλωνής. Που είναι κακός για το Ξυλόκαστρο, γιατί είναι κακός για την Ν.Δ. Έτσι πρέπει να’ ναι η τοπική αυτοδιοίκηση. Μια καλύβα που το κάθε κόμμα πρέπει να επιβάλλει ως καλύβαρχό της, τον πιο υποτακτικό του.
Ο Κλωνής λέει ο κ. Καλύβας προσπαθεί να κάνει τούτο, εκείνο… Πάλι καλά που ο Κλωνής προσπαθεί. Άρα δεν κατόρθωσε. Ο κ. Καλύβας δεν ξέρω πόσο προσπάθησε. Κατόρθωσε όμως.
Υστερόγραφο : Στις αρχές της έκδοσης της ΣΦΗΚΑΣ δημοσιογράφος της, έψαχνε τι δουλειά κάνει ο κ. Καλύβας στο Υπουργείο Ναυτιλίας και δεν μπόρεσε να το βρει.
Έτσι έλεγε ο δημοσιογράφος. Φαίνεται ότι τότε που συνέβη αυτό δεν είχαν ειδοποιηθεί για την έκδοση της ΣΦΗΚΑΣ. Καλό να καταγγέλλουμε και μπορεί να’ χουμε και δίκιο. Αλλά και ν’ απαντάμε. Αυτά για να διαπιστώσετε πόσο ευγενικός είναι ο διευθυντής κ. Λάμπρου. Που δίνει λόγο σε αυτούς που δεν έχουν απαντήσει σε ερωτήσεις της εφημερίδας του.
ΠΕΥΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ
Με τον Κορινθιακό δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν πάνε για εργοστάσια λιθάνθρακα. Με την διώρυγα δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν την πουλάνε. Με τα φυτώρια δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν τα κλέβουν. Με τον Πευκιά δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν σβήνει.
Με τα Τρίκαλα δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν δούμε το μποτιλιάρισμα. Τα ’χουμε πει αυτά. Η πολιτική δεν είναι αντιμετώπιση κρίσεων.
Ο Πευκιάς είναι κάτι περισσότερο από άθροισμα δένδρων. Είναι αισθητική, καλλιτεχνική και πνευματική αγωγή. Τα ’χουμε πει κι αυτά. Ας ξεσκονίσουμε φωτογραφίες και λόγια. Ας δώσουμε μέλλον με νέες ιδέες, με όχημα την οικολογία της μνήμης και του σχεδίου.
Λάμπης Φίλης Said,
Διαβάζοντας το άρθρο του φίλου-κουμπάρου μου, δεν κρύβω ότι ένοιωσα κάποια έκπληξη με τις απόψεις που εκφράζει.
Αφαιρεί από τον απλό πολίτη, τον μη ειδικό, το δικαίωμα να διεκδικεί, να εκφράζει απόψεις, να κινητοποιείται για να ξυπνάει τους αρμόδιους ώστε αυτοί να βρίσκουν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Παραβλέπει τη δύναμη αλλά και το δικαίωμα των μη ειδικών, να απαιτούν από την εξουσία που αδρανεί, να βρεί λύσεις σε προβλήματα.
Γνωρίζοντας τον Γρηγόρη, θέλω να πιστεύω ότι κάτι άλλο ήθελε να εκφράσει και εμφανίστηκε διαφορετικά.
Φυσικά, κλείνοντας το άρθρο του, καλεί σε αγώνες για “αισθητική, καλλιτεχνική και πνευματική αγωγή” και “ ας δώσουμε μέλλον με νέες ιδέες, με όχημα την οικολογία της μνήμης και του σχεδίου”.
Δεν απευθύνεται σε όλους ; Στον απλό πολίτη ; Μόνο στους ειδικούς απευθύνεται, μόνο αυτοί είναι οι εκλεκτοί. Δεν νομίζω, αρνούμαι να πιστέψω, ότι απευθύνεται σε λίγους, τους “εκλεκτούς του πνεύματος”, θεωρώντας τους υπόλοιπους ανάξιους να δράσουν.
“Με τον Πευκιά δεν πρέπει ν’ ασχολούμαστε μόνο όταν σβήνει”, αναφέρει.
Συμφωνούμε απόλυτα! Αλλά αυτό δεν αναιρεί το δικαίωμά μας να ασχολούμαστε ΚΑΙ αργότερα, αφού προκύψει το πρόβλημα. Η Αρμονική Ανάπτυξη, μέσα από τα γραπτά και του Γρηγόρη, τα οποία σέβεται απόλυτα, έχει αναφερθεί πολλές φορές. Από τη στιγμή όμως που οι ιθύνοντες δεν πιστεύουν στη “πρόληψη”, (γενικά, η πρόληψη δεν είναι το φόρτε τους), δεν σημαίνει ότι αφήνεις τον ασθενή να πεθάνει!
Διαφωνεί κανείς ; Ο τρόπος της γιατρειάς είναι αρμοδιότητα άλλων, πράγματι- αλλά η εξουσία είναι αυτή που μπορεί και πρέπει να κινηθεί.
Κάτι κλείνοντας. Το ύφος γενικά δεν “δείχνει” Γρηγόρη. H έκφραση “πότε θα κεντρώσουμε τη βλακεία για να γίνει νόηση όταν μεγαλώσει” δεν είναι φράση που ο Γρηγόρης θα χρησιμοποιούσε στο προφορικό λόγο. “Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γειά”. Οι “εχθροί” είναι αλλού, όχι στην οικογένεια του “παιδιού” του. Το παιδί μας ίσως κάνει λάθη, ποτέ όμως δεν χρησιμοποιούμε αυτό το ύφος για να το επιπλήξουμε. Ένα κείμενο γεμάτο ειρωνεία.
Παρακολουθώντας τη πορεία της Αρμονικής Ανάπτυξης, αυτό που βλέπω εγώ προσωπικά είναι ένας αγώνας για συνέχεια και ανάπτυξη του σπόρου που ο Γρηγόρης έσπειρε. Νομίζω ότι όλοι διακρίνουν στο λόγο και τις πράξεις της Αρμονικής Ανάπτυξης μία συνέπεια από τότε που ιδρύθηκε μέχρι και σήμερα. Ελπίζω να το βλέπει κι αυτός.
“ Ας ξεσκονίσουμε φωτογραφίες και λόγια”. ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
Λάμπης Φίλης
Posted on 19 Μαΐου 2009 στις 7:17 μ.μ.