Στον τοίχο ενός κτιρίου στην αρχή του δρόμου που συνδέει το Κιάτο με την Νεράτζα δηλ. στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του Δήμου γνωστή ως
«Σφαγεία» υπάρχει καρφωμένη μία άψυχη πινακίδα που φέρει το όνομα της πιο ζωντανής ιστορίας της πόλης: «οδός Γ. Γιαννόπουλου»

Θα μπορούσε το όνομά του, να δοθεί σ’ έναν πιο κεντρικό δρόμο π.χ. στο τμήμα της Π.Ε.Ο. που διατρέχει το Κιάτο!
Τι κι αν λέγεται «οδός Εθνικής Αντίστασης» ο Γ. Γιαννόπουλος υπήρξε η αντίσταση. Έφηβος αγωνιστής και μετέπειτα παλικάρι στο σύρμα της Μακρονήσου.
Και αφού κόσμησε επί 50 χρόνια με τις επιστημονικές του γνώσεις και την ανθρωπιά του σχεδόν όλη την Κορινθία, στο τέλος της ζωής του, ήρθε να δώσει χρώμα και ομορφιά σε μία μέχρι τότε «άνοστη» πόλη.
Οι αντίπαλοι του, στέκονται με δέος μπροστά σ’ αυτό το «θαύμα» ψάχνοντας μέσα στα χιλιάδες ζωντανά χρώματα της ζωής και της δράσης του να ανακαλύψουν μία έστω και γκρίζα πτυχή.
Μάταιος κόπος!!!