Είναι γεγονός ότι δύο μεγάλες απειλές βρίσκονται, μετέωρες, στοχεύοντας τις ελευθερίες μας.

Όχι την ελευθερία της ελεύθερης ενημέρωσης και της μπλογκόσφαιρας μόνο. Την ελευθερία γενικώτερα.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, και οι δυο έχουν ως αφετηρία τους την ενόχληση που άρχισαν πλέον να αισθάνονται έντονα από την "εφηβεία" του ελεύθερου blogging.

Οι δύο αυτές απειλές εκπορεύονται από δύο εξουσίες. Η πρώτη είναι η εκτελεστική (βλέπε κυβέρνηση) και η άλλη είναι η τέταρτη (βλέπε τύπος ή καλύτερα επαγγελματική εργολαβία ενημέρωσης).

Η πρώτη απειλή (που έχει συμμάχους ενδεχόμενα και άλλα κέντρα και εκτός κυβέρνησης) έδειξε τις προθέσεις της με δύο τρόπους:

1. Με την πιθανολογούμενη εφαρμογή της γνωμοδότησης Σανιδά που θα οδηγήσει στην άρση της ανωνυμίας, γεγονός που θα έχει σαν αποτέλεσμα την συρρίκνωση και την ουσιαστική κατάργηση του blogging.
2. Με τις συνεχείς επιθέσεις προς τα μπλογκ, πολλών πολιτικών όλου σχεδόν του πολιτικού φάσματος (έστω παραμετροποιημένου)

Η δεύτερη απειλή προέρχεται από τον χώρο των εκδοτών, αλλά (και εδώ χρειάζεται παραμετροποίηση) κυρίως αυτών που θα ήθελαν να γίνουν βεζύρηδες στη θέση του βεζύρη. Και οι επιθέσεις εδώ εκδηλώνονται, τουλάχιστον, με τρεις τρόπους:

1. Με χτυπήματα που στοχεύουν στην ανωνυμία των μπλόγκερς κατηγορώντας τα για την "ανευθυνότητά" τους και την χωρίς αποδείξεις κατασυκοφάντηση εκπροσώπων του κατεστημένου από αυτά. Βέβαια για όλα τα παραπάνω πρώτοι διδάξαντες είναι οι ίδιοι και μάλιστα έχοντας ως στόχους απλούς ανθρώπους, που τους καταξεφτιλίζουν κατά καιρούς για χάρη της αναγνωσιμότητας, ακροαματικότητας και θεαματικότητας.
2. Με είσοδο των ίδιων (εκδοτών και μεγαλοδημοσιογράφων) στον χώρο της ελεύθερης ενημέρωσης αλλά και αχυρανθρώπων τους, που υποτίθεται πως στήνουν ελεύθερα ιστολόγια ή sites με σκοπό να περάσουν τις γραμμές και επιδιώξεις των αφεντικών τους.
3. Με το στήσιμο μπλογκς από κάποιους δημοσιογράφους με επιδίωξη τα οικονομικά οφέλη από το μοίρασμα της πίτας που, οσονούπω βγαίνει από το φούρνο.

Ίσως να έχουμε να αντιμετωπίσουμε και κινδύνους από την δική μας, μερικές φορές συμπεριφορά. Ίσως η επιδιωκόμενη -έξω από αρχές- αύξηση της επισκεψιμότητας οδηγεί σε υπερβολές. Ίσως θα πρέπει να υπάρξει κάποιος κώδικας δεοντολογίας, με ελάχιστους αλλά ουσιαστικούς κανόνες.

Με δεδομένη την επίθεση που δεχόμαστε, θα μας χαρακτήριζα ως Εραστές της Ελεύθερης Ενημέρωσης, ΕΕΕ αντί ΜΜΜ, έχουμε υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας πρώτα να αμυνθούμε.

Πιστεύω ότι ένας καλοπροαίρετος διάλογος θα πρέπει να ξεκινήσει. Η αλληλεγγύη μας απένατι σε οποιοδήποτε μπλογκ χτυπιέται από τις δύο εξουσίες θα πρέπει να είναι δεδομένη. Ανεξάρτητα από την πολιτική, κομματική, θρησκευτική άποψη που αυτό εκφράζει.

Παράλληλα να ανιχνεύσουμε αν υπάρχει κοινός δρόμος για αναπτύξουμε μια χαλαρή ένωση επικοινωνία. Χωρίς στόχους και χρονοδιαγράμματα.

Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία των BLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ, αν και θα θέλαμε την επωνυμία περισσότερο σοφιστικέ και λιγότερο triomphale

Φίλοι Εραστές της Ελεύθερης Ενημέρωσης, (ΕΕΕ), ας ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ.

Ας κρατήσουμε τον χώρο μας ΚΑΘΑΡΟ!!!!

ΚΑΘΑΡΟ ΑΠΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΔΙΑΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ

ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ