AΠΟ ΤΗΝ ΣΦΗΚΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Νέα τροπή παίρνει το θρίλερ με τη σατανική δολοφονία του επιχειρηματία Θεόδωρου Γιαμπουράνη μέσα στο εργοστάσιό του στο Κιάτο, το Μάρτιο του 2000.
Ενα μήνα...

μετά την απόφαση (στις αρχές Αυγούστου) του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Σπάρτης, που ναι μεν καταδίκασε τον πρώην συνεταίρο του επιχειρηματία, Κώστα Χρυσικό για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, αλλά τον άφησε ελεύθερο (!) καθώς του επέβαλε ποινή κάθειρξης είκοσι ετών και έκανε δεκτό το αίτημά του να έχει η έφεση ανασταλτικό χαρακτήρα, ο αντεισαγγελέας Εφετών Ναυπλίου Δημήτρης Χατζηγεωργίου ζητεί να επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή στον δράστη!
Με την υπ' αριθμ. 12/2009 έφεση που άσκησε κατά της πρωτόδικης απόφασης ο έμπειρος εισαγγελικός λειτουργός ουσιαστικά «ραπίζει» τους ενόρκους και δικαστές που αναγνώρισαν στο πρόσωπο του δράστη το ελαφρυντικό του μετέπειτα καλού βίου και εγείρει καυτά ερωτήματα για το σκεπτικό με το οποίο το Κακουργιοδικείο κατέληξε στο συγκεκριμένο συμπέρασμα με αποτέλεσμα να μην του επιβάλει μεγαλύτερη ποινή.

Σε αντίθεση με τους ενόρκους και τους δικαστές που έκριναν πως μετά την ειδεχθή δολοφονία, με το στραγγαλισμό και στη συνέχεια απαγχονισμό του Γιαμπουράνη από τον Χρυσικό, ο κατηγορούμενος επέδειξε «καλή συμπεριφορά» και γι’ αυτό δικαιούνταν επιεικέστερη μεταχείριση, ο αντεισαγγελέας Εφετών παρουσιάζεται κάθετος. Διερωτάται πώς είναι δυνατόν να αναγνωρίζονται ελαφρυντικά σε έναν -κατά τη δικαστική κρίση- δολοφόνο ο οποίος επί οκτώ συναπτά έτη έπαιζε κρυφτούλι με τις αρχές και εξυφαίνοντας ένα αρρωστημένο σενάριο παρουσίαζε τη δολοφονία του πρώην συνεταίρου του ως «αυτοκτονία» και προσποιούνταν τον «θλιμμένο φίλο», ενώ κατά τις ημέρες του πένθους για το χαμό του στενού του συνεργάτη εκείνος διασκέδαζε σε μπαρ της περιοχής και πριν αλέκτορα φωνήσαι ξανάνοιξε τ [Εννέα χρόνια μετά το αποτρόπαιο έγκλημα ο πρώην συνέταιρος του επιχειρηματία, Κώστας Χρυσικός καταδικάσθηκε σε ποινή κάθειρξης είκοσι ετών. Ωστόσο, αφέθηκε ελεύθερος για λόγους... οσφυαλγίας. ] το εργοστάσιο για να εξαφανίσει τα ίχνη της δολοφονίας.


Αναφέρει χαρακτηριστικά η έφεση του κ. Χατζηγεωργίου: «...Οτι ο καταδικασθείς κατηγορούμενος δεν επέδειξε καλή συμπεριφορά μετά την πράξη για την οποία καταδικάσθηκε, αλλά αντίθετα προέβη σε ενέργειες που καταδεικνύουν συνέχιση της επιδειχθείσας με την πράξη του αντικοινωνικότητας, προκύπτει από τα εξής περιστατικά:
α) Μετά τη θανάτωση του θύματος ο κατηγορούμενος, έχοντας σκοπό να συγκαλύψει την πράξη του και να αποπροσανατολίσει τις διωκτικές και δικαστικές αρχές, ώστε να θεωρηθεί ότι πρόκειται για αυτοκτονία, κατασκεύασε θηλιά και απαιώρησε με αυτή το θύμα από οριζόντιο σιδηροδοκό της στέγης,
β) το ίδιο βράδυ που βρέθηκε το πτώμα (14-3-2000), αλλά και τα περισσότερα προ της ταφής του, μετέβαινε για ολονύκτια διασκέδαση σε μπαρ της περιοχής, αδιαφορώντας για την τήρηση στοιχειωδών προσχημάτων προς τη μνήμη του φίλου του, όπως ισχυρίζεται, και συνεταίρου του,
γ) καθ' όλο το χρονικό διάστημα από της τελέσεως της πράξεως και μέχρι της εκδικάσεως, δηλαδή για περίοδο οκτώ ετών, προκειμένου να ενισχύσει την άποψη περί αυτοκτονίας, αλλά και προσβάλλοντας τη μνήμη του νεκρού διέδιδε ψευδώς ότι ο θανών είχε υπεξαιρέσει χρήματα της επιχείρησης τα οποία κατασπατάλησε και ότι οδηγήθηκε στην αυτοκτονία από τύψεις και
δ) την ίδια μέρα που βρέθηκε νεκρός ο συνέταιρός του και αμέσως μετά την απομάκρυνση του πτώματος από το συσκευαστήριο, έδωσε εντολή να λειτουργήσει η επιχείρηση επικαλούμενος ψευδώς επείγουσα παραγγελία πελάτη και τούτο με σκοπό να εξαφανίσει τα ίχνη του εγκλήματός του».