27ος Κλασικός Μαραθώνιος: χιλιάδες δρομείς- Έλληνες και ξένοι από διάφορες γωνιές του κόσμου- έδωσαν το «παρών» και κατάφεραν παρά τις δυσκολίες να τερματίσουν
«Τρέξαμε με την Ιστορία», έλεγαν χθες οι μαραθωνοδρόμοι, μόλις λίγα λεπτά μετά τον τερματισμό τους στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο.
Παρά την έντονη βροχήστα πρώτα τουλάχιστον χιλιόμετρα της διαδρομήςχιλιάδες ήταν αυτοί, οι οποίοι έφτασαν στον Μαραθώνα νωρίς το πρωί, προκειμένου να πάρουν μέρος στον 27ο Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
Έλληνες και ξένοι από διάφορες γωνιές του κόσμου έδωσαν το «παρών» και κατάφεραν παρά τις δυσκολίες να περάσουν τη γραμμή του τερματισμού. Οι ανδρικές συμμετοχές ήταν σαφώς περισσότερες από αυτές των γυναικών:
3.831 άνδρες έναντι 798 γυναικών. Ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη αλλά η έβδομη συμμετοχή στον Κλασικό Μαραθώνιο ήταν για τον κ. Ιωάννη Κουρκουρίκη η χθεσινή. Όπως έλεγε χθες στα «ΝΕΑ» λίγα μόλις λεπτά μετά τον τερματισμό του, κάνοντας χρόνο δύο ώρες, 58 λεπτά και 44 δευτερόλεπτα, κάθε φορά είναι διαφορετική.
«Οι μεγάλοι μαραθωνοδρόμοι έλεγαν κάτι που είναι πέρα για πέρα αληθινό “ο Μαραθώνιος μπορεί να σε ταπεινώσει”, θέλοντας να δώσουν την εικόνα ότι δεν είναι κάτι προβλέψιμο». Ο συγκεκριμένος Μαραθώνιος ήταν, όπως δήλωσε, πολύ δύσκολος. «Στα πρώτα περίπου 15 χιλιόμετρα είχαμε να αντιμετωπίσουμε τη βροχή, είχαμε κόντρα άνεμο και μόλις βγήκε ο ήλιος είχαμε και την υγρασία». Μάλιστα, είχε να θυμάται μόνο άλλη μία- από τις έξι προηγούμενες συμμετοχές- δύσκολη διαδρομή. «Αυτή του 2001, όπου τρέχαμε και η θερμοκρασία δεν ανέβαινε πάνω από τους 8 βαθμούς Κελσίου». Το πιο σημαντικό όμως όταν παίρνει κανείς μέρος στη συγκεκριμένη διαδρομή «δεν είναι άλλο από το ότι τρέχεις με την Ιστορία. Το συναίσθημα του να μπαίνεις στο Καλλιμάρμαρο, να έχεις κάνει όλα αυτά τα χιλιόμετρα που στην αρχαιότητα έκανε ο Φειδιππίδης, δεν συγκρίνεται με κανένα, και σίγουρα σε ανταμείβει για την προσπάθεια που έκανες».
Πρώτη φορά έτρεχε στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας ο Κολομβιανός Μάριο Μέσα. Με συμμετοχές σε μαραθώνιους στη Βοστώνη, το Λονδίνο και το Βερολίνο, ο χθεσινός ήταν, όπως ανέφερε, ο πιο δύσκολος. «Είχε λόφους κι ανηφόρες, που έκαναν την προσπάθειά μας πολύ πιο κουραστική». Μόλις μπήκε στο Στάδιο, οι δυο γιοι του Σεμπάστιαν και Πάμπλο παρακολούθησαν τον πατέρα τους να τρέχει. Ο μεγαλύτερος είχε τερματίσει νωρίτερα στη μικρή διαδρομή των 5 χιλιομέτρων. «Θέλουμε να ξανάρθουμε του χρόνου, μιας και θα συγκαταλέγεται στους “χρυσούς μαραθώνιους”».
You can leave a response, or trackback from your own site.

0 Response to "«Κάθε φορά είναι σαν να τρέχεις με την Ιστορία»"