Ανοίγει ο δρόμος για τη δικαίωση όσων δεν μονιμοποιήθηκαν, επειδή το διάταγμα Παυλόπουλου έθετε ως όρο να είχαν ενεργή σύμβαση το τελευταίο 3μηνο
«Πράσινο φως» για αποζημίωση χιλιάδων συμβασιούχων με πολύμηνες αποδοχές, επειδή δεν μπόρεσαν να μονιμοποιηθούν εξαιτίας του προβληματικού «διατάγματος Παυλόπουλου» (ΠΔ 164/04), ανάβει η ελληνική Δικαιοσύνη, με απόφαση-βόμβα που έρχεται ουσιαστικά να ερμηνεύσει και να υλοποιήσει όσα έκρινε τον περασμένο Απρίλιο το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).
Η δικαστική απόφαση ανοίγει τον δρόμο για τη δικαίωση μέσω μεγάλων αποζημιώσεων (στη συγκεκριμένη υπόθεση 15.500 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους) των χιλιάδων εκείνων συμβασιούχων που δεν μονιμοποιήθηκαν, επειδή το ΠΔ 164/04 έβαλε ως όρο να είχαν ενεργή σύμβαση το τελευταίο 3μηνο πριν από την έναρξη ισχύος του, δηλαδή από 19/4/2004 έως 19/7/2004.
Αντίθετα προς το ΠΔ, το δικαστήριο δέχεται ότι η πολιτεία όφειλε να προσφέρει πλήρη προστασία στους συμβασιούχους όχι με 3μηνη μόνο αναδρομικότητα, αλλά με αναδρομικότητα από τις 10/7/2002, δηλαδή περίπου δύο χρόνια νωρίτερα, αφού εκείνη την ημερομηνία έληξε η προθεσμία που είχε το ελληνικό κράτος για να συμμορφωθεί προς την κοινοτική οδηγία 1999/70/ΕΚ που απαγορεύει τις εργασιακές καταχρήσεις σε βάρος των συμβασιούχων.
Η μεγάλη πλειονότητα των συμβασιούχων «κόπηκε» στην προσπάθεια μονιμοποίησης, επειδή δεν είχε ενεργή σύμβαση στο 3μηνο πριν από την έναρξη ισχύος του ΠΔ 164/04 και στη συνέχεια η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με τη θεαματική μεταστροφή της νομολογίας και τη γνωστή «τηλεφωνική διάσκεψη», έβαλε «ταφόπλακα» στις ελπίδες χιλιάδων, κρίνοντας συνταγματικά απαγορευμένη τη μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Ωστόσο, με τη νέα δικαστική απόφαση, όσοι έχασαν το τρένο της μονιμοποίησης πρέπει να αποκατασταθούν με αποζημίωση ίση με τους μισθούς που θα εισέπρατταν σαν να είχαν σύμβαση αορίστου χρόνου! Και τούτο διότι αυτός είναι πλέον ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος προστασίας τους (όπως αξιώνει η κοινοτική νομοθεσία και νομολογία), αφού η προοπτική μονιμοποίησης απορρίφθηκε διά της δικαστικής οδού.
Ετσι, αναμένεται «μπαράζ» αγωγών για την καταβολή της επίμαχης αποζημίωσης που αθροιστικά αναμένεται να ανέλθει σε πολλά εκατ. ευρώ, εν όψει του μεγάλου αριθμού των αδικηθέντων από το ΠΔ 164/04.
Η δικαστική απόφαση φέρνει τα πάνω-κάτω στον χώρο των συμβασιούχων και πονοκέφαλο στα οικονομικά επιτελεία λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους. Οι δικηγόροι Φωτ. Δερμιτζάκη και Παν. Καμπίτης, που χειρίστηκαν την υπόθεση, επισημαίνουν ότι είναι πλέον αναγκαίο να σκύψει η πολιτεία πάνω στο πρόβλημα και να το επιλύσει, διαφορετικά οι συμβασιούχοι θα εξαντλούν όλο το νομικό οπλοστάσιο που προσφέρεται μέχρι την τελική τους δικαίωση.
Το Πρωτοδικείο Αθηνών (συγκροτούμενο υπό τον πρωτοδίκη Δ. Βλάχο) δέχτηκε ότι το ΠΔ 164/04 με το να μην προβλέψει πλήρη αναδρομικότητα (από τις 10-7-2002) παραβίασε το κοινοτικό δίκαιο και την περιορισμένη και όχι αποτελεσματική αναδρομικότητα, επεσήμανε και το ΔΕΚ.
«Πράσινο φως» για αποζημίωση χιλιάδων συμβασιούχων με πολύμηνες αποδοχές, επειδή δεν μπόρεσαν να μονιμοποιηθούν εξαιτίας του προβληματικού «διατάγματος Παυλόπουλου» (ΠΔ 164/04), ανάβει η ελληνική Δικαιοσύνη, με απόφαση-βόμβα που έρχεται ουσιαστικά να ερμηνεύσει και να υλοποιήσει όσα έκρινε τον περασμένο Απρίλιο το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).
Η δικαστική απόφαση ανοίγει τον δρόμο για τη δικαίωση μέσω μεγάλων αποζημιώσεων (στη συγκεκριμένη υπόθεση 15.500 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους) των χιλιάδων εκείνων συμβασιούχων που δεν μονιμοποιήθηκαν, επειδή το ΠΔ 164/04 έβαλε ως όρο να είχαν ενεργή σύμβαση το τελευταίο 3μηνο πριν από την έναρξη ισχύος του, δηλαδή από 19/4/2004 έως 19/7/2004.
Αντίθετα προς το ΠΔ, το δικαστήριο δέχεται ότι η πολιτεία όφειλε να προσφέρει πλήρη προστασία στους συμβασιούχους όχι με 3μηνη μόνο αναδρομικότητα, αλλά με αναδρομικότητα από τις 10/7/2002, δηλαδή περίπου δύο χρόνια νωρίτερα, αφού εκείνη την ημερομηνία έληξε η προθεσμία που είχε το ελληνικό κράτος για να συμμορφωθεί προς την κοινοτική οδηγία 1999/70/ΕΚ που απαγορεύει τις εργασιακές καταχρήσεις σε βάρος των συμβασιούχων.
Η μεγάλη πλειονότητα των συμβασιούχων «κόπηκε» στην προσπάθεια μονιμοποίησης, επειδή δεν είχε ενεργή σύμβαση στο 3μηνο πριν από την έναρξη ισχύος του ΠΔ 164/04 και στη συνέχεια η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με τη θεαματική μεταστροφή της νομολογίας και τη γνωστή «τηλεφωνική διάσκεψη», έβαλε «ταφόπλακα» στις ελπίδες χιλιάδων, κρίνοντας συνταγματικά απαγορευμένη τη μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Ωστόσο, με τη νέα δικαστική απόφαση, όσοι έχασαν το τρένο της μονιμοποίησης πρέπει να αποκατασταθούν με αποζημίωση ίση με τους μισθούς που θα εισέπρατταν σαν να είχαν σύμβαση αορίστου χρόνου! Και τούτο διότι αυτός είναι πλέον ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος προστασίας τους (όπως αξιώνει η κοινοτική νομοθεσία και νομολογία), αφού η προοπτική μονιμοποίησης απορρίφθηκε διά της δικαστικής οδού.
Ετσι, αναμένεται «μπαράζ» αγωγών για την καταβολή της επίμαχης αποζημίωσης που αθροιστικά αναμένεται να ανέλθει σε πολλά εκατ. ευρώ, εν όψει του μεγάλου αριθμού των αδικηθέντων από το ΠΔ 164/04.
Η δικαστική απόφαση φέρνει τα πάνω-κάτω στον χώρο των συμβασιούχων και πονοκέφαλο στα οικονομικά επιτελεία λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους. Οι δικηγόροι Φωτ. Δερμιτζάκη και Παν. Καμπίτης, που χειρίστηκαν την υπόθεση, επισημαίνουν ότι είναι πλέον αναγκαίο να σκύψει η πολιτεία πάνω στο πρόβλημα και να το επιλύσει, διαφορετικά οι συμβασιούχοι θα εξαντλούν όλο το νομικό οπλοστάσιο που προσφέρεται μέχρι την τελική τους δικαίωση.
Το Πρωτοδικείο Αθηνών (συγκροτούμενο υπό τον πρωτοδίκη Δ. Βλάχο) δέχτηκε ότι το ΠΔ 164/04 με το να μην προβλέψει πλήρη αναδρομικότητα (από τις 10-7-2002) παραβίασε το κοινοτικό δίκαιο και την περιορισμένη και όχι αποτελεσματική αναδρομικότητα, επεσήμανε και το ΔΕΚ.
0 Response to "Πράσινο για αποζημιώσεις σε χιλιάδες συμβασιούχους"