Κοινή ερώτηση κατέθεσε στο Κοινοβούλιο ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας, σχετικά τις αμοιβές των υψηλόβαθμων στελεχών των ΔΕΚΟ. Στο κείμενο ερωτάται ο Υπουργός Οικονομικών εάν προτίθεται να καθορίσει ανώτατο όριο στις οικονομικές αποδοχές των διοικητών δημοσίων επιχειρήσεων, ποιο θα είναι αυτό, ποιους θα αφορά και, εφόσον εγκριθεί, πότε θα τεθεί εν ισχύ. Ο κ. Κόλλιας αναφέρθηκε αναλυτικά στο κείμενο και τη σκοπιμότητα της ερώτησης:
«Οι Έλληνες μισθωτοί και συνταξιούχοι καλούνται, ενόψει των δημοσιονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και εν μέσω διεθνούς κρίσης, να θυσιάσουν και την τελευταία ρανίδα των εισοδημάτων τους για να τροφοδοτήσουν την εθνική οικονομία. Η Κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές ότι είναι διατεθειμένη να μειώσει τις κρατικές δαπάνες περικόπτοντας, κατ’ ουσίαν, τους μισθούς και τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Είτε το ονομάσουμε λιτότητα, είτε αφαίμαξη, είτε δημοσιονομική πειθαρχία, το αποτέλεσμα για τα χαμηλά εισοδήματα είναι το ίδιο. Είναι απαράδεκτο, την ίδια στιγμή που ο μέσος Έλληνας με 800 και 1000 ευρώ μισθό καλείται να συνεισφέρει τον οβολό του, να υπάρχουν στη δημόσια διοίκηση στελέχη τα οποία έχουν απολαβές πολλαπλάσιες αυτών του Πρωθυπουργού.
Οι υψηλοί μισθοί και τα μπόνους έχουν δημιουργήσει μία ομάδα «γκόλντεν μπόυς» του δημοσίου, που προκαλούν το κοινό αίσθημα. Η πολιτεία οφείλει κατ’ αρχήν να αποκαταστήσει αυτήν την κοινωνική αδικία και μαζί να αποκαταστήσει και την εικόνα αυθαιρεσίας και ασυδοσίας. Οι ιλιγγιώδεις απολαβές δεν συνιστούν μόνο μείζονα κοινωνική αδικία. Αποτελούν και σοβαρό παθητικό για τα ταμεία του κράτους, σε μία περίοδο που η εξυγίανσή τους αποτελεί εθνικό στόχο. Δεν νοείται περικοπή περιττών δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς τον εξορθολογισμό των αμοιβών αυτών των στελεχών.
Ως εκ τούτου θεώρησα υποχρέωσή μου να συνυπογράψω μαζί με άλλους συναδέλφους μου της Νέας Δημοκρατίας, κείμενο, με το οποίο διερευνούμε τις προθέσεις του αρμοδίου Υπουργείου σχετικά με τον περιορισμό των απολαβών Προέδρων Διοικητικών Συμβουλίων, Διευθυνόντων Συμβούλων, Γενικών Διευθυντών και υψηλόβαθμων στελεχών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας, καθώς και νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στο κράτος.
Ως Κυβέρνηση είχαμε δεσμευθεί να θέσουμε πλαφόν σε αυτές τις αποδοχές και να συρρικνώσουμε τον αριθμό των ανώτατων διοικητικών θέσεων. Το ΠΑΣΟΚ επίσης δεσμεύθηκε προεκλογικά για τον περιορισμό τους. Σε αντίθεση με άλλες εξαγγελίες τις οποίες μετεκλογικά καταστρατήγησε, η Κυβέρνηση καλό θα ήταν αυτή τη φορά να επιδείξει συνέπεια λόγων και πράξεων. Είναι υποκρισία από τη μια να μιλούμε για δραματική κατάσταση στην οικονομία, να τονίζουμε την ανάγκη δημοσιονομικής εξυγίανσης, να ζητούμε από τους εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς των 800 ευρώ να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι, και από την άλλη να δίνουμε εκατομμύρια ευρώ σε μια χούφτα ανθρώπους. Η ισότιμη συμμετοχή όλων στα βάρη που συνεπάγεται η εθνική προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας, είναι ζήτημα δικαιοσύνης.»