Μεγάλος ο ντόρος που έχει δημιουργηθεί γύρω από το ζήτημα της απελευθέρωσης κάποιων «κλειστών» επαγγελμάτων. Οι βλέψεις της σημερινής κυβέρνησης αλλά και της προηγούμενης δεν έχουν ξεκαθαριστεί πλήρως. Δημιουργώντας σύγχυση και ανησυχία σε χιλιάδες τεχνίτες που εργάζονται σε όλη την επικράτεια.
Ακούμε τον τελευταίο καιρό συνεχώς για την απελευθέρωση κάποιων ¨κλειστών επαγγελμάτων¨.
Εγχείρημα βεβαίως κατά την προσωπική μου άποψη, το οποίο έχει ξεκινήσει τεχνηέντως εδώ και δύο χρόνια.
Το μείζον ζήτημα όμως που προκύπτει από την λεγόμενη ΄΄απελευθέρωση΄΄, είναι, σε τι και ποιους πραγματικά θα ωφελήσει;
Ιδιαιτέρως στα τεχνικά επαγγέλματα όπου χρειάζεται εξειδίκευση και εμπειρία (όπως υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ψυκτικούς κ.α.) τα προβλήματα και οι αντιδράσεις που ίσως προκύψουν θα είναι πολλά.
Δικαίως κατά τη γνώμη μου, διότι οι καταστάσεις και η εποχή δεν επιδέχονται τέτοιες αλλαγές.
Δεν είναι δυνατόν, να δοθεί ελεύθερα σε κάποιον η δυνατότητα ν’ ασκεί το επάγγελμα του Ηλεκτρολόγου. Και αυτό διότι οι ήδη αδειούχοι εγκαταστάτες ηλεκτρολόγοι εργολάβοι και εργαζόμενοι, για ν’ αποκτήσουν την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος χρειάζονται κάποια προσόντα τα οποία η ίδια η πολιτεία θέσπισε (Ν. 6422/34 και τα προς εφαρμογή Διατάγματα τους) εδώ και πολλά χρόνια.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για άλλα τεχνικά επαγγέλματα όπως αυτό του υδραυλικού. Οι άδειες χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του (Π.Δ. 38/1991).
Το σύστημα αδειοδότησης που υπάρχει και εφαρμόζεται έως σήμερα, εκτός του ότι είναι δίκαιο για όλους, προϋποθέτει πρακτική άσκηση αλλά και θεωρητική εκπαίδευση σε τεχνικές σχολές και σε τεχνολογικά ιδρύματα.
Ειδικότερα στη χώρα μας που ισχύει το ¨είσαι ότι δηλώνεις¨ φανταστείτε τι θα γίνει, αν η πολιτεία ορίσει – θεσπίσει αλλαγές τέτοιες οι οποίες θα δίνουν την δυνατότητα στον οποιοδήποτε να γίνεται βασιλικότερος του βασιλέως.
Σε μια εποχή δε, που η οικοδομή παρουσιάζει τεράστια πτώση και οι δουλείες για τους πιστοποιημένους Τεχνίτες είναι πολύ λίγες.

Πρώτο Μέλημα της κυβέρνησης θα πρέπει να’ ναι η επαναπροσέγγιση του θέματος και ο σεβασμός σε ιστορικά τεχνικά επαγγέλματα, τα οποία θεσπίστηκαν και κατοχύρωσαν επαγγελματικά δικαιώματα εδώ και αρκετά χρόνια.
Ο καθένας λοιπόν, που ασκεί κάποιο εξειδικευμένο επάγγελμα θα πρέπει να έχει τις κατάλληλες τεχνικές πρακτικές γνώσεις. Αν όλα αυτά παραμεριστούν ή αντικατασταθούν τότε τ’ αποτελέσματα τόσο στην οικονομία αλλά και στην ανάπτυξη θα είναι πολύ χειρότερα από ότι μέχρι σήμερα για την χώρα μας.

Για όλα αυτά τα επαγγέλματα στην αγορά λειτουργούν 15.000 ηλεκτρολογικές επιχειρήσεις και άλλες τόσες υδραυλικές επιχειρήσεις. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν, είναι, Τα επαγγέλματα αυτά είναι κλειστά ; Όχι είναι ανοιχτά για όσους πληρούν τις προϋποθέσεις που η ίδια η πολιτεία και το εν γένει εκπαιδευτικό σύστημα θέσπισε.

Γιάννης Εμ. Χατζηκωνσταντίνου
Δημοσιογράφος
Διοικητικό στέλεχος ΟΒΥΕ – Υπεύθυνος γραφείων
Info@obye.gr