Απάντηση στην ερώτηση που είχε καταθέσει ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας σχετικά με τις παράνομες εισαγωγές λεμονιών και την ενίσχυση της απορρόφησης της εγχώριας παραγωγής έδωσε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Στο μακροσκελές έγγραφο περιγράφεται αναλυτικά η ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική, οι κρατικοί μηχανισμοί ελέγχου των εισαγωγών, ενώ για τις τιμές σημειώνει ότι διαμορφώνονται σύμφωνα με τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης.
Ουδεμία αναφορά γίνεται σε οποιαδήποτε πρόθεση της Κυβέρνησης να επιβάλει την εφαρμογή των νόμων, σε ότι αφορά στον έλεγχο των εισαγωγών, ούτε και στην ενίσχυση της παραγωγής.
Αναλυτικά σχετικά με την απάντηση του Υπουργείου, ο κ. Κόλλιας δήλωσε:
«Έλαβα μία πεντασέλιδη απάντηση από το Υπουργείο σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λεμονοπαραγωγοί, η οποία μόνο απάντηση δεν είναι. Το μόνο στοιχείο που δίνεται, είναι αυτό που ήδη γνωρίζουμε: ότι δηλαδή το έλλειμμα στο ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών βαίνει αυξανόμενο. Γνωρίζουμε επίσης ότι το ποσοστό των λεμονιών που προωθούνται στη μεταποίηση μειώθηκε το 2009 κατά 53% σε σχέση με το 2007. Ως προς το πρώτο σκέλος σχετικά με τον έλεγχο των εισαγωγών και των παράνομων ελληνοποιήσεων, έλαβα μία εκτενή παράθεση τεχνικών όρων, όπως «πιστοποιητικό φυτοϋγείας», «φυτοϋγειονομικό διαβατήριο» και «ποδίσκους». Υπάρχει δε μία σκόπιμη εμμονή στις εισαγωγές από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι οι παράνομες εισαγωγές και ελληνοποιήσεις που κατακλύζουν την αγορά μας, αφορούν κυρίως σε προϊόντα που προέρχονται από χώρες εκτός Ε.Ε. Εντέλει, στην ερώτηση «ποια μέτρα προτίθεται να λάβει το Υπουργείο για τον περιορισμό των εισαγωγών και τον έλεγχο των ελληνοποιήσεων παράνομα εισαγόμενων λεμονιών», δεν έλαβα απάντηση.
Η Κυβέρνηση νίπτει τας χείρας της και ως προς το σκέλος της ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγής. Προβάλλει το επιχείρημα της ελεύθερης αγοράς, η οποία καθορίζει τιμές σύμφωνα με τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης. Επικαλείται το επιχείρημα ότι η πολιτική στον τομέα των οπωροκηπευτικών ασκείται μέσα από τις Οργανώσεις Παραγωγών, οι οποίες έχουν χρέος να ασχολούνται με όλα τα θέματα που σχετίζονται με την παραγωγή και εμπορία των προϊόντων των μελών τους. Και το λέει αυτό ενώ γνωρίζει ότι από το σύνολο της αξίας των οπωροκηπευτικών μόλις το 11% περνά από Ομάδες Παραγωγών. Καλεί τους παραγωγούς να οργανωθούν, ώστε να επιτύχουν καλύτερες τιμές, να μειώσουν το κόστος παραγωγής, να προωθήσουν ποιοτικά προϊόντα, να διατηρήσουν τις παραδοσιακές αγορές και να προσεγγίσουν νέες. Με άλλα λόγια, καλεί τους παραγωγούς να χαράξουν και να εφαρμόσουν αγροτική πολιτική για τα λεμόνια, την ίδια στιγμή που «παγώνει» το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, «παγώνει» τις επενδύσεις, μειώνει τα κονδύλια από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για τον αγροτικό τομέα.
Αυτή η αποποίηση των ευθυνών είναι πρωτοφανής για μία Κυβέρνηση.
Υπενθυμίζω ότι ένα σκέλος της παρέμβασής μου έθετε στο Υπουργείο το ερώτημα αν «υπάρχει σχέδιο ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγής, με τόνωση της ανταγωνιστικότητας, εξουδετέρωση των μεσαζόντων και εξυγίανση του δικτύου εμπορίας, αύξηση των εξαγωγών και προώθηση στη μεταποίηση». Κρίνοντας από την απάντηση που έλαβα, προφανώς κυβερνητικό σχέδιο δεν υπάρχει
. Ο αγροτικός κόσμος έχει αφεθεί στο έλεος της κρατικής αδιαφορίας, στα χέρια μιας κυβέρνησης που δεν έχει ούτε βούληση, ούτε πολιτική για να ενισχύσει τον αγρότη. Πρέπει να αντιταχθούμε σε αυτήν την ανευθυνότητα και να διεκδικήσουμε δίκαιη ανταπόδοση για το μόχθο των αγροτών μας.»