Κυρίες και κύριοι,

στις 14 Μαρτίου, στο Έκτακτο Συνέδριό μας στην Αθήνα έλεγα ότι ανήκοντας
στην ΟΝΝΕΔ, εντασσόμαστε σε μια ακραιφνώς κομματική νεολαία. Δεν είμαστε
ούτε όμιλος σκέψης, ούτε συμπόσιο σοφών, ούτε κονκλάβιο χαρισματικών όντων
που αποτελούν κάποιο είδος ελίτ. Έχουμε μπει πλέον στην τελική ευθεία για την
εκλογή του νέου Προέδρου της Οργάνωσης. Σε λιγότερο από ένα μήνα η Οργάνωση
θα έχει αποκτήσει νέα διοίκηση και υπό την καθοδήγησή της θα κληθεί να
απαντήσει στις νέες προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά μας.

Οι κυριότερες προκλήσεις είναι γνωστές και δεδομένες. Ανασύνταξη δυνάμεων,
διατύπωση καινοτόμων ιδεών και προτάσεων, δημιουργική παρέμβαση στο κόμμα
και στις τοπικές κοινωνίες. Εκφορά πολιτικού λόγου που θα καταστήσει τον φορέα
μας και πάλι πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία, δυναμική δράση στο χώρο της
Παιδείας με υπερβάσεις που από σήμερα ήδη καλούμαστε να κάνουμε. Ξεκάθαρες
θέσεις βασισμένες στο ιδεολογικό μας προφίλ, που θα βρίσκονται μπροστά από τις
εξελίξεις, που θα αποτελέσουν και πάλι ευχάριστους αιφνιδιασμούς μέσα στους
κόλπους της ελληνικής νεολαίας.

Στις 18 Απριλίου η νέα διοίκηση της ΟΝΝΕΔ θα αποκτήσει μια πολύ μεγάλη ευθύνη.
Θα κληθεί να γίνει ο φυσικός εκπρόσωπος των χιλιάδων νέων που θα προσέλθουν
στις κάλπες. Θα κληθεί να οδηγήσει σε σύνθεση απόψεων, σε γεφύρωση διαφορών
που δυστυχώς ακόμα και σήμερα φαντάζουν ως ταμπού μέσα σε Πανεπιστήμια
και ΤΕΙ.

Η ελληνική πραγματικότητα υστερεί τραγικά σε σχέση με τα βήματα που κάνει
η Ευρώπη. Την ώρα που το Υπουργείο Παιδείας ετοιμάζεται να υλοποιήσει τη
διαβάθμιση κατά EQF στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο συνδικαλιστικός
χώρος της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ μοιάζει ανέτοιμος, ξεχασμένος σε χαρακώματα
περασμένων δεκαετιών, σταματημένος σε εμμονές που ουσιαστικά κρατάνε πίσω
ολόκληρο το δυναμικό των νέων πτυχιούχων της χώρας.

Η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχουν μπροστά τους τη χρυσή ευκαιρία να αποτελέσουν
τη δύναμη που θα ξεκολλήσει το χρόνο και θα πάει μπροστά συνολικά όλη τη νεολαία
σε κάθε επίπεδο. Μπορούν να αποτελέσουν τη δύναμη που θα αποτινάξει από
την ελληνική κοινωνία πεπαλαιωμένες αντιλήψεις σαν αυτές που οδηγούν το
Υπουργείο Παιδείας αυτή τη στιγμή να σχεδιάζει την ένταξη των Πανεπιστημίων
και των ΤΕΙ σε διαφορετικά επίπεδα του EQF, καταστρατηγώντας επί του πρακτέου
μια τιτάνια προσπάθεια που έγινε από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα. Έχουμε μπροστά μας πολυσχιδή πεδία στα οποία
μπορούμε και αξίζουμε να είμαστε πρωτοπόροι, διαμορφωτές, πιονέροι μιας
άλλης κουλτούρας, μιας άλλης πολιτικής στάσης που θα προτάσσει πραγματικά
την Ελλάδα, τις δυνάμεις των Ελλήνων, την αξία των πτυχίων της ελληνικής
τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Βιώνουμε καιρούς χαλεπούς όπου αναδεικνύεται ως πολιτική στάση το «και μη
χειρότερα». Όπου φτάσαμε μια κυβέρνηση να διογκώνει το δημόσιο χρέος και
να αποποιείται τις διαχρονικές της ευθύνες, με στόχο να παρουσιάσει ως επιτυχία
της μια συμφωνία που θέλει την Ευρώπη να παρεμβαίνει όταν η χώρα θα έχει
φτάσει σε έσχατα σημεία. Που θέλει την Ελλάδα ρακένδυτη να εκλιπαρεί για βοήθεια
στο εξωτερικό, εξοντώνοντας τις παραγωγικές μικρομεσαίες τάξεις της στο
εσωτερικό της. Ποιος περίμενε το 1985 ότι 25 χρόνια μετά, το ΠΑΣΟΚ θα γινόταν
ο τιμητής της ευρωπαϊκής ασπίδας που προσέφερε στη χώρα μας η ένταξή της
στην ΕΟΚ, εκείνη που ήταν το ίδιο συνδικάτο με το ΝΑΤΟ. Ποιος περίμενε ότι ο
απόγονος μιας συνθηματολογίας όπως το «Έξω οι βάσεις του θανάτου», θα
παρουσίαζε το 2010 το «Ζήτω η Έλας» ως κυβερνητική επιτυχία ;

Καλούμαστε να γίνουμε και πάλι η αιχμή του δόρατος της παράταξής μας, των
διαχρονικά δικαιωμένων αρχών της Νέας Δημοκρατίας, θέλουμε ως μια γροθιά
να ηγηθούμε αυτή τη φορά μιας πραγματικής πολιτικής αναγέννησης.

Σε αυτή τη διαδρομή δεν έχουμε άλλη επιλογή. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και
περήφανοι ο ένας για τον άλλο, περήφανοι γι’ αυτούς που θα μας διοικήσουν ως
κομματική οργάνωση, συστρατευμένοι σε έναν κοινό στόχο, μαχητικοί, διεκδικητικοί, ανατρεπτικοί.

Η διαδικασία που έχουμε μπροστά μας και όλες αυτές που θα ακολουθήσουν
δε μπορούν να αποτελέσουν πεδίο ενορχηστρωμένων αποκαθηλώσεων
συνειδήσεων και αδιάλειπτων συνεπών πολιτικών διαδρομών.

Φίλες και φίλοι,

η ιστορία του καθενός μας δεν περνά από φίλτρα. Δεν περνά ούτε από το φίλτρο
του Χατζή, ούτε του Παπαμιμίκου, ούτε του Αξιώτη. Η ιστορία του καθενός μας
δεν παραγράφεται και δεν παραχαράσσεται. Είναι αδιανόητο να εκτοξεύονται
για διάφορους ανθρώπους απόψεις που δεν τόλμησαν να ξεστομίσουν ούτε οι
πολιτικοί μας αντίπαλοι. Ποιόν αλήθεια νομίζουν κάποιοι ότι χτυπούν όταν
δημοσίως και εγγράφως σπιλώνουν ανθρώπους και μάλιστα διαδικτυακώς ;
Πιστεύει κανείς ότι αποκαθηλώνοντας συνεπείς πορείες πετυχαίνει κάτι
παραπάνω από το να ικανοποιήσει δικές του και μόνο ενδόμυχες σκέψεις ;

Κυρίες και κύριοι,

κάποιοι πυροβολούν τα πόδια τους και επί της ουσίας την ίδια την παράταξη.
Πληγώνουν το κλαρί πάνω στο οποίο επιθυμούν να καθίσουν και εν τέλει
αυτοί οι ίδιοι εκτίθενται γιατί τους καταδικάζει η ίδια η κοινωνία. Μαζί τους
όμως καταδικάζεται και το κάθε λιθαράκι που έχει συμβάλει στο οικοδόμημα,
το οικοδόμημα που η επιλογή του καθενός μας διεκδικεί να διοικήσει. Ας
μαζευτούν όσο το δυνατόν πιο άμεσα και ας αναλογιστούν τί υπηρεσίες
προσφέρουν.

Τίμησα τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, αγωνίστηκα πιστά και πειθαρχημένα σε κάθε μετερίζι.
Δημιούργησα, δεν βρήκα έτοιμα, στρωμένα χαλιά. Ως Πρόεδρος του Φοιτητικού
Συλλόγου στον οποίο ανήκα, διεκδίκησα για όλους τους φοιτητές, διοίκησα
με κρυστάλλινη διαύγεια και παραιτήθηκα πιο νωρίς από τη λήξη της δεύτερης
θητείας μου για να μπορέσει να ανανεωθεί στην πράξη η παράταξη. Δεν συναλλάχθηκα με κανέναν κάτω από το τραπέζι και σε ιδιαίτερα γραφεία,
δεν έβαλα ποτέ την παράταξη μπροστά για να αποκομίσω προσωπικά οφέλη.
Απαιτώ το σεβασμό που ο ίδιος επιδεικνύω προς κάθε συνεπές μέλος της
παράταξης. Προς κάθε μέλος που υπηρέτησε περήφανα την οργάνωση και
δεν βρήκε καταφύγιο σε διάφορα ανεξάρτητα σχήματα όταν δεν του
«έβγαιναν τα κουκιά».

Τιμώ και τους τρεις υποψηφίους. Ως Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Κορινθίας τους
ευχαριστώ και τους τρεις που επισκέφτηκαν την Κόρινθο και συνομίλησαν με τα
μέλη της Νομαρχιακής μας Επιτροπής και της τοπικής μας οργάνωσης. Μου έδωσαν
την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί τους και σήμερα μπορώ να σας πω ότι κάθε ένας
από αυτούς έχει στοιχεία που συνδυαστικά αύριο είναι αναγκαία για να πάμε όλοι
μαζί και πάλι ψηλά. Στο νεότερο από του τρεις, του είπα ότι θαυμάζω την κίνησή
του να διεκδικήσει την Προεδρία και του εξήγησα τους λόγους για τους οποίους
πιστεύω ότι αποτελεί μια ξεχωριστή παρουσία για το άμεσο μέλλον, με τη
συνολική του πολιτική παρουσία.

Φίλες και φίλοι,

στο εσωκομματικό πεδίο κάνω τοποθετήσεις που βασίζονται σε θετικά πρόσημα.
Η δική μου επιλογή βασίζεται σε άθροισμα θετικών στοιχείων και όχι σε
αφαιρέσεις. Είναι μια επιλογή μεταξύ συνοδοιπόρων και συναγωνιστών, παραμένει
όμως μια σαφής επιλογή. Πάντα έτσι πορεύτηκα και έτσι θα συνεχίσω να
πορεύομαι όσο ακόμα θα έχω όρεξη να ασχολούμαι με τα πολιτικά πράγματα.

Θήτευσα στην απερχόμενη Κεντρική μας Επιτροπή. Ήμουν «παρών» σε όλες τις
συνεδριάσεις από την αρχή έως το τέλος τους. Σε όλες τις συνεδριάσεις ο Κώστας
ήταν εκεί, παίρνοντας θέση στα θέματα που μας απασχόλησαν. Δεν συμφωνούσα
και δεν συμφωνώ με όλα όσα λέει, ήταν όμως εκεί για να συζητήσουμε, να
ανταλλάξουμε απόψεις και εν τέλει να πετύχουμε μια σύνθεση. Έχω ζήσει τη
μαχητικότητά του, έχω εισπράξει την αγάπη του για την οργάνωση. Γνωρίζω
τον άνθρωπο Κώστα, βίωσα τον πολιτικό Χατζή και έχω εντοπίσει χαρακτηριστικά
που σήμερα έχει ανάγκη η οργάνωση για να πάει ψηλότερα. Ξέρω το πάθος του
για την ΟΝΝΕΔ, την ανιδιοτελή προσφορά του σε οτιδήποτε επέλεξε να υπηρετήσει.

Προέρχομαι από την επαρχία. Η ΟΝΝΕΔ Κορινθίας μου έκανε την τιμή να μου
αναθέσει την Προεδρία της τοπικής μας οργάνωσης από το 2007 έως σήμερα.
Ήρθα αντιμέτωπος με όλα εκείνα που στις επαρχίες καθιστούν για πολλούς την
ενασχόληση με την πολιτική ακόμα και a priori μάταιη, φρούδα ή – χειρότερα – εκ
των προτέρων ιδιοτελή και ωφελιμιστική. Απέδειξα ότι αν υπάρχει ισχυρή
θέληση, μπορεί μια επαρχιακή οργάνωση να ξεχωρίσει και να ξεφύγει από
στερεότυπα. Δε θα μπορούσα να μη νιώθω περήφανος για έναν άνθρωπο που
με την ιδιότητα του Προέδρου μιας επαρχιακής οργάνωσης, διεκδικεί σήμερα
την Προεδρία της ΟΝΝΕΔ.

Σε αυτή την πρωτόγνωρη για όλους μας διαδικασία η θέση μου είναι ξεκάθαρη
και κατατέθηκε ενυπόγραφα. Η θέση μου είναι στο πλευρό του Κώστα του Χατζή
γιατί πιστεύω ότι υπό τη διοίκησή του μπορούμε να πάμε την ΟΝΝΕΔ ψηλότερα.

Ταυτόχρονα όμως εκτιμώ βαθιά και τους άλλους δύο υποψηφίους. Τιμώ
τον αγώνα τους και την προσπάθειά τους. Ο Ανδρέας και ο Βασίλης, μαζί με τον
Κώστα είναι αυτή τη στιγμή οι εγγυητές του μέλλοντος της ΟΝΝΕΔ.

Όλοι μαζί προχωρούμε. Όλοι μαζί μπορούμε να πάμε την Οργάνωση λίγο πιο
ψηλά από εκεί που την πήγε ο Γιώργος Παπανικολάου για τον οποίο είμαστε
περήφανοι και δικαιωμένοι από τη δράση του στο Ευρωκοινοβούλιο.

Και έτσι πρέπει να προχωράμε φίλες και φίλοι. Περήφανοι ο ένας για τον άλλο.
Με αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμό. Με πειθαρχία και συντεταγμένη δράση.
Διαφορετικά, δεν μπορούμε να λέμε ότι αποτελούμε οργάνωση. Διαφορετικά
δε μπορούμε να επιβιώσουμε και να πάμε ψηλά. Είμαστε κομματική νεολαία
και όχι κάποιος χαλαρός ιδεολογικοπολιτιστικός σύλλογος όπου ο καθένας
λειτουργεί ατομικά και δεν υπόκειται στην υπέρτατη αρχή της δημοκρατίας,
αυτό που με μια λέξη λέγεται πλειοψηφία. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι
θα ολισθήσουμε στη λαοκρατία.