Οι εποχές είναι δύσκολες, το ξέρουν και οι πέτρες πλέον.

Η ανεργία συνεχώς ανεβαίνει και από ότι δείχνουν τα πράγματα θα ανέβει και άλλο καθώς η χώρα τώρα αρχίζει να μπαίνει σε πραγματική τροχιά ύφεσης.

Η κυβέρνηση έχει παγώσει τις προκηρύξεις θέσεων για τουλάχιστον 2 χρόνια και περνάνε μόνο τα ΦΕΚ των μετακλητών υπαλλήλων των Υπουργείων και των υπουργικών γραφείων.

Οι διαδικασίες του ΑΣΕΠ είναι γνωστές. Από τη στιγμή που ξεκινά ένας διαγωνισμός θέλει 1 χρόνο το λιγότερο για να βγάλει τα πρώτα αποτελέσματα, άλλους 6-7 μήνες για να βγουν οι οριστικοί πίνακες, άλλους 5-6 μήνες για να βγει το ΦΕΚ διορισμού. Σούμα πρόχειρη 2 χρόνια το λιγότερο από την ημέρα της προκήρυξης μέχρι να φτάσει ένας επιτυχών στο διορισμό.

Η αγωνία τεράστια για τα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτές τις διαδικασίες και έχουν τρελαθεί μαζί με τις οικογένειές τους να πληρώνουν παράβολα και ειδικούς φακέλους για την αποστολή των δικαιολογητικών.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ευτυχές σενάριο στο οποίο ο διαγωνιζόμενος επιτυγχάνει και τελικά καλείται στην υπηρεσία που πέρασε για να ορκιστεί. Πιθανώς να έχει μείνει ήδη άνεργος, πιθανώς να έχει φύγει ήδη από την προηγούμενη δουλειά του και μιλάμε συνήθως για οικογενειάρχες αφού στο ΑΣΕΠ ο πήχης έχει ανέβει πολύ πλέον και το καθοριστικό στοιχείο επιτυχίας έχει γίνει η εμπειρία.

Παίρνει λοιπόν ο επιτυχών το χαρτί και πηγαίνει να παρουσιαστεί στην υπηρεσία του με την αγωνία του πρωτάρη που πηγαίνει για πρώτη φορά για δουλειά. Για όσους δεν το ξέρουν, όταν πετυχαίνεις στο ΑΣΕΠ σε καλούν με έγγραφο για να παρουσιαστείς στην υπηρεσία με χρονικό περιθώριο 30 ημερών από τη δημοσίευση του ΦΕΚ. Δεν πηγαίνεις δηλαδή αυτεπάγγελτα, σε καλεί η ίδια η υπηρεσία.

Υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα διαγωνισμοί που βρίσκονται σε εκκρεμότητα αυτή τη στιγμή, διαγωνισμοί 2 και 3 ετών πίσω που προχωρούν κανονικά και εκδίδουν αποτελέσματα. Οι νέοι διαγωνισμοί έχουν παγώσει και θα παραμείνουν στην κατάψυξη για τα επόμενα 2 χρόνια με εξαίρεση αυτά που προαναφέραμε.

Καλείται λοιπόν ο επιτυχών στην υπηρεσία για να παρουσιαστεί. Με τεράστια χαρά και ελπίδα ότι κατάφερε κατά κάποιο τρόπο, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, να βρει μια θέση, να τη διεκδικήσει και να την κερδίσει με τα προσόντα του.

Παρουσιάζεται στην υπηρεσία και εκεί έρχεται αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπο κάποιων πολιτικών προϊσταμένων που νοιάζονται αποκλειστικά και μόνο για το τομάρι τους. Αυτό που ορίζεται δηλαδή στο λεξικό της αργκό μας ως "τομάρι". Έχει μάθει πριν από λίγη ώρα ο πολιτικός προϊστάμενος ότι θα αντικατασταθεί, ως λογική (;) συνέπεια της τακτικής που θέλει το κυβερνών κόμμα να τοποθετεί τους "δικούς" του ανθρώπους στους κρατικούς μηχανισμούς.

Ο πολιτικός προϊστάμενος έχει νεύρα. Δεν του έφτασαν τα χρόνια που θήτευσε στη θέση και που ουσιαστικά ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕ την πολιτική επιλογή του. Θεωρεί ο ίδιος ότι έπρεπε να πάρει παραπάνω, ότι άξιζε περισσότερα, ότι έπρεπε να τον κρατήσουν, του φταίει ο καφές, το νερό, η καρέκλα, το γραφείο, το βρακί του τον στενεύει, έχει μια κάποια δυσφορία τέλος πάντων.

Και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά του ο επιτυχών που παρουσιάζεται στην υπηρεσία για να αναλάβει. Αποκαμωμένος μετά από 2-3 χρόνια υπομονής είναι έτοιμος να δεχθεί ακόμα και τα νεύρα, να τοποθετηθεί στην υπηρεσία και να ξεκινήσει περήφανος ότι πέρασε στο ΑΣΕΠ και δεν έγλειψε καμιά εικοσαριά κατουρημένες ποδιές. Έλα όμως που ο πολιτικός προϊστάμενος έχει γλύψει ό,τι έχει βρει μπροστά του για να καθίσει σε εκείνη την καρέκλα και τώρα τη χάνει ... Έλα όμως που πήρε λεφτά ακόμη και μη κάνοντας ΤΙΠΟΤΑ και τώρα θέλει κι άλλο, στυλώνει τα πόδια σαν μπόμπιρας μπροστά στο περίπτερο που δεν του παίρνει ο μπαμπάς του τη μαγική σακούλα με τα δώρα.

Ο πολιτικός προϊστάμενος κάνει μούτρα ... Δεν έχει όρεξη να κάνει τη δουλειά του έστω και τη μοναδική φορά που του δίνεται η ευκαιρία να την κάνει. Όχι ρε κουφάλες, λέει, αφού φεύγω δεν κάνω τίποτα, ή αν το κάνω θα το κάνω όποτε γουστάρω εγώ. "Θα σας δείξω εγώ !" λέει ως άλλος Χλαπάτσας από της "Ελλάδος τα παιδιά".

Ο επιτυχών τον κοιτάζει αποσβολωμένος. "Που πέσαμε" σκέφτεται, αλλά είναι αποφασισμένος να βαστήξει προκειμένου να αναλάβει υπηρεσία και να ξεκινήσει.

Ο πολιτικός προϊστάμενος έχει ήδη αποφασίσει το θύμα του μένους του. Αυτός ο επιτυχών θα πληρώσει για όλα. Είναι δυνατόν αυτός να έρχεται μόνιμος τώρα που εγώ φεύγω ;

Και αποφασίζει να του κάνει τη ζωή μαύρη κατά παράβαση των νόμων και των υποχρεώσεών του.

Ο μικρός δικτατορίσκος βρίσκει την ευκαιρία του να ξεσπάσει στο νέο επιτυχόντα όπως στον στρατό. Ξέρει ότι για εκείνον η σημερινή μέρα είναι μέρα χαράς μέσα στον κυκεώνα που βιώνουν οι νέοι άνθρωποι. Ξέρει ότι αυτή τη μέρα ο επιτυχών την περίμενε πως και πως.

Και βγάζει όλο του το κόμπλεξ.


Ιστορία καθημερινής τρέλας. Κι όμως, συνέβη στην Κόρινθο σε νοσηλευτικό ίδρυμα πρόνοιας της Κορινθίας.


Όπως λέει και το ρητό ... ουδείς ασφαλέστερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος.