Το μανιφέστο του πρωτοεμφανιζόμενου ομίλου προβληματισμού πολιτών του δήμου Ξυλοκάστρου αποκλειστικά στην εφημερίδα “Σφήκα”
Εδώ και χρόνια ζούμε μια μιζέρια, ζούμε την πορεία προς τον πάτο του βαρελιού, νοιώθουμε να κατρακυλούμε ολοένα και περισσότερο στην ανυποληψία και στην απαξίωση του τόπου μας και όλοι αναρωτιόμαστε πως φθάσαμε ως εδώ, πως καταντήσαμε έτσι τον τόπο μας, ποια λάθη κάναμε και εμείς σαν πολίτες, σαν γονείς, σαν επαγγελματίες και πως αφήσαμε τόσο καιρό να μας διοικούν άνθρωποι ανίκανοι και επικίνδυνοι.
Όλοι αναρωτιόμαστε εδώ και χρόνια, πως είναι δυνατόν να εκλέγονται σαν δημοτικοί σύμβουλοι και σε εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό, δημόσιοι υπάλληλοι με τη «δύναμη» ή την «χρήση» μιας υπογραφής, την οποία και χρησιμοποιούν για να εκλέγονται, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν επαγγελματίες αιρετοί που «ζουν» από την εκλογή τους και από τις θέσεις που παίρνουν σε δημοτικές επιχειρήσεις «πουλώντας» ψήφους, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αιρετοί που «καβάλα σε τρακτέρ» εξυπηρετούν επιλεκτικά πολίτες με «ψευτορουσφέτια» για αλίευση ψήφων χρεώνοντας δημοτικές επιχειρήσεις, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αιρετοί που βγαίνουν στη δημοσιότητα σε συνεντεύξεις για να δικαιολογήσουν «τρομακτικά χρέη» δημοτικών επιχειρήσεων προερχόμενα από αλόγιστες αναθέσεις έργων σε «τοπικούς εργολάβους», πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αιρετοί που αντί να προσπαθούν να βελτιώσουν τα οικονομικά του Δήμου με παραγωγικές ενέργειες ψηφίζουν δάνεια για κάλυψη χρεών υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας και χωρίς να μας έχουν ρωτήσει, πως είναι δυνατόν αιρετοί να βλέπουν το δήμο να βυθίζεται στο τέλμα και να μην αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες να μην προσπαθούν να ανακόψουν τον κατήφορο που έχουμε πάρει λες και δεν έχουν παιδιά και αυτοί και λες και θα γλυτώσουν από το καράβι όταν αυτό θα βυθιστεί και τέλος πως είναι δυνατό αιρετοί στο τέλος της δεύτερης τετραετίας τους να αγοράζουν ακίνητα τέτοιας εμπορικής αξίας και να προκαλούν με υπερεμεγέθεις κατασκευές χλιδής εν μέσω τέτοιας κρίσης που βιώνουμε.
Εμείς οι απλοί πολίτες θα σταθούμε στο τελευταίο από τα ανωτέρω και θα πούμε τα εξής : ανεξάρτητα του ότι κανείς λογικός πολίτης χωρίς αποδείξεις δεν μπορεί να σπιλώνει ανθρώπους και να αφήνει υπονοούμενα, τα οποία κυκλοφορούν ευρέως στην πόλη μας, λέμε το απλό και το αυτονόητο : οι αιρετοί πρέπει να έχουν στάση ζωής και συμπεριφορά που
να μην προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, να μην είναι «υπερφίαλοι» και «αλαζόνες» και να μην προκαλούν τους πολίτες με τέτοιες ενέργειες γιατί απλά μπορούμε και εμείς να τους γυρίσουμε την πλάτη με τέτοιο τρόπο που δε θα έχει προηγούμενο.
Φανταστείτε λοιπόν τα συναισθήματα συμπολιτών μας που τα παιδιά τους είναι άνεργα και χωρίς ελπίδα, τι πρέπει να σκέφτονται με τέτοιες ενέργειες και πως πρέπει να νοιώθουν με την «επίδειξη πλούτου» των αιρετών μας αρχόντων.
Για τον περισσότερο απλό κόσμο δεν έχει σημασία το ποιος τελικά θα είναι ο δήμαρχος του νέου και ενιαίου δήμου, ή το ποιοι τελικά θα εκλεγούν σαν αιρετοί και πόσα θα δαπανήσουν σε αυτή τη διαδικασία πουλώντας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και μοιράζοντας υποσχέσεις που ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν. Εμάς μας ενδιαφέρει ο Δήμαρχος και οι λοιποί αιρετοί να είναι πάνω από όλα άνθρωποι και να αγαπούν τον τόπο τους, να μην είναι αλαζόνες θεωρώντας μας «κουτούς και ανίκανους να ορθώσουμε ανάστημα», να «διαβιούν σεμνά» προς το μέσο πολίτη και να προσπαθούν να αναπτύξουν τον τόπο και όχι να τον διχάζουν καθημερινά με προπαγάνδα και «ψευδεπίγραφα» διλλήματα, να λένε την αλήθεια όσο δύσκολη και να είναι και να μην διατηρούν «αυλές» με πολιτικά διλλήματα και με σκοπό «ίδιο όφελος» και τέλος να μας δείξουν το «όραμα» τους για τον τόπο και κυρίως για τα παιδιά μας που θέλουμε να ζήσουν και να προκόψουν στον τόπο και όχι να φύγουν στην Αθήνα ή σε άλλα μέρη.
Εκλεκτοί μας αιρετοί πείτε μας, πόσες φορές έχετε μιλήσει με νέους και νέες για τις σκέψεις και τα προβλήματα τους, πόσες φορές έχετε σκεφτεί πως θα προκόψει αυτός ο τόπος και όχι εσείς προσωπικά, πόσες φορές και για κάθε ευρώ που σπαταλάτε έχετε σκεφτεί ότι και το δικό σας παιδί θα πληρώσει από το «στρουθοκαμηλισμό» σας, πόσες φορές έχετε προβληματισθεί έστω και μέσα σας αν πράττετε το σωστό για τον τόπο και ποιες ενοχές έχετε που εδώ και χρόνια μας φθάσατε στο σημείο να θέλουμε να φύγουμε από τον τόπο που γεννηθήκαμε και αγαπήσαμε και να σας αφήσουμε μόνους σας να ζήσετε εδώ.
Πρόσφατα είδαμε στο διαδίκτυο ένα συμπολίτη μας τον κ Α. Ζάρρο να κάνει ηλεκτρονική αίτηση διακτίνισης του από την πόλη και να δηλώνει άφωνος από την «υποκρισία» και την «πολιτική ανεπάρκεια» των αιρετών μας, και εμείς παράλληλα αρχίζουμε και λέμε μήπως πρέπει να πράξουμε το ίδιο και να σας αφήσουμε μόνους σας να απολαύσετε τη δημιουργία σας ή να αποφασίσουμε να σας τιμωρήσουμε παραδειγματικά.
Τελειώνοντας αγαπητοί μας συμπολίτες πρέπει να τονίσουμε ότι και εμείς σαν πολίτες έχουμε μεγάλη ευθύνη, που δεν ασχολούμαστε με τα κοινά και μένουμε αμπαρωμένοι στα σπίτια μας, που δεν συνεργαζόμαστε όπως πρέπει μεταξύ μας και σε επαγγελματικό επίπεδο να αντιμετωπίσουμε την «λαίλαπα» των αιρετών που ζητούν την ψήφο μας τόσο προκλητικά και αδιάφορα για το μέλλον μας, που ζηλεύουμε το γείτονα που προοδεύει αντί να παραδειγματιζόμαστε, που δεν μετέχουμε δυναμικά σε συλλόγους και θεσμικά όργανα αφήνοντας ακατάλληλους και εκεί να κάνουν ψευτοπολιτικές για «πάρτι τους», που αφήνουμε άλλους να αποφασίζουνε για μας και μετά «γκρινιάζουμε» για το αποτέλεσμα.
Που είναι ο αστός της πόλης του Ξυλοκάστρου που δεν μπορεί να φθάσει στη δουλειά του, ούτε να εξυπηρετηθεί για να κάνει τις δουλειές του στην πόλη, που είναι ο αγρότης που βιώνει την πλήρη εγκατάλειψη της υπαίθρου και τη μηδενική προσφορά των αιρετών μας που τον θυμούνται μερικούς μήνες προ των εκλογών, που είναι οι κάτοικοι του ορεινού μετώπου και οι επιχειρηματίες όταν ένα αμάξι για να περάσει προς το χιονοδρομικό (τρομάρα μας) πρέπει να έχει την τύχη με το μέρος του και υπομονή τρελή, ποια έργα σοβαρά και υποδομές έχουν γίνει στο ορεινό μέτωπο και στα χωριά μας;
Εδώ και χρόνια ζούμε μια μιζέρια, ζούμε την πορεία προς τον πάτο του βαρελιού, νοιώθουμε να κατρακυλούμε ολοένα και περισσότερο στην ανυποληψία και στην απαξίωση του τόπου μας και όλοι αναρωτιόμαστε πως φθάσαμε ως εδώ, πως καταντήσαμε έτσι τον τόπο μας, ποια λάθη κάναμε και εμείς σαν πολίτες, σαν γονείς, σαν επαγγελματίες και πως αφήσαμε τόσο καιρό να μας διοικούν άνθρωποι ανίκανοι και επικίνδυνοι.
Όλοι αναρωτιόμαστε εδώ και χρόνια, πως είναι δυνατόν να εκλέγονται σαν δημοτικοί σύμβουλοι και σε εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό, δημόσιοι υπάλληλοι με τη «δύναμη» ή την «χρήση» μιας υπογραφής, την οποία και χρησιμοποιούν για να εκλέγονται, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν επαγγελματίες αιρετοί που «ζουν» από την εκλογή τους και από τις θέσεις που παίρνουν σε δημοτικές επιχειρήσεις «πουλώντας» ψήφους, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αιρετοί που «καβάλα σε τρακτέρ» εξυπηρετούν επιλεκτικά πολίτες με «ψευτορουσφέτια» για αλίευση ψήφων χρεώνοντας δημοτικές επιχειρήσεις, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αιρετοί που βγαίνουν στη δημοσιότητα σε συνεντεύξεις για να δικαιολογήσουν «τρομακτικά χρέη» δημοτικών επιχειρήσεων προερχόμενα από αλόγιστες αναθέσεις έργων σε «τοπικούς εργολάβους», πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αιρετοί που αντί να προσπαθούν να βελτιώσουν τα οικονομικά του Δήμου με παραγωγικές ενέργειες ψηφίζουν δάνεια για κάλυψη χρεών υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας και χωρίς να μας έχουν ρωτήσει, πως είναι δυνατόν αιρετοί να βλέπουν το δήμο να βυθίζεται στο τέλμα και να μην αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες να μην προσπαθούν να ανακόψουν τον κατήφορο που έχουμε πάρει λες και δεν έχουν παιδιά και αυτοί και λες και θα γλυτώσουν από το καράβι όταν αυτό θα βυθιστεί και τέλος πως είναι δυνατό αιρετοί στο τέλος της δεύτερης τετραετίας τους να αγοράζουν ακίνητα τέτοιας εμπορικής αξίας και να προκαλούν με υπερεμεγέθεις κατασκευές χλιδής εν μέσω τέτοιας κρίσης που βιώνουμε.
Εμείς οι απλοί πολίτες θα σταθούμε στο τελευταίο από τα ανωτέρω και θα πούμε τα εξής : ανεξάρτητα του ότι κανείς λογικός πολίτης χωρίς αποδείξεις δεν μπορεί να σπιλώνει ανθρώπους και να αφήνει υπονοούμενα, τα οποία κυκλοφορούν ευρέως στην πόλη μας, λέμε το απλό και το αυτονόητο : οι αιρετοί πρέπει να έχουν στάση ζωής και συμπεριφορά που
να μην προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, να μην είναι «υπερφίαλοι» και «αλαζόνες» και να μην προκαλούν τους πολίτες με τέτοιες ενέργειες γιατί απλά μπορούμε και εμείς να τους γυρίσουμε την πλάτη με τέτοιο τρόπο που δε θα έχει προηγούμενο.
Φανταστείτε λοιπόν τα συναισθήματα συμπολιτών μας που τα παιδιά τους είναι άνεργα και χωρίς ελπίδα, τι πρέπει να σκέφτονται με τέτοιες ενέργειες και πως πρέπει να νοιώθουν με την «επίδειξη πλούτου» των αιρετών μας αρχόντων.
Για τον περισσότερο απλό κόσμο δεν έχει σημασία το ποιος τελικά θα είναι ο δήμαρχος του νέου και ενιαίου δήμου, ή το ποιοι τελικά θα εκλεγούν σαν αιρετοί και πόσα θα δαπανήσουν σε αυτή τη διαδικασία πουλώντας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και μοιράζοντας υποσχέσεις που ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν. Εμάς μας ενδιαφέρει ο Δήμαρχος και οι λοιποί αιρετοί να είναι πάνω από όλα άνθρωποι και να αγαπούν τον τόπο τους, να μην είναι αλαζόνες θεωρώντας μας «κουτούς και ανίκανους να ορθώσουμε ανάστημα», να «διαβιούν σεμνά» προς το μέσο πολίτη και να προσπαθούν να αναπτύξουν τον τόπο και όχι να τον διχάζουν καθημερινά με προπαγάνδα και «ψευδεπίγραφα» διλλήματα, να λένε την αλήθεια όσο δύσκολη και να είναι και να μην διατηρούν «αυλές» με πολιτικά διλλήματα και με σκοπό «ίδιο όφελος» και τέλος να μας δείξουν το «όραμα» τους για τον τόπο και κυρίως για τα παιδιά μας που θέλουμε να ζήσουν και να προκόψουν στον τόπο και όχι να φύγουν στην Αθήνα ή σε άλλα μέρη.
Εκλεκτοί μας αιρετοί πείτε μας, πόσες φορές έχετε μιλήσει με νέους και νέες για τις σκέψεις και τα προβλήματα τους, πόσες φορές έχετε σκεφτεί πως θα προκόψει αυτός ο τόπος και όχι εσείς προσωπικά, πόσες φορές και για κάθε ευρώ που σπαταλάτε έχετε σκεφτεί ότι και το δικό σας παιδί θα πληρώσει από το «στρουθοκαμηλισμό» σας, πόσες φορές έχετε προβληματισθεί έστω και μέσα σας αν πράττετε το σωστό για τον τόπο και ποιες ενοχές έχετε που εδώ και χρόνια μας φθάσατε στο σημείο να θέλουμε να φύγουμε από τον τόπο που γεννηθήκαμε και αγαπήσαμε και να σας αφήσουμε μόνους σας να ζήσετε εδώ.
Πρόσφατα είδαμε στο διαδίκτυο ένα συμπολίτη μας τον κ Α. Ζάρρο να κάνει ηλεκτρονική αίτηση διακτίνισης του από την πόλη και να δηλώνει άφωνος από την «υποκρισία» και την «πολιτική ανεπάρκεια» των αιρετών μας, και εμείς παράλληλα αρχίζουμε και λέμε μήπως πρέπει να πράξουμε το ίδιο και να σας αφήσουμε μόνους σας να απολαύσετε τη δημιουργία σας ή να αποφασίσουμε να σας τιμωρήσουμε παραδειγματικά.
Τελειώνοντας αγαπητοί μας συμπολίτες πρέπει να τονίσουμε ότι και εμείς σαν πολίτες έχουμε μεγάλη ευθύνη, που δεν ασχολούμαστε με τα κοινά και μένουμε αμπαρωμένοι στα σπίτια μας, που δεν συνεργαζόμαστε όπως πρέπει μεταξύ μας και σε επαγγελματικό επίπεδο να αντιμετωπίσουμε την «λαίλαπα» των αιρετών που ζητούν την ψήφο μας τόσο προκλητικά και αδιάφορα για το μέλλον μας, που ζηλεύουμε το γείτονα που προοδεύει αντί να παραδειγματιζόμαστε, που δεν μετέχουμε δυναμικά σε συλλόγους και θεσμικά όργανα αφήνοντας ακατάλληλους και εκεί να κάνουν ψευτοπολιτικές για «πάρτι τους», που αφήνουμε άλλους να αποφασίζουνε για μας και μετά «γκρινιάζουμε» για το αποτέλεσμα.
Που είναι ο αστός της πόλης του Ξυλοκάστρου που δεν μπορεί να φθάσει στη δουλειά του, ούτε να εξυπηρετηθεί για να κάνει τις δουλειές του στην πόλη, που είναι ο αγρότης που βιώνει την πλήρη εγκατάλειψη της υπαίθρου και τη μηδενική προσφορά των αιρετών μας που τον θυμούνται μερικούς μήνες προ των εκλογών, που είναι οι κάτοικοι του ορεινού μετώπου και οι επιχειρηματίες όταν ένα αμάξι για να περάσει προς το χιονοδρομικό (τρομάρα μας) πρέπει να έχει την τύχη με το μέρος του και υπομονή τρελή, ποια έργα σοβαρά και υποδομές έχουν γίνει στο ορεινό μέτωπο και στα χωριά μας;
0 Response to "To μανιφέστο του ομίλου Προβληματισμού Ξυλοκάστρου"