Με τον εναλλακτικό τρόπο της διαμεσολάβησης, που αποτελεί ένα είδος φιλικού διακανονισμού, θα μπορούν οι πολίτες να επιλύουν τις ιδιωτικές διαφορές τους σε υποθέσεις αστικές και εμπορικές, έτσι ώστε εφόσον συμφωνήσουν, να μη χρειάζεται να καταφύγουν στα δικαστήρια.
Νομοσχέδιο, που εκπόνησε το υπουργείο Δικαιοσύνης, προσπαθεί να ενσωματώσει στην ελληνική νομοθεσία έναν ταχύτερο και απλούστερο τρόπο επίλυσης των ιδιωτικών διαφορών, με τη βοήθεια του διαμεσολαβητή (που είναι δικηγόρος), στο πλαίσιο σχετικής κοινοτικής οδηγίας (2008/52/ΕΚ).

Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, που έδωσε χθες ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδης σε δημόσια διαβούλευση, οι πολίτες θα μπορούν να λύνουν μέσω του διαμεσολαβητή διαφορές αστικές και εμπορικές που έχουν καθαρά ιδιωτικό χαρακτήρα και δεν δεσμεύονται από κανόνες δημόσιας τάξης.

Το σύστημα αυτό, εφόσον επιτύχει στην εφαρμογή του, αναμένεται να αποσυμφορήσει τα δικαστήρια από σημαντικό όγκο υποθέσεων, καθώς η επίλυση διαφορών θα μπορεί να γίνεται με ένα συμφωνητικό των δύο πλευρών, που θα έχει εκτελεστό χαρακτήρα. Τη διαμεσολάβηση θα επιλέγουν με πρωτοβουλία τους οι δύο πλευρές ως μια καθαρά ιδιωτική μέθοδο επίλυσης διαφορών που δεν αμφισβητεί ούτε «ιδιωτικοποιεί» σε καμία περίπτωση την κρατική δικαιοσύνη, στην οποία σε κάθε περίπτωση θα μπορούν να προσφύγουν οι ενδιαφερόμενοι, εφόσον δεν συμφώνησαν μεταξύ τους.

Η σχετική διαδικασία ενώπιον δικηγόρου που λειτουργεί ως διαμεσολαβητής (και όπου κάθε πλευρά εκπροσωπείται από τον δικηγόρο της) στηρίζεται στην εμπιστευτικότητα και εχεμύθεια, προκειμένου να είναι ελκυστική για τους ιδιώτες και κυρίως τους επιχειρηματίες, που δεν θέλουν να αποκαλύπτονται μυστικά της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας.

Η διασφάλιση της εμπιστευτικότητας των πληροφοριών σε συνδυασμό με την ελαστικότητα της διαδικασίας μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για να καταφύγουν όσοι ενδιαφέρονται για σύμμετρη και φιλική ικανοποίηση των συμφερόντων τους.

Το σύστημα της διαμεσολάβησης οδηγεί σε εξώδικη επίλυση των διαφορών με δεσμευτική συμφωνία των μερών που μπορεί να αφορά και σε διασυνοριακές διαφορές. Η τυχόν συμφωνία των δύο μερών θα αποδεικνύεται με σχετικό έγγραφο. Κύριος στόχος του διαμεσολαβητή-δικηγόρου είναι να διευκολυνθούν οι δύο πλευρές να επιλύσουν τη διαφορά τους και σε αυτό το σημείο το σύστημα διαφέρει από τη διαιτησία.

Ο διαμεσολαβητής δεν έχει την εξουσία να αποφασίζει ο ίδιος ή να υποδεικνύει στα μέρη πιθανές λύσεις, αλλά μπορεί να διατυπώνει προτάσεις για την επίλυση της διαφοράς.

Το νομοσχέδιο προκρίνει ως καταλληλότερους για τον ρόλο του διαμεσολαβητή τους δικηγόρους (λόγω των νομικών γνώσεών τους και της εμπειρίας τους από συγκρουσιακές καταστάσεις στα δικαστήρια) και θα δημιουργηθεί φορέας πιστοποίησης των διαμεσολαβητών, που ιδρύεται από τον δικηγορικό σύλλογο της χώρας, τον οποίο θα ορίσει η Ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ