Εκατομμύρια Ελληνες αγνοούν την ύπαρξή του... Ολοι έχουν επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους στην ηφαιστειακή έκρηξη που σημειώθηκε στην Ισλανδία και στάθηκε η αφορμή να παραλύσουν οι συγκοινωνίες στην Ευρώπη. Κι όμως, λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα της χώρας ένας ηφαιστειακός... γίγαντας φαίνεται πως κοιμάται ήσυχα εδώ και δύο εκατομμύρια χρόνια.
Το Σουσάκι, το πιο άγνωστο ηφαιστειακό κέντρο της Ελλάδας, βρίσκεται μόλις 70 χιλιόμετρα μακριά από την Ομόνοια, στην περιοχή των Αγίων Θεοδώρων και αποτελεί το βορειότερο άκρο του ενεργού ηφαιστειακού τόξου του νότιου Αιγαίου, στο οποίο ανήκουν τα ηφαίστεια στα Μέθανα, στον Πόρο, στη Μήλο, στη Σαντορίνη και στη Νίσυρο. Το στοιχείο που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι δεν έχει κρατήρα ή καλντέρα, αλλά δεκάδες τρύπες (στόμια) από τις οποίες εκλύεται διοξείδιο του άνθρακα και θείο. Η παρουσία του ηφαιστείου γίνεται αισθητή από την έντονη δυσοσμία του θειαφιού και από το σεληνιακό τοπίο που παρουσιάζει η περιοχή. Σήμερα, αν και από τους επιστήμονες θεωρείται ότι το ηφαίστειο είναι σβησμένο, κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τα μυστικά της γης ή να ακούσει τους... ψιθύρους της.
Ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Φυτίκας, ανέφερε: «Το Σουσάκι είναι ένα από τα ανενεργά, αλλά εντυπωσιακά σε επίπεδο έρευνας ηφαιστειακά κέντρα στην Ελλάδα. Πριν από μερικά χρόνια, όταν εργαζόμουν στο ΙΓΜΕ, ήμουν επικεφαλής έρευνας γεωθερμίας στην εν λόγω περιοχή. Πραγματικά όσο πλησιάζει κανείς βλέπει ότι η γη δείχνει το πρωτόγονο πρόσωπό της. Στερεοποιημένες μάζες από τόνους πρωτογενούς υλικού από τα έγκατα της γης και θειαφιού κάνουν το τοπίο σεληνιακό. Από τα στόμια αναβλύζουν ατμίδες ζεστού αέρα, διοξειδίου του άνθρακα, υδρόθειου. Τα κύματα θερμού αέρα καλύπτου [Η θερμοκρασία του διοξειδίου του άνθρακα ξεπερνά ορισμένες φορές τους 60 βαθμούς Κελσίου και φέρνει ζάλη σε ένα τοπίο κίτρινο.] υν μια απόσταση αρκετών χιλιομέτρων. Μάλιστα, στην περιοχή εντοπίσαμε και ένα σημείο με ζεστά νερά. Από τη γεώτρηση που πραγματοποιήσαμε μετρήσαμε 75 βαθμούς Κελσίου σε βάθος 150 μέτρων».
Το κέντρο του ηφαιστείου βρίσκεται σε μια χαράδρα, ενώ γύρω από αυτό αρκετά ζώα και πουλιά πέφτουν καθημερινά νεκρά και δη περισσότερο κατά τους χειμερινούς μήνες.
Και αυτό διότι, όπως μας εξηγεί ο κ. Φυτίκας «αρκετά ζώα και πουλιά μπαίνουν στα σημεία που βγαίνουν οι ατμίδες για να ζεσταθούν. Ο αέρας, όμως, αγγίζει τους 50 με 60 βαθμούς Κελσίου, ενώ το διοξείδιο του άνθρακα είναι θανατηφόρο. Τα ζώα πεθαίνουν από ασφυξία, όπως πεθαίνουν και τα δέντρα που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση».