Του κ. Ιωάννη Μανιαδάκη, Δικηγόρου Αθηνών
Με τον ενδελεχή έλεγχό της η κυβέρνηση διαπίστωσε και συνεχώς διαπιστώνει ότι τα ελλείμματα που παρέλαβε ήσαν υπερμεγέθη, το λιγότερο διπλάσια των μέχρι τότε γνωστών.
Η προηγούμενη κυβερνητική παρουσία των πεντέμιση ετών στη χώρα απέκρυπτε το σύνολο των οικονομικών ελλειμμάτων που κύρια η ίδια δημιούργησε. Η παρούσα κυβέρνηση δεν γνώριζε το μέγεθος της ανωτέρω κατάστασης, που βέβαια, κατά μία άποψη, θα έπρεπε να «γνωρίζει».
Όμως, τα πραγματικά οδυνηρά οικονομικά στοιχεία της χώρας έγιναν γνωστά σε ευρεία έκταση στο εξωτερικό, με συνέπεια: α) οι μεγάλοι ξένοι οικονομικοί οίκοι να υποβαθμίζουν συνεχώς την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, με αποτέλεσμα τόσους δυσβάστακτους δανεισμούς, και β) η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ιδιαίτερα να προτείνουν και να επιβάλλουν ασφυκτικούς ελέγχους και οδυνηρές περικοπές οικονομικών παροχών και δικαιωμάτων. Ο από κάποιους κερδοσκοπικός σε βάρος της χώρας «μηχανισμός στήριξης» της Ε.Ε., με προεξέχουσα τη Γερμανία, μόνο καθαρή αλληλεγγύη που δεν είναι.
Με τη συνεχιζόμενη μακράς πλέον διάρκειας δυσμενή εικόνα της χώρας στο εξωτερικό δεν είναι ό,τι καλύτερο για όλους μας. Με άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα μέτρα, η κυβέρνηση καλείται από τον συνειδητοποιημένο πλέον ελληνικό λαό να λάβει δίκαια μέτρα, να αυξήσει τα έσοδα αλλά και το κύρος της τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στη διεθνή κοινότητα. Βέβαια, όλους θα ωφελήσει η δικαιότερη κατανομή του εθνικού εισοδήματος που έχει δεσμευτεί.
Παρά ταύτα, η σημερινή κυβέρνηση, πριν ακόμη αναλάβει, είχε υποσχεθεί την ενίσχυση των οικονομικά αδύνατων με το επίδομα αλληλεγγύης, κάτι που έγινε ήδη πράξη.
Όμως, κύρια, αυτούς που ψήφισαν και στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση τους κατέχει γενικότερο πνεύμα δικαίου, σε βάρος και αυτού ακόμη του προσωπικού τους συμφέροντος, με αποτέλεσμα να προτιμούσαν να στερηθούν και αυτού ακόμη του επιδόματος αλληλεγγύης σε σχέση με την αναβάθμιση της εικόνας της χώρας και το τέλος του διεθνούς διασυρμού της.
Όμως, και όλοι οι Έλληνες της χώρας και της διασποράς σε τηλεοπτικούς μαραθώνιους αγάπης θα μπορούσαν να συνεισφέρουν μικρά ή μεγάλα ποσά, αποφεύγοντας και αυτούς ακόμη τους εξωτερικούς δανεισμούς. Εδώ θα εφαίνετο το μεγαλείο της συνοχής των Ελλήνων σε δύσκολους για τη χώρα καιρούς.
Αρνητικό στοιχείο για την κυβέρνηση υπήρξε η μεγάλη καθυστέρηση στην τοποθέτηση περιφερειαρχών, γενικών γραμματέων υπουργείων, προέδρων και διοικητικών συμβουλίων ΔΕΚΟ και άλλων μεγάλων φορέων ελεγχόμενων από το κράτος, καθώς και ο καθορισμός αρμοδιοτήτων υφυπουργών.
Πέρασαν δυόμιση μήνες για να ορισθούν οι νέοι περιφερειάρχες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην εφαρμογή των προγραμμάτων. Να σκεφτεί δε κάποιος ότι είναι μόνο δεκατρία άτομα, που με τον αιρετό βάσει του νέου νόμου «Καλλικράτης» στις εκλογές του φθινοπώρου θα ψηφιστεί άλλος.
Είναι η τελευταία εβδομάδα του Απρίλη του 2010 που γράφεται αυτό το άρθρο, με επτά μήνες στο ενεργητικό της αυτή η κυβέρνηση, και παραμένουν πρόεδροι – προϊστάμενοι κορυφαίων οργανισμών – υπηρεσιών τοποθετημένοι από την παρελθούσα κυβέρνηση. «Μα είναι όλοι Έλληνες», είπε πρόσφατα υπουργός. Όμως, δυστυχώς, είμαστε όλοι Έλληνες, και δεν σεβόμαστε το δίκαιο και το εκάστοτε πρόγραμμα της κυβέρνησης των εκλογών, επηρεαζόμενοι από το πολιτικό μας φρόνημα.
Πως θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ μόνο από τον πρωθυπουργό και του υπουργούς; Mα αυτό είναι ουτοπία.Αυτές τις μέρες ακούσαμε ότι, από το σύνολο των Δ.Ο.Υ. της Αττικής, ελάχιστες είναι αυτές που δικαίωσαν τις προβλέψεις. Πολλά μέτρα θεσμικά κ.α που λαμβάνονται τώρα με την επιβολή των ξένων , μπορούσε να τα επιβάλλει η επαναστατική διαφορά του 10% από τον Οκτώβριο του 2009.Να ένας λόγος γιατί η κατάσταση δεν έγινε καλύτερη, γενικότερα, από τον Οκτώβρη του 2009.
Το ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου έκανε γρήγορες τοποθετήσεις και αλλαγές, και έτσι, ενώ παρέλαβε, αλλά και δημιούργησε τον κεντρώο αλλά και κεντροαριστερό χώρο που δεν γνώριζαν διοίκηση κυβερνητικών θέσεων, σήμερα έχουμε ακόμα πρόσωπα με πλατιές εμπειρίες στους χώρους αυτούς. Γρήγορες αλλαγές ζητούσε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος στον κυβερνητικό χώρο του όταν ήταν πρωθυπουργός.
Βέβαια, η ανοιχτή διακυβέρνηση με τη γενική πρόσκληση ενδιαφέροντος είναι μία επανάσταση τιμής σε κάθε πολίτη. Όμως, στις προαναφερόμενες και άλλες είναι θέσεις που είναι αυτονόητο ότι πρέπει να στελεχωθούν από πρόσωπα που, ναι μεν πρέπει να στηρίζουν το κόμμα και την κυβέρνηση που επέλεξε ο ελληνικός λαός, όμως, παράλληλα, με ήθος, καθώς και με υψηλά τυπικά προσόντα. Μόνο έτσι η εγγύηση θα είναι πληρέστερη για το πρόγραμμα και τον σκοπό που επέλεξε η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Διότι απλώς με τα τυπικά προσόντα είδαμε τι συνέβη, με ειδικό γραμματέα υπουργείου που μετά την τοποθέτησή του διεπιστώθη ότι ήβριζε το κόμμα και την κυβέρνηση που τον όρισε. Η αναζήτηση του καλύτερου είναι μια χίμαιρα, διότι πάντα θα υπάρχει το καλύτερο.
Επίσης, και πολλοί κορυφαίοι και άλλοι νόμοι και νομοσχέδια καθυστέρησαν , όπως φορολογικό, ασφαλιστικό κ.ά., που μαζί με τις βραδείες προαναφερόμενες επανδρώσεις των υπηρεσιών δεν αντικατοπτρίζουν το επί πλέον 10% που έδωσε ο ελληνικός λαός σ’ αυτή την κυβέρνηση, που δίνει το δικαίωμα για γρήγορες και ευρείες αποφάσεις.
Πολιτικό γεγονός μεγάλης σημασίας για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας ήταν η επιλογή του νέου αρχηγού στο άλλο κόμμα εξουσίας, δηλαδή τη Ν.Δ. Να σταθούμε στην ωριμότητα – αισθητήριο των μελών του κόμματός της να επιλέξει. Στο «βρώμικο ’89» με τις τρεις σύντομες βουλευτικές αναμετρήσεις, το εκλογικό σώμα παρεσύρθη από ψευδολογίες, μη γνωρίζοντας ή υποβαθμίζοντας την αποστασία του ’65. Έτσι, είχαμε διαφανή πισωγυρίσματα της χώρας τα έτη 1990-3.
Όμως, τα μέλη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην επιλογή του σημερινού αρχηγού τους, αυτή τη φορά ούτε ξέχασαν ούτε αδιαφόρησαν, και έδωσαν την πρέπουσα απάντηση στο πολιτικό τζάκι προέλευσης και πυλώνα της προηγούμενης ανεπιτυχούς διακυβέρνησης της χώρας. Αγνόησαν τη «βλάβη» του ηλεκτρονικού μηχανισμού της ψηφοφορίας, μάλιστα δε στους καλύτερους χρόνους προσέλευσης, παρά δε τον κάματο, έσπασε ρεκόρ προσέλευσης και ποσοστών απάντησης. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ με την ανάληψη της θέσης του υποσχέθηκε θετικότερη στήριξη των μεγάλων θεμάτων που θα απασχολούσαν την κυβέρνηση και τη χώρα, όμως κάθε μέρα απομακρύνεται από τις θέσεις αυτές, με ζημία της αλληλεγγύης της πλατιάς λαϊκής εθνικής ετυμηγορίας και της χώρας γενικότερα. Τελικά, η ευρύτατη στήριξη και απόφαση του ελληνικού λαού στο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ ήταν, επίσης, πρόταση α) για ταχύτερη αξιοκρατική και κομματική επάνδρωση του υψηλού διοικητικού μηχανισμού, β) για δυναμικό τέλος στην εσωτερική και διεθνή οικονομική υποβάθμιση της χώρας, γ) για σύντομη αλλά και δίκαιη δικαστική διεκπεραίωση των υποθέσεων του χρηματιστηρίου, ομολόγων, Βατοπεδίου, Siemens, και Γερμανού, για να μπορέσει απερίσπαστα να εφαρμόσει το πρόγραμμά του για το γενικό συμφέρον της χώρας σε όλους τους τομείς, διότι «οι καιροί ου μενετοί».
Με τον ενδελεχή έλεγχό της η κυβέρνηση διαπίστωσε και συνεχώς διαπιστώνει ότι τα ελλείμματα που παρέλαβε ήσαν υπερμεγέθη, το λιγότερο διπλάσια των μέχρι τότε γνωστών.
Η προηγούμενη κυβερνητική παρουσία των πεντέμιση ετών στη χώρα απέκρυπτε το σύνολο των οικονομικών ελλειμμάτων που κύρια η ίδια δημιούργησε. Η παρούσα κυβέρνηση δεν γνώριζε το μέγεθος της ανωτέρω κατάστασης, που βέβαια, κατά μία άποψη, θα έπρεπε να «γνωρίζει».
Όμως, τα πραγματικά οδυνηρά οικονομικά στοιχεία της χώρας έγιναν γνωστά σε ευρεία έκταση στο εξωτερικό, με συνέπεια: α) οι μεγάλοι ξένοι οικονομικοί οίκοι να υποβαθμίζουν συνεχώς την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, με αποτέλεσμα τόσους δυσβάστακτους δανεισμούς, και β) η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ιδιαίτερα να προτείνουν και να επιβάλλουν ασφυκτικούς ελέγχους και οδυνηρές περικοπές οικονομικών παροχών και δικαιωμάτων. Ο από κάποιους κερδοσκοπικός σε βάρος της χώρας «μηχανισμός στήριξης» της Ε.Ε., με προεξέχουσα τη Γερμανία, μόνο καθαρή αλληλεγγύη που δεν είναι.
Με τη συνεχιζόμενη μακράς πλέον διάρκειας δυσμενή εικόνα της χώρας στο εξωτερικό δεν είναι ό,τι καλύτερο για όλους μας. Με άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα μέτρα, η κυβέρνηση καλείται από τον συνειδητοποιημένο πλέον ελληνικό λαό να λάβει δίκαια μέτρα, να αυξήσει τα έσοδα αλλά και το κύρος της τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στη διεθνή κοινότητα. Βέβαια, όλους θα ωφελήσει η δικαιότερη κατανομή του εθνικού εισοδήματος που έχει δεσμευτεί.
Παρά ταύτα, η σημερινή κυβέρνηση, πριν ακόμη αναλάβει, είχε υποσχεθεί την ενίσχυση των οικονομικά αδύνατων με το επίδομα αλληλεγγύης, κάτι που έγινε ήδη πράξη.
Όμως, κύρια, αυτούς που ψήφισαν και στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση τους κατέχει γενικότερο πνεύμα δικαίου, σε βάρος και αυτού ακόμη του προσωπικού τους συμφέροντος, με αποτέλεσμα να προτιμούσαν να στερηθούν και αυτού ακόμη του επιδόματος αλληλεγγύης σε σχέση με την αναβάθμιση της εικόνας της χώρας και το τέλος του διεθνούς διασυρμού της.
Όμως, και όλοι οι Έλληνες της χώρας και της διασποράς σε τηλεοπτικούς μαραθώνιους αγάπης θα μπορούσαν να συνεισφέρουν μικρά ή μεγάλα ποσά, αποφεύγοντας και αυτούς ακόμη τους εξωτερικούς δανεισμούς. Εδώ θα εφαίνετο το μεγαλείο της συνοχής των Ελλήνων σε δύσκολους για τη χώρα καιρούς.
Αρνητικό στοιχείο για την κυβέρνηση υπήρξε η μεγάλη καθυστέρηση στην τοποθέτηση περιφερειαρχών, γενικών γραμματέων υπουργείων, προέδρων και διοικητικών συμβουλίων ΔΕΚΟ και άλλων μεγάλων φορέων ελεγχόμενων από το κράτος, καθώς και ο καθορισμός αρμοδιοτήτων υφυπουργών.
Πέρασαν δυόμιση μήνες για να ορισθούν οι νέοι περιφερειάρχες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην εφαρμογή των προγραμμάτων. Να σκεφτεί δε κάποιος ότι είναι μόνο δεκατρία άτομα, που με τον αιρετό βάσει του νέου νόμου «Καλλικράτης» στις εκλογές του φθινοπώρου θα ψηφιστεί άλλος.
Είναι η τελευταία εβδομάδα του Απρίλη του 2010 που γράφεται αυτό το άρθρο, με επτά μήνες στο ενεργητικό της αυτή η κυβέρνηση, και παραμένουν πρόεδροι – προϊστάμενοι κορυφαίων οργανισμών – υπηρεσιών τοποθετημένοι από την παρελθούσα κυβέρνηση. «Μα είναι όλοι Έλληνες», είπε πρόσφατα υπουργός. Όμως, δυστυχώς, είμαστε όλοι Έλληνες, και δεν σεβόμαστε το δίκαιο και το εκάστοτε πρόγραμμα της κυβέρνησης των εκλογών, επηρεαζόμενοι από το πολιτικό μας φρόνημα.
Πως θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ μόνο από τον πρωθυπουργό και του υπουργούς; Mα αυτό είναι ουτοπία.Αυτές τις μέρες ακούσαμε ότι, από το σύνολο των Δ.Ο.Υ. της Αττικής, ελάχιστες είναι αυτές που δικαίωσαν τις προβλέψεις. Πολλά μέτρα θεσμικά κ.α που λαμβάνονται τώρα με την επιβολή των ξένων , μπορούσε να τα επιβάλλει η επαναστατική διαφορά του 10% από τον Οκτώβριο του 2009.Να ένας λόγος γιατί η κατάσταση δεν έγινε καλύτερη, γενικότερα, από τον Οκτώβρη του 2009.
Το ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου έκανε γρήγορες τοποθετήσεις και αλλαγές, και έτσι, ενώ παρέλαβε, αλλά και δημιούργησε τον κεντρώο αλλά και κεντροαριστερό χώρο που δεν γνώριζαν διοίκηση κυβερνητικών θέσεων, σήμερα έχουμε ακόμα πρόσωπα με πλατιές εμπειρίες στους χώρους αυτούς. Γρήγορες αλλαγές ζητούσε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος στον κυβερνητικό χώρο του όταν ήταν πρωθυπουργός.
Βέβαια, η ανοιχτή διακυβέρνηση με τη γενική πρόσκληση ενδιαφέροντος είναι μία επανάσταση τιμής σε κάθε πολίτη. Όμως, στις προαναφερόμενες και άλλες είναι θέσεις που είναι αυτονόητο ότι πρέπει να στελεχωθούν από πρόσωπα που, ναι μεν πρέπει να στηρίζουν το κόμμα και την κυβέρνηση που επέλεξε ο ελληνικός λαός, όμως, παράλληλα, με ήθος, καθώς και με υψηλά τυπικά προσόντα. Μόνο έτσι η εγγύηση θα είναι πληρέστερη για το πρόγραμμα και τον σκοπό που επέλεξε η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Διότι απλώς με τα τυπικά προσόντα είδαμε τι συνέβη, με ειδικό γραμματέα υπουργείου που μετά την τοποθέτησή του διεπιστώθη ότι ήβριζε το κόμμα και την κυβέρνηση που τον όρισε. Η αναζήτηση του καλύτερου είναι μια χίμαιρα, διότι πάντα θα υπάρχει το καλύτερο.
Επίσης, και πολλοί κορυφαίοι και άλλοι νόμοι και νομοσχέδια καθυστέρησαν , όπως φορολογικό, ασφαλιστικό κ.ά., που μαζί με τις βραδείες προαναφερόμενες επανδρώσεις των υπηρεσιών δεν αντικατοπτρίζουν το επί πλέον 10% που έδωσε ο ελληνικός λαός σ’ αυτή την κυβέρνηση, που δίνει το δικαίωμα για γρήγορες και ευρείες αποφάσεις.
Πολιτικό γεγονός μεγάλης σημασίας για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας ήταν η επιλογή του νέου αρχηγού στο άλλο κόμμα εξουσίας, δηλαδή τη Ν.Δ. Να σταθούμε στην ωριμότητα – αισθητήριο των μελών του κόμματός της να επιλέξει. Στο «βρώμικο ’89» με τις τρεις σύντομες βουλευτικές αναμετρήσεις, το εκλογικό σώμα παρεσύρθη από ψευδολογίες, μη γνωρίζοντας ή υποβαθμίζοντας την αποστασία του ’65. Έτσι, είχαμε διαφανή πισωγυρίσματα της χώρας τα έτη 1990-3.
Όμως, τα μέλη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην επιλογή του σημερινού αρχηγού τους, αυτή τη φορά ούτε ξέχασαν ούτε αδιαφόρησαν, και έδωσαν την πρέπουσα απάντηση στο πολιτικό τζάκι προέλευσης και πυλώνα της προηγούμενης ανεπιτυχούς διακυβέρνησης της χώρας. Αγνόησαν τη «βλάβη» του ηλεκτρονικού μηχανισμού της ψηφοφορίας, μάλιστα δε στους καλύτερους χρόνους προσέλευσης, παρά δε τον κάματο, έσπασε ρεκόρ προσέλευσης και ποσοστών απάντησης. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ με την ανάληψη της θέσης του υποσχέθηκε θετικότερη στήριξη των μεγάλων θεμάτων που θα απασχολούσαν την κυβέρνηση και τη χώρα, όμως κάθε μέρα απομακρύνεται από τις θέσεις αυτές, με ζημία της αλληλεγγύης της πλατιάς λαϊκής εθνικής ετυμηγορίας και της χώρας γενικότερα. Τελικά, η ευρύτατη στήριξη και απόφαση του ελληνικού λαού στο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ ήταν, επίσης, πρόταση α) για ταχύτερη αξιοκρατική και κομματική επάνδρωση του υψηλού διοικητικού μηχανισμού, β) για δυναμικό τέλος στην εσωτερική και διεθνή οικονομική υποβάθμιση της χώρας, γ) για σύντομη αλλά και δίκαιη δικαστική διεκπεραίωση των υποθέσεων του χρηματιστηρίου, ομολόγων, Βατοπεδίου, Siemens, και Γερμανού, για να μπορέσει απερίσπαστα να εφαρμόσει το πρόγραμμά του για το γενικό συμφέρον της χώρας σε όλους τους τομείς, διότι «οι καιροί ου μενετοί».
0 Response to "Δημοσιονομική κρίση – πολιτική «Αλληλεγγύης»"