Στις 25 Οκτωβρίου του 732 μ.Χ στο σημείο που ενώνονται οι ποταμοί Κλεν και Βιεν,κοντά στις πόλεις Τουρ και Πουατιέ,έλαβε χώρα μια μάχη αποφασιστικού χαρακτήρα για την εξέλιξη της δυτικής Ευρώπης .Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΟΥΑΤΙΕ εξ υμνήθηκε όσο ελάχιστες αγγίζοντας βέβαια και τα όρια της υπερβολής.Ο στρατός των Φράγκων υπό του Καρόλου Μαρτέλου επικράτησε των Αράβων και διέκοψε την καταιγιστική εως τοτε πορεία τους στην γηραιά ήπειρο.

Το σημείο όπου οι Φράγκοι είχαν στρατοπεδεύσει βρισκόταν σε υψηλότερο επίπεδο από αυτό των αντιπάλων τους ενώ ο χώρος περιτριγυριζόταν από πυκνό δάσος Κάρολος-Μαρτέλος και οι 20.000-30.000 έμπειροι πολεμιστές που τον πλαισίωναν ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον Αμπντ-Αρ-Ραχμαν και τους 80.000 (σύμφωνα με τα στοιχεία της εποχής) Άραβες. Το κρύο ήταν έντονο και ο στρατός του Ραχμάν μη έχοντας τον κατάλληλο ρουχισμό άρχισε να επηρεάζεται τόσο σε επίπεδο αντοχής όσο και σε επίπεδο ψυχολογίας.O μεγαλύτερος προβληματισμός του Ραχμάντ ήταν το δύσβατο πεδίο που ο πρίγκιπας των Φράγκων είχε αποφασίσει να τοποθετήσει το στράτευμα του.Το ισχυρότερο όπλο των Αράβων,το ιππικό τους, ήξερε πως δεν ήταν μαθημένο να πολεμά σε τέτοιες δύσβατες περιοχές και κάνοντας έξι ημέρες υπομονή ο στρατηγός ήλπιζε να παρασύρει τον Κάρολο σε μάχη πεδιάδας. Την έβδομη ημέρα ωστόσο πήρε την απόφαση ρίσκο να επιτεθεί στις θέσεις των Φράγκων. Το έδαφος και τα δέντρα εμπόδιζαν τους ιππείς να αναπτύξουν μεγάλη ταχύτητα ορμή των αλόγων ,η ορμή της ιππικής σφήνας που στις μάχες ήταν αυτή που κατακερμάτιζε την πρώτη γραμμή άμυνας των αντιπάλων ανακόπηκε από το έδαφος. Το ιππικό έμοιαζε αναποτελεσματικό.Ανάμεσα στα δέντρα οι Φράγκοι κρατούσαν λυσσαλέα τις θέσεις τους.Τα μακριά σπαθιά και τα σφυριά με καρφιά στην κεφαλή προκαλούσαν θανάσιμα πλήγματα στα πλευρά των αλόγων,ανατρέποντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος των ιππέων. Οι μάχη ήταν σκληρότατη ,οι άραβες έπεφταν πάνω στις γραμμές των Φράγκων με τις μακρύτερες λόγχες στοχεύοντας τον ίδιο τον Κάρολο-Μαρτέλο.Οι βετεράνοι όμως ακόλουθοι του πρίγκιπα είχαν υψώσει τοίχος προστασίας γύρω του. Το σκηνικό της φρίκης και το γεγονός πως οι Φράγκοι δεν έχαναν μέτρο από τις αρχικές τους θέσεις έσπασε τη συγκέντρωση των Αράβων. Οι τοξότες ήταν αναποτελεσματικοί και οι εξάμετρες λόγχες σταματούσαν πάνω στην ενιαία αμυντική διάταξη του αντιπάλου.

Ενώ η μάχη εξελισσόταν ο Κάρολος αποφασίζει να κάνει την κίνηση Ματ ! Οι Άραβες στο στρατόπεδό τους ειχαν πληθώρα λαφύρων από λεηλασίες σε μοναστήρια ,κάστρα και εκκλησίες. Ιδιαίτερα από την τελευταία τους επιδρομή στην πόλη Μπορντό είχαν αποκομίσει τεράστιους θησαυρούς .Ο Μαρτέλος έστειλε μια μικρή ομάδα επίλεκτων στρατιωτών να απελευθερώσουν τους αιχμαλώτους και να αρπάξουν τα λάφυρα τωμουσουλμάνων .Ο αντιπερισπασμός στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Μόλις η πληροφορία διέρρευσε στο πεδίο της μάχης μεγάλο μέρος του μουσουλμανικού στρατού στράφηκε προς τα πίσω άμεσα προκαλώντας έτσι αναστάτωση και κενά στις γραμμές .Ο Ραχμάν σε έντονο τόνο προσπαθούσε να συνετίσει τους πολεμιστές του ,τα λόγια του όμως έπεφταν στο κενό εως ότου προσπαθώντας να συνετίσει τους άνδρες του ,βρέθηκε περικυκλωμένος από Φράγκος και έχασε τη ζωή του. Γενικευμένη υποχώρηση σήμανε άμεσα και οι Άραβες πριν το φως της επόμενης ημέρας ,ακέφαλοι,άτακτα στράφηκαν προς τα Πυρηναία.

Τα χρονικά της εποχής κάνουν λόγο για πάνω απο 100 χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Το νούμερο φαντάζει τεράστιο και είναι ταυτόχρονα ιδιαίτερα δύσκολο να εξακριβωθεί. Τα λάφυρα και τα πλούτη στέρησαν τη νίκη από τον Αραβικό στρατό. Οι μουσουλμάνοι είχαν ως πρώτη τους σκέψη το πως θα επέστρεφαν πλουσιοι στην Ανδαλουσία και όχι την ίδια τη μάχη.Η μάχη του Πουατιέ αποτελεί τρανό παράδειγμα για το πως ενα οργανωμένο πεζικό μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς ένα υπεράριθμο ιππικό

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναφερθεί η ουσιαστική σημασία της επικράτησης των Φράγκων στην αιματηρή αυτή μάχη. Οι απόψεις πως η Χριστιανοσύνη στέριωσε στην Ευρώπη λόγω της νίκης των Φράγκων έπειτα από τη μάχη του Πουατιέ και της μη εξάπλωσης των Αράβων στην γηραιά ήπειρο, είναι εξαιρετικα πρόχειρες.Η πραγματική αξία της νίκης του Καρόλου Μαρτέλου έγκειται στο ότι ο πρίγκιπας κατάφερε να ενώσει το φραγκικό κράτος (regnum francorum),να εξελίξει τις μέχρι τότε ημιβαρβαρικές φράγκικες ορδές, να επιφέρει κοινωνικοπολιτικές αλλαγές φέρνοντας στο προσκήνιο την δυναστεία των Καρολιδών η οποια και ουσιαστικά στο πέρασμα των αιώνων κατάφερε να δημιουργήσει την Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία.Η σημασία της νίκης του Κάρολου Μαρτέλου δεν έχει χαρακτήρα νίκης του χριστιανισμού ενάντια στους αλλόθρησκους.Έχει ωστόσο βαθιά συνεισφορά σε οτι αφορά την πολιτισμική ,πολιτική και στρατιωτική εξέλιξη της Ευρώπης των επόμενων αιώνων.