Μεσημεράκι στο κέντρο του Βουκουρεστίου και η Ρουμανία ζει με το δικό της τρόπο τη μαζική απεργία των συνδικάτων. Ολα όμως λειτουργούν στην εντέλεια. Η Laura παρατηρεί πως τίποτα δε σταματά διότι όλα ελέγχονται. H Laura έχει ζήσει τη δική της 10ετή εμπειρία πείνας και εξαθλίωσης του ΔΝΤ στο Περού. Τα δύο χρόνια της Ρουμάνικης εμπειρίας δεν τη τρομάζουν. Ολα δείχνουν τόσο φυσιολογικά !
Οι επιχειρήσεις που δεν καταβάλλουν ΦΠΑ είναι καταδικασμένες διότι η ρουμάνικη κυβέρνηση μπλογκάρει αυτόματα τους τραπεζικούς λογαριασμούς για να εισπράξει τα χρωστούμενα. Το κράτος πρέπει να εισπράξει πρώτο και μετά να διαφυλάξει τους ιδιώτες πιστωτές.
Η κίνηση στους δρόμους έχει μειωθεί. Τα αυτοκίνητα έχουν κατασχεθεί και οι τράπεζες αναζητούν τρόπους εκποίησης σε χαμηλές τιμές. Στα καταστήματα πωλούνται μεταχειρισμένα ROLEX σε τιμή ευκαιρίας. Οι τιμές έχουν πέσει αισθητά και η οικοδομική δραστηριότητα έχει υποχωρήσει κατά 70%. Τα κτίρια τύπου μπλόγκ δείχνουν την παρακμή μιας εποχής που αρχίζει να δημιουργεί απορίες : πότε ήταν καλύτερα ? Τότε ή τώρα με το ΔΝΤ ?
Τι μπορεί να περιμένει ο ένοικος των 40 τετραγωνικών που χρειάζεται 200 ευρώ μηνιαία κοινόχρηστα ενώ προσπαθεί να βρει μεροκάματο των 400 ευρώ το μήνα?
Κοιτούσα με υπομονή το πλήθος των διαμαρτυρομένων, προσπαθώντας να εξηγήσω το λόγο της ανεξήγητης ευπρέπειας με την οποία οργάνωναν το συλλαλητήριο. Κάθε συνδικάτο φορούσε τα δικά του χρώματα και τις δικές του σημαίες. Οι δρόμοι δεν κλείνουν διότι η πορεία των πεζών γίνεται ελεγχόμενα κάτω από τις οδηγίες της τροχαίας. Πολλοί μεταφέρονται με πούλμαν κατευθείαν στην πλατεία του κοινοβουλίου. Η αστυνομία έχει προβλέψει χημικές τουαλέτες για τους διαδηλωτές. Πέραν του κυκλοφοριακού φόρτου που δημιουργούν τα πούλμαν, καμία άλλη ενόχληση. Τα καταστήματα και οι υπηρεσίες λειτουργούν κανονικά. Τίποτα δε θυμίζει γενική απεργία.
.
Στη Ρουμανία του ΔΝΤ δεν υπάρχουν αντιεξουσιαστές. Πολλοί ξένοι λένε ότι πολλοί Ρουμάνοι μισούν τη χώρα τους. Ευχαρίστως φεύγουν για να ζήσουν κάπου αλλού. Η χώρα με τις περισσότερες τράπεζες στην Ευρώπη παράγει αντιφατικές εικόνες και σκέψεις.
.
Από το μελαγχολικό Βουκουρέστι,
.
ΛΚ
Οι επιχειρήσεις που δεν καταβάλλουν ΦΠΑ είναι καταδικασμένες διότι η ρουμάνικη κυβέρνηση μπλογκάρει αυτόματα τους τραπεζικούς λογαριασμούς για να εισπράξει τα χρωστούμενα. Το κράτος πρέπει να εισπράξει πρώτο και μετά να διαφυλάξει τους ιδιώτες πιστωτές.
Η κίνηση στους δρόμους έχει μειωθεί. Τα αυτοκίνητα έχουν κατασχεθεί και οι τράπεζες αναζητούν τρόπους εκποίησης σε χαμηλές τιμές. Στα καταστήματα πωλούνται μεταχειρισμένα ROLEX σε τιμή ευκαιρίας. Οι τιμές έχουν πέσει αισθητά και η οικοδομική δραστηριότητα έχει υποχωρήσει κατά 70%. Τα κτίρια τύπου μπλόγκ δείχνουν την παρακμή μιας εποχής που αρχίζει να δημιουργεί απορίες : πότε ήταν καλύτερα ? Τότε ή τώρα με το ΔΝΤ ?
Τι μπορεί να περιμένει ο ένοικος των 40 τετραγωνικών που χρειάζεται 200 ευρώ μηνιαία κοινόχρηστα ενώ προσπαθεί να βρει μεροκάματο των 400 ευρώ το μήνα?
Κοιτούσα με υπομονή το πλήθος των διαμαρτυρομένων, προσπαθώντας να εξηγήσω το λόγο της ανεξήγητης ευπρέπειας με την οποία οργάνωναν το συλλαλητήριο. Κάθε συνδικάτο φορούσε τα δικά του χρώματα και τις δικές του σημαίες. Οι δρόμοι δεν κλείνουν διότι η πορεία των πεζών γίνεται ελεγχόμενα κάτω από τις οδηγίες της τροχαίας. Πολλοί μεταφέρονται με πούλμαν κατευθείαν στην πλατεία του κοινοβουλίου. Η αστυνομία έχει προβλέψει χημικές τουαλέτες για τους διαδηλωτές. Πέραν του κυκλοφοριακού φόρτου που δημιουργούν τα πούλμαν, καμία άλλη ενόχληση. Τα καταστήματα και οι υπηρεσίες λειτουργούν κανονικά. Τίποτα δε θυμίζει γενική απεργία.
.
Στη Ρουμανία του ΔΝΤ δεν υπάρχουν αντιεξουσιαστές. Πολλοί ξένοι λένε ότι πολλοί Ρουμάνοι μισούν τη χώρα τους. Ευχαρίστως φεύγουν για να ζήσουν κάπου αλλού. Η χώρα με τις περισσότερες τράπεζες στην Ευρώπη παράγει αντιφατικές εικόνες και σκέψεις.
.
Από το μελαγχολικό Βουκουρέστι,
.
ΛΚ
0 Response to "Μία άλλη απεργία"