Ακούγοντας πολυάριθμες συζητήσεις για την φθίνουσα πορεία της χώρας τουτης ,οχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο μα και σε επίπεδο νοοτροπίας ,αξιών και πνεύματος,διακρίνεις την απόγνωση, που έχει επηρεάσει βαθιά ,το σύνολο των πολιτών.Μέσα σε ολο αυτό το πνευμα απογοήτευσης ο Έλληνας τείνει να ξεχάσει αυτό που στα τόσα χρόνια της ύπαρξης του τον χαρακτήριζει. Ο Νίκος Καζαντζάκης στον πρόλογό του στο αριστούργημα Ο ΚΑΠΕΤΑΝ-ΜΙΧΑΛΗΣ διδει επακριβώς το ΄΄μυστικό΄΄ ,οπως ο ίδιος αναφέρει , αυτου του έθνους.

΄΄Το ελληνικό γένος αν σώθηκε ως τα σήμερα αν επέζησε ύστερα απο τόσους εχθρούς...ύστερα απο τόσους αιώνες ,κακομοιριά,σκλαβιά και πείνα το χρωστά οχι στη λογική ...το χρωστά στο θάμα.Στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας...Αυτό είναι το μυστικό της Ελλάδας,σαν το παραμυθένιο πουλί καίγεται .γίνεται στάχτη ,κι απο τη στάχτη ξεπετιέταια ανανιωμένη ...σίγουρα υπάρχει μέσα της κάτι θεικό...μα ωσότου να’ρθει η ανάσταση ,η ράτσα μας θα μένει σταυρωμένη και θα φωνάζει΄΄

Είναι αναμφίβολα λόγια ορθά .Ο Έλληνας δίνει μάχες σε κάθε στιγμή της ιστορίας του,ισως όμως πρέπει να έρθει η ώρα,πολίτες και πολιτικοί να φέρουν την ανάσταση σε αυτή τη χώρα και να υπάρξει μια μακρά περιοδός σταθερότητας και ευμάρειας γιατι μέσα στις τόσες κακουχίες,υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της αποδοχής της ήττας και της νοοτροπίας της Ψωροκώσταινας και τότε η Ελλάδα θα χάσει κατι εξαιρετικά σημαντικό,θα χάσει την ταυτότητά της και θα αφεθεί στο πουθενά.