O Πέτερ Στάιν έφθασε στην Αθήνα την περασμένη Τρίτη το βράδυ και χθες το απόγευμα έφυγε αεροπορικώς για την Ιταλία. Ηρθε να ξαναδεί τον χώρο της Πειραιώς 260, εκεί όπου στις 3 και 4 Ιουλίου θα παρασταθούν οι δωδεκάωροι «Δαίμονές» του, βασισμένοι στο μυθιστόρημα του Ντοστογέφσκι «Οι δαιμονισμένοι». O ίδιος ελπίζει να μπορέσει να είναι τότε εδώ.

Προσκεκλημένος του Ελληνικού Φεστιβάλ και του κ. Γιώργου Λούκου ο γερμανός σκηνοθέτης που ζει στην Ιταλία από τότε που παντρεύτηκε την ιταλίδα ηθοποιό Μανταλένα Γκρίπα νιώθει πάντα οικεία με τη χώρα μας και τους ανθρώπους της. Ηρθε πρώτη φορά στα δεκαεπτά του, ορμώμενος από τη βαθιά αγάπη του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, και για να γνωρίσει την Αθήνα έκανε τον ξεναγό. Εκτοτε έχει συστηματική παρουσία στα πολιτιστικά μας δρώμενα και ελπίζει να επιστρέψει στην Επίδαυρο με ακόμη μια αρχαία τραγωδία. «Τον “Φιλοκτήτη” ή τον “Αίαντα” του Σοφοκλή, αλλά επειδή προτιμώ να συνεργάζομαι με γυναίκεςσκέφτομαι και τις “Βάκχες”» τόνισε μεταξύ πολλών άλλων κατά τη χθεσινή συνάντησή του με τους δημοσιογράφους.

«Οι “Δαίμονες” ξεκίνησαν από μια πρόταση του διευθυντή του Τeatro Stabile του Τουρίνου να ανεβάσω το διασκευασμένο έργο του Αλμπέρ Καμύ- η παραγωγή τελικά πραγματοποιήθηκε με δική μου χρηματοδότηση. Λίγα έργα με αγγίζουν πλέον συναισθηματικά. Και αν στην αρχή ούτε ο Καμύ ούτε ο Ντοστογέφσκι με κέρδισαν, τελικά ένιωσα την ανάγκη να αφηγηθώ την ιστορία με τον δικό μου τρόπο, δίνοντας όλο τον χρόνο που χρειαζόταν» σημείωσε ο Πέτερ Στάιν. Οι πρόβες και οι πρώτες παραστάσεις του έργου δόθηκαν στο Σαν Παγκράτσιο, όπου ζει. Η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη ώστε σύντομα οργανώθηκε περιοδεία στην Ευρώπη αλλά και στη Νέα Υόρκη. Τι είναι όμως αυτό που τον ωθεί σε τόσο μεγάλης διάρκειας εγχειρήματα; «Οι πολύωρες παραστάσεις που ανεβάζω άρχισαν από την “Ορέστεια”. Πιστεύω πολύ ότι με τον τρόπο αυτόν δημιουργείται μια σχέση προσωπική, σχεδόν σωματική, μεταξύ θιάσου και κοινού, μια σχέση συμμετοχική. Στο τέλος χειροκροτούν και τον εαυτό τους».
Μετά την «Ορέστεια» ο Στάιν ανέβασε τον «Φάουστ» του Γκαίτε και τον «Βαλενστάιν» του Σίλερ. Τώρα είναι η σειρά των «Δαιμόνων». Ποιοι είναι για τον ίδιο οι σημερινοί «Δαίμονες»; «Δεν πιστεύω ότι τα έργα πρέπει να επικαιροποιούνται. Ολο το θέμα είναι να πεις ιστορίες από το παρελθόν και ο θεατής να κάνει τους δικούς του παραλληλισμούς... Η “Μήδεια” δεν είναι μια νοικοκυρά. Είναι εγγονή του Ηλιου και μάγισσα».

Τέλος, για τη συμμετοχή του και ως ηθοποιού στους «Δαίμονες», υπογράμμισε: «Συμμετέχω, αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλό ηθοποιό. Διαβάζω κάποια αποσπάσματα, υποδύομαι έναν πάστορα και κυρίως, στα διαλείμματα,συμμετέχω στις αλλαγές και επικοινωνώ με το κοινό. Στην Αθήνα ελπίζω να προλάβω την παράσταση της Κυριακής».