Λοιπόν Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ήταν ή μάλλον είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έβγαλε η Κορινθία.
Μεγαλωμένος στο Χιλιομόδι ορφανός και από Μάνα και από Πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία.
Έφυγε για την Αθήνα για να βρει την τύχη του.
Οι μεγαλύτερες του αγάπες ήταν τα δυο μεγαλύτερα του αδέλφια και βέβαια η οικογένεια του που αποτελούταν από την σύζυγο του Άννα τον μεγαλύτερο του γιο Γιώργο και τον μικρότερο Κωνσταντίνο.
Η ζωή βέβαια του φέρθηκε άσχημα, στα 55 του πέθανε ο μεγάλος του αδελφός και το 2007 το καλοκαίρι έχασε τον μεσαίο αδελφό και πριν περάσει ένας χρόνος έχασε τον μικρό του γιο σε ηλικία 30 χρονών.
Από εκεί άρχισε το τέλος όσο και να γέλαγε γιατί μια ζωή ήταν χαρούμενος από μέσα του η στεναχώρια και η θλίψη του έκαιγε τα σώθηκα σε μια κουβέντα που είχα μαζί του τον είχα ρωτήσει ΠΑΤΕΡΑ φοβάσαι τον Θάνατο και μου είχε πει γιατί? "τους έχω χάσει όλους εσύ είσαι οκ η μητέρα σου ειναι μια χαρά άρα......"
Και έτσι απλά μετά από έναν χρόνο έφυγε.
Για μένα έφυγε ένας άνθρωπος που ήταν τα πάντα, φίλος, Πατέρας, αδελφός απλά τα πάντα..........


Το μαίλ αυτό του επισκέπτη μας είναι από τα τρυφερότερα που έχουμε λάβει ποτέ..