Μία ενδιαφέρουσα άποψη από το ιστολόγιο του Yank_o για το τραίνο.

Υπάρχει χώρος για κοινή λογική; Πάντα θέλω να ελπίζω πως ναι, ακόμη και όταν ακούγονται ή προβάλλονται μόνο ακρότητες.

Ας πάρουμε το θέμα των ελληνικών σιδηροδρόμων ή, ακριβέστερα, μέσων σταθερής τροχιάς. "Να λειτουργήσει τραίνο" - ενίοτε γίνεται λόγος για "μετρό" (!) ή "τραμ" (!) - σε παλιές (μετρικές, δηλ. πλάτους 1 μ., τρικούπειες) γραμμές έχουν ζητήσει και προσπαθήσει πολλοί (μην ξαναλέμε ποιοι). Μιλάμε για γραμμές ξεπερασμένες, εγκαταλελειμμένες, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων που αντικαταστάθηκαν από κανονικού εύρους γραμμές που ακόμη υπολειτουργούν (με προαστιακά τραίνα ανά 1 ώρα). Αν έχουν τη δυνατότητα, ας χρηματοδοτήσουν τέτοιες πολυτέλειες αυτοί που τις ζητούν. Όχι με τα λεφτά μας!

Στο άλλο άκρο, υπάρχουν φωνές που - ανάμεσα σε άλλα σωστά κατά τη γνώμη μου πράγματα, που συνοψίζονται στο "να λειτουργήσει η κύρια γραμμή Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη και τα άλλα να πάνε να πνιγούν" - βάζουν στο τσουβάλι και τις αστικές συγκοινωνίες.

Έμαθα να βλέπω το σύστημα συλλογικής μεταφοράς στις πόλεις ως κάτι ευρύτερης σημασίας από τα "λαδόξυδα" των οικονομικών στοιχείων κάθε ενός φορέα. Σαφώς και πρέπει να λειτουργούν υγιώς οι οργανισμοί και οι εταιρείες - αλλά η κερδοφορία δεν θα πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αν συνυπολογίσουμε (και υπάρχουν τρόποι γι' αυτό) τα οφέλη (περιβαλλοντικά, παραγωγικού χρόνου κ.λπ.) που συνεπάγεται η αύξηση χρήσης λεωφορείων, (πραγματικών) μετρό, ακόμη και του πολύπαθου αθηναϊκού τραμ - εξαιτίας της αντίστοιχης μείωσης των συνεπειών από τη μετακίνηση με Ι.Χ.

Δεν συμφωνώ λοιπόν με την πρόταση κατάργησης του τραμ της Αθήνας - όπως και δεν συμφωνώ με τη διατήρηση του θλιβερά χαμηλού επιπέδου εξυπηρέτησης στις αστικές συγκοινωνίες επαρχιακών πόλεων (αλήθεια, γιατί να μην υπάρχουν λεωφορεία τις Κυριακές και αργίες στις περισσότερες πόλεις;).