Απάντηση του ΑΝΥΕΘΑ & Βουλευτή Κορινθίας του ΠΑΣΟΚ
κ. Πάνου Μπεγλίτη σε επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή
κ. Θ. Δρίτσα σχετικά με την Ελληνοισραηλινή άσκηση Πολεμικής Αεροπορίας

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της απάντησης του ΑΝΥΕΘΑ κ. Π. Μπεγλίτη:
«Βρισκόμαστε ακόμα υπό το σοκ, τη συναισθηματική φόρτιση της τελευταίας επιθετικής και βάρβαρης πράξης των δυνάμεων του ισραηλινού στρατού στα διεθνή ύδατα, κατά παράβαση κάθε θεμελιώδους κανόνα Διεθνούς Δικαίου εναντίον οργανώσεων ακτιβιστών, οι οποίοι μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια για να σπάσουν το ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας.
Θέλω κατ’ αρχήν να συγχαρώ, όλους εκείνους που συνέβαλαν από την πλευρά του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, την ηγεσία του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Εξωτερικών, στην ασφαλή και ομαλή επιστροφή των Ελλήνων πολιτών πίσω στην πατρίδα. Δώσαμε μια μεγάλη μάχη κάτω από αντίξοες συνθήκες, καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια, σε στενή συνεργασία τα δυο συναρμόδια Υπουργεία, Υπουργείο Εξωτερικών, Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για να υπερασπιστούμε τη ζωή των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι είχαν συλληφθεί και βεβαίως, για να επιστρέψουν ομαλά πίσω στην πατρίδα.
Άμεσα, μόλις έγινε η απαράδεκτη πράξη – την οποία απολύτως καταδικάσαμε και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο – από την πλευρά του Ισραήλ, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η πολιτική ηγεσία του, αποφασίσαμε τη διακοπή των κοινών αεροπορικών ασκήσεων στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς επίσης και την αναστολή της προγραμματισμένης, ήδη, επίσκεψης του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας του Ισραήλ.

Θεωρήσαμε ως στοιχειώδη την αντίδρασή μας αυτή, γιατί πιστεύουμε ότι και εμείς από την πλευρά μας, όπως και ο Πρωθυπουργός έπρεπε να συνενώσουμε τη φωνή μας στην κοινή προσπάθεια της Διεθνούς Κοινότητας και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην καταγγελία αυτής της παράνομης από κάθε πλευρά πράξης, για μια ακόμα φορά ενάντια στη διεθνή νομιμότητα, του Ισραήλ και της πολιτικής του ηγεσίας.

Ωστόσο, εκτιμούσαμε και συνεχίζουμε να εκτιμούμε, ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας – υπερασπιζόμαστε με αυτόν τον τρόπο τα εθνικά συμφέροντα της χώρας – εάν αναπτύξουμε μια πολύπλευρη εξωτερική και αμυντική πολιτική στον ευαίσθητο χώρο της Aνατολικής Μεσογείου και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Όχι μονόπλευρα, αλλά ολοκληρωμένα με ισόρροπο και αμοιβαία επωφελή τρόπο, απέναντι σ’ όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής, απέναντι στις εμπλεκόμενες δυνάμεις στη Μέση Ανατολή.

Ήταν η Kυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που στα τέλη της δεκαετίας του ’80 προχώρησε στη διπλωματική αναγνώριση του Ισραήλ, ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που το 1994 προχώρησε στην υπογραφή διμερούς συμφωνίας στρατιωτικής και αμυντικής συνεργασίας με το Ισραήλ, η οποία στη συνέχεια ανανεώθηκε το 1999 και βεβαίως για τρίτη φορά ανανεώθηκε το 2005.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι αργήσαμε και στη διπλωματική αναγνώριση του Ισραήλ και στη σύναψη διμερούς στρατιωτικής και αμυντικής συνεργασίας. Πολλές χώρες και της Ευρώπης, ακόμα και η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση είχαν σπεύσει να αναγνωρίσουν διπλωματικά και να συνάψουν αμυντικές συμφωνίες με το Ισραήλ, τη δεκαετία του ’50 και τη δεκαετία του ’60.

Εμείς αργήσαμε. Ωστόσο, επιχειρήσαμε μέσα από αυτή η συμφωνία να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα της χώρας και να αξιοποιήσουμε προς όφελος της επιχειρησιακής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, της Πολεμικής Αεροπορίας, του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού, την επιχειρησιακή αδιαμφισβήτητη τεχνογνωσία των Ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, αλλά πάντα – και αυτό θέλω να το υπογραμμίσω – με σεβασμό στις αμοιβαίες θέσεις και πάντα – και θέλω, επίσης, να το υπογραμμίσω – χωρίς αυτή η συνεργασία να στρέφεται εναντίον κανενός άλλου κράτους. Και στην προκειμένη περίπτωση, εννοώ ότι αυτή η συνεργασία δεν στρέφεται εναντίον αραβικών χωρών.

Ούτε στο πρόσφατο παρελθόν σε κοινές ασκήσεις με το Ισραήλ, ούτε σ’ αυτή που διεκόπη, ούτε και σε όλες εκείνες που ανάλογα με τις εξελίξεις και το κλίμα που θα διαμορφώνεται θα σχεδιάσουμε στο μέλλον, υπάρχει περίπτωση να στραφούν κατά αραβικής χώρας ή κατά του Ιράν.

Για μας είναι απόλυτα ξεκάθαρο, απόλυτα διασφαλισμένο, ότι η συμμετοχή μας σ’ αυτές τις ασκήσεις υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας – και σ’ αυτό θα επανέλθω, ενώ από την άλλη πλευρά ορίζει μια στρατηγική της Ελλάδας, την οποία πρέπει να υπερασπιστούμε στο πλαίσιο μια ισότιμης και πολύπλευρης εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή.

Και με την ευκαιρία αυτή, θέλω να αναφέρω ότι υπάρχουν και πολλές άλλες αραβικές χώρες με τις οποίες στο πρόσφατο παρελθόν έχουμε προχωρήσει και σχεδιάζουμε – ακόμα και τώρα εντός του 2010 – κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Χαρακτηριστικά, θα ήθελα να αναφέρω ορισμένες:

Με την Κυπριακή Δημοκρατία από τις 25 έως τις 29 Ιουνίου έχουμε την κοινή άσκηση με τη συμμετοχή της Γαλλίας, της Ιταλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, την επονομαζόμενη «Αργοναύτης 2010». Με την Τυνησία τον Αύγουστο του 2010 έχουμε κοινή ναυτική άσκηση. Το Νοέμβριο του 2010 προγραμματίζεται κοινή ναυτική άσκηση με την Αίγυπτο.

Ασφαλώς στο πρόσφατο παρελθόν, τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και του μεσογειακού διαλόγου με το ΝΑΤΟ, έχουμε συμμετάσχει σε κοινές ασκήσεις τόσο με ευρωπαϊκές και ΝΑΤΟϊκές χώρες όσο και με φίλες αραβικές χώρες, όπως με την Αλγερία, την Τυνησία, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, αλλά ασφαλώς και με άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας.

Κλείνω την πρώτη απάντηση λέγοντας ότι αν θέλουμε ως χώρα να υπερασπιστούμε σε έναν εξαιρετικά πολύπλοκο στρατηγικό χώρο, όπως είναι η Μέση Ανατολή και η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τα εθνικά μας συμφέροντα, πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, τη νηφαλιότητά μας και τη στρατηγική αναγκαία γνώση των συνεχώς εξελισσόμενων συσχετισμών, διασφαλίζοντας πάνω απ’ όλα τη θέση και την παρουσία της χώρας σ’ αυτή την πολύπλοκη και σύνθετη περιοχή.

Τίποτε δεν είναι αυτονόητο, τίποτε δεν είναι όπως το γνωρίσαμε στο παρελθόν και τα πάντα σ’ αυτή την περιοχή ανατρέπονται. Διαμορφώνονται και επιχειρούνται νέες γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές στοχεύσεις ή νέα συμφέροντα. Οι παραδοσιακές συμμαχίες που γνωρίζαμε τις τελευταίες δεκαετίες πλέον ανατρέπονται.

Άρα, η χώρα μας, πρέπει να επαναπροσαρμόσει τη στρατηγική της, τη θέση της, τις προσεγγίσεις της, σ΄ αυτή τη διαρκώς μεταβαλλόμενη από άποψη στρατηγικών συμφερόντων περιοχή.

Και κάτι τελευταίο σ΄ αυτή την πρώτη απάντηση, ως προς το ζήτημα των πυρηνικών όπλων.

Θέλω να θυμίσω – γιατί ήμουν ένας από αυτούς, ως διπλωματικός του Υπουργείου Εξωτερικών, που είχαμε δουλέψει κατά τη διάρκεια της ελληνικής Προεδρίας το πρώτο εξάμηνο του 2003 – ότι επί ελληνικής Προεδρίας είχαμε διαμορφώσει την κοινή θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αποπυρηνικοποίηση της Μέσης Ανατολής, μια κοινή θέση η οποία εξελίχθηκε σε ευρωπαϊκή στρατηγική, για να δώσει στη συνέχεια τη θέση της σε πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της Συνθήκης για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και των όπλων μαζικής καταστροφής.

Και σήμερα, τόσο το Υπουργείο Εξωτερικών όσο και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας εργαζόμαστε για να συμβάλλουμε με επιτυχία στην προγραμματισμένη για το 2012 διεθνή διάσκεψη για την αποπυρηνικοποίηση της Μέσης Ανατολής, κρίσιμο στρατηγικό θέμα που γνωρίζουμε όλοι ότι εμπλέκει όχι μόνο τις μεγάλες δυνάμεις του διεθνούς συστήματος, αλλά και περιφερειακές δυνάμεις που είτε κατέχουν, είτε διεκδικούν να κατέχουν πυρηνικά όπλα.

Στη δευτερολογία του ο κ. Μπεγλίτης είπε:

Αντιλαμβάνομαι ότι ο ερωτών συνάδελφος εν τη ρύμη του λόγου του υποτίμησε τη δυνατότητα της χώρας μας, ως ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα, να υπερασπίζεται τα εθνικά μας συμφέροντα. Και θεωρώ, ότι ήταν υπερβολή – ας το χαρακτηρίσω, τουλάχιστον, έτσι – να θεωρείται η πατρίδα μας ως «σάκος του μποξ» και ως «κασκαντέρ» σε επιδιώξεις άλλων, όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Δρίτσας.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω όσον αφορά την Κυβέρνησή μας και όσον αφορά όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, είτε κυβέρνησαν είτε βρίσκονται στην Αντιπολίτευση, ότι κανείς δεν δέχεται, ότι κανείς δεν δέχτηκε ποτέ, ούτε θα δεχθεί ένα τέτοιο ρόλο για την Ελλάδα.

Σχεδιάσαμε και σχεδιάζουμε – είμαι βέβαιος και το Κόμμα σήμερα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όταν άσκησε τη διακυβέρνηση της χώρας – τις κοινές ασκήσεις όχι μόνο με το Ισραήλ, αλλά με όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, με μόνο γνώμονα την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της χώρας και πάνω απ΄ όλα των εθνικών συμφερόντων της χώρας. Δεν δίνουμε το δικαίωμα σε κανέναν και αυτό δεν περιποιεί τιμή στη συλλογική εθνική υπερηφάνεια να μας θεωρεί «σάκο του μποξ» και «κασκαντέρ».

Διασφαλίσαμε και διασφαλίζουμε τα συμφέροντα της χώρας, ακόμα και σε αυτές τις κοινές ασκήσεις, που έχουν αποκλειστικό στόχο την εκπαίδευση και την αναβάθμιση της επιχειρησιακής ικανότητας των πιλότων μας. Και πρέπει να πω ότι σχεδιάσαμε και θα συνεχίσουμε να σχεδιάζουμε αυτές τις κοινές ασκήσεις, πάντα με γνώμονα τις θέσεις μας που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες.
Ήταν πολύτιμη αυτή η εμπειρία της κοινής άσκησης, γιατί πετύχαμε τελικά- και θέλω να το πω στην Εθνική Αντιπροσωπεία- να αναγνωρίζει και το ίδιο το Ισραήλ τα νόμιμα συμφέροντα της χώρας, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και πέραν, ανατολικά, του 25ου Μεσημβρινού στο Αιγαίο, ένα πάρα πολύ σημαντικό κεκτημένο. Και πιστεύω ότι όλοι κατανοούμε τη σημασία του.

Δεύτερον, ποιος είπε ότι δεν έχουμε στρατιωτικές συμφωνίες, συμφωνίες αμοιβαίας ανταλλαγής στρατιωτικών με άλλες χώρες, που είναι σε σύγκρουση αυτή τη στιγμή με το Ισραήλ; Έχουμε με τη Συρία στρατιωτική συμφωνία και μπορώ να σας πω ότι σήμερα φοιτούν στις στρατιωτικές σχολές σπουδαστές από τη Συρία και στη Σχολή Ικάρων και στη Σχολή Ευελπίδων και στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Άρα αυτό δεν ισχύει.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω για μια ακόμη φορά ότι όλες αυτές οι ασκήσεις που οργανώνουμε και οι ασκήσεις που θα οργανώσουμε στο μέλλον δεν στρέφονται κατά καμιάς χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των χωρών του λεγόμενου αραβικού κόσμου. Θέλουμε πάνω από όλα ισότιμες σχέσεις με όλους.

Αποδεικνύεται σήμερα ότι η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων δεν μπορεί να γίνει με μονομερείς στρατηγικές προσεγγίσεις. Θέλουμε πάνω από όλα να υπερασπιστούμε τα δίκαια του παλαιστινιακού λαού, έχοντας μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική στο χώρο της Μέσης Ανατολής, συνειδητοποιώντας με ρεαλισμό τη σκληρή πραγματικότητα της Μέσης Ανατολής. Είναι – και πιστεύω ότι εκφράζω την άποψη όλων των συναδέλφων, από όλα τα Κόμματα - στόχος μας, παλεύουμε για αυτόν, για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου, βιώσιμου, δημοκρατικού παλαιστινιακού κράτους, το οποίο θα συνυπάρχει ειρηνικά, πλάι-πλάι, με ένα ασφαλές, ειρηνικό, δημοκρατικό Ισραήλ. Κανείς, νομίζω, δεν αμφισβητεί το δικαίωμα του Ισραήλ στην ασφάλειά του και στη νόμιμη άμυνα, που είναι κατοχυρωμένες και θεμελιώδεις αρχές του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Πιστεύω ότι από εδώ και πέρα πρέπει και πάλι να ξαναδούμε, όπως είπα με τον αναγκαίο ρεαλισμό, πολλές από τις πλευρές της στρατηγικής μας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, εκεί όπου σήμερα διαμορφώνονται παίγνια στρατηγικά, που πολλές φορές ξεπερνούν τις παλιές αντιλήψεις που είχαμε. Και αυτό αφορά και τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία, αυτό αφορά τη σχέση της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο, με το Ισραήλ, με το Ιράν, γενικότερα με αυτή την εξαιρετικής στρατηγικής και γεωοικονομικής σημασίας περιοχή.

Τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. Τα πράγματα δεν μπορούν να υπακούσουν σε μια απλουστευτική, απλοϊκή, μανιχαϊστική προσέγγιση. Χρειάζεται, από την πλευρά μας, περισσότερη γνώση, μεγαλύτερη ανάλυση και πάνω από όλα ψυχραιμία, για να μπορούμε να τοποθετηθούμε και εμείς, με βάση τα εθνικά μας συμφέροντα, στη νέα γεωστρατηγική σκακιέρα που δημιουργείται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. »