Από τον Σεπτέμβρη του 2009 η υπόθεση του φράγματος είχε κολλήσει στην υπογραφή του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με την οποία δόθηκε η εντολή στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου να υπογράψει την σύμβαση με τον εργολάβο. Είναι τελεσίδικο λοιπόν ότι μέσα στο καλοκαίρι στην περιοχή του Βέλου θα εγκατασταθεί η εταιρεία που έχει κερδίσει τον σχετικό διαγωνισμό και αυτό που ακουγόταν ως ανέκδοτο, δηλαδή ο ήχος από τις μπουλντόζες θα γίνει πραγματικότητα. Αποδεικνύεται ότι είχε απόλυτο δίκιο όλο αυτό το διάστημα ο κ. Ταγαράς, ο οποίος και δημόσια και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις έλεγε ότι είναι όλα έτοιμα και απαιτείται μονάχα το σπρώξιμο στον Γενικό Γραμματέα για να προχωρήσει το έργο.
Ο Ασωπός λοιπόν θα προχωρήσει. Παράλληλα, την περασμένη Κυριακή μια επιστολή του κ. Μπεγλίτη δημιούργησε αισιοδοξία σε όλους μας για την λίμνη Στυμφαλίας. Τη λίμνη Στυμφαλίας η οποία μαζί με την υδροφόρα λεκάνη της θα τροφοδοτεί με εκατομμύρια τόνους νερό το φράγμα που με τη σειρά του θα μεταφέρεται στην πεδινή Κορινθία και θα δώσει λύση στο απίστευτο αρδευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο νομός. Αν μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Μπεγλίτη, βρεθούν τα λεφτά, είτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε από κάποιο συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα και ξεκινήσουν τα έργα κάποια στιγμή και στη Στυμφαλία, θα έχει επιτευχθεί ένας διπλός στόχος και θα έχει υλοποιηθεί ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα των Κορινθίων.
Αν μάλιστα τώρα συνυπολογίσουμε ότι ήδη η πρωτεύουσα του Νομού η Κόρινθος, πίνει εξαιρετικής ποιότητας νερό από την Στυμφαλία και ότι σιγά σιγά το πρόβλημα υδροδότησης θα λυθεί και στο Κιάτο, τότε μπορούμε να πούμε ότι ο Νομός θα έχει επιτελέσει το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο των τελευταίων αιώνων. Τα επόμενα χρόνια η ανάπτυξη θα περνάει κύρια και αποκλειστικά μέσα από το νερό.
Σε όποια περιοχή της Ευρώπης το θείο αυτό αγαθό λείπει ή είναι σε ανεπάρκεια, θα δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα.
Η Κορινθία επενδύοντας στο νερό, επενδύει ταυτόχρονα στην ποιότητα ζωής, αλλά και στην βελτίωση της αγροτικής παραγωγής, η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο της ανάπτυξής της.
Μην ξεχνάμε ότι τις τελευταίες δεκαετίες η Βόχα, που άλλοτε υπήρξε εθνικός παραγωγός σε φρούτα και κηπευτικά, αντιμετώπισε τον εφιάλτη της λειψυδρίας και της ερήμωσης στη γη που είναι από τις πιο εύφορες του πλανήτη. Λένε οι επιστήμονες ότι όποιος έχει νερό τα επόμενα χρόνια, θα έχει το πάνω χέρι και στην ανάπτυξη.
Έστω και αργά λοιπόν η Κορινθία, κατάφερε να βάλει σε σειρά την υδροδότησή της, αλλά και την άρδευσή της μέσω του φράγματος. Γι’ αυτό επιμένουμε να λέμε ότι η σωτηρία της λίμνης Στυμφαλίας είναι εκ των ουκ άνευ, διότι μέσα απ’ αυτήν υποχρεωτικά θα υπάρχουν και τα δύο πρώτα.
Όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθούμε και καταγράφουμε βήμα-βήμα τις προσπάθειες, τόσο για την υδροδότηση της Κορίνθου και κατ’ επέκταση της πεδινής Κορινθίας, όσο και την κατασκευή του φράγματος του Ασωπού, διαπιστώσαμε ότι και τα δύο αυτά συντελέστηκαν με την βοήθεια πολλών παραγόντων και δεν ανήκουν σε κανέναν αποκλειστικά.
Οι πάντες προσέφεραν από το 1990 και μετά από ένα μικρό έστω λιθαράκι, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα του νερού.
Σημασία δεν έχει ποιος θα πάρει τις περισσότερες δάφνες, σημασία έχει ότι έστω και δύσκολα καταφέραμε ή αν θέλετε κατάφερε το πολιτικό μας προσωπικό να λύσει δύο τεράστια προβλήματα.