Πάντα η καλύτερη δημοσκόπηση γίνεται μέσα από την προσωπική επικοινωνία που έχει κανείς σε καθημερινή βάση, με συμπολίτες του διαφόρων κομματικών προτιμήσεων, επαγγελμάτων και διαφορετικού οικονομικού ή κοινωνικού επιπέδου.
Συνήθως οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν την δική τους ιδιομορφία με κύριο χαρακτηριστικό την μη κομματική πειθαρχία, την αναγνωρισμένη ικανότητα, την συγγένεια και την φιλία.
Γι’ αυτό και οι επικρατούσες Δημοτικές Αρχές είναι συνήθως το άθροισμα πολλών ετερόκλητων ιδεολογικά στοιχείων και όχι αμιγή παραρτήματα των κομμάτων εξουσίας.
Οι κοινωνικές συμμαχίες σε τοπικό επίπεδο είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο εκ διαμέτρου αντίθετο με τις εθνικές εκλογές και αυτό τείνει να γίνει νομοτέλεια.
Γιατί πολλοί πιστεύουν ότι το τελικό δίδυμο θα είναι Σπανός ή Χωρέμης «εναντίον» Χρήστου Ζαχαριά;
Είναι απλά μια διαίσθηση ή μια μετουσίωση μιας πολιτικής ανάλυσης που αφορά διαδρομές και πολιτικές συμπεριφορές; Πιστεύω ότι το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Ο Σπανός και ο Χωρέμης είναι κατ’ εξοχήν παιδιά της μεταπολίτευσης και που στη δεκαετία του’80 διέπρεψαν μέσα από τους πολιτικούς αγώνες της τότε κυρίαρχης ιδεολογίας, θητεύοντας δίπλα σε μεγάλους πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς και αγωνιστές ηλικιακά μεγαλύτερους. Δεν άργησαν αυτοί οι αγώνες να δώσουν καρπούς. Ο Τάσος Χωρέμης με μια κοινοβουλευτική και έντιμη πολυετή παρουσία ανταμείφθηκε και ανταπέδωσε αυτή την αγάπη του Κορινθιακού λαού στο βαθμό που μπόρεσε, κρινόμενος θετικά με τα λάθη, τις παραλείψεις, τις επιλογές και ανθρώπινες αδυναμίες του.
Και δεν είναι τυχαίο, ότι παραμένει μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα με χιλιάδες φίλους και υποστηρικτές του.
Ο Κώστας Σπανός σε μια παράλληλη πορεία, όχι αυτή της κοινοβουλευτικής αλλά της αυτοδιοικητικής, ευτύχησε να αναπληρώσει τον μεγάλο οραματιστή Δήμαρχο Γ. Γιαννόπουλο σε εκείνη την απίστευτα παραγωγική τετραετία’95-98.
Μετά, ακολουθώντας τον Νομαρχιακό δρόμο και αφού έχει εκλεγεί τρεις τετραετίες νομαρχιακός σύμβουλος, έφτασε και στα ύπατα αξιώματα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης επί Μανωλάκη, σαν αναπληρωτής Νομάρχης.
Οπωσδήποτε διεκδικεί ένα έστω μικρό κομμάτι, από ένα συλλογικά παραχθέν έργο στα επίπεδα της Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού.
Κουβαλώντας όλη αυτή την Αυτοδιοικητική εμπειρία, πολλοί πιστεύουν ότι ήρθε η σειρά του.
Κοινό χαρακτηριστικό: η αυτογνωσία και ο αλληλοσεβασμός.