Ακόμα και το να φυτέψεις δεντράκια σε κάποιο χώρο, έχει το πολιτικό του νόημα στον ορίζοντα του χρόνου.
Για να το εξηγήσουμε καλύτερα αυτό θα πρέπει να πάμε κάποιες δεκαετίες πίσω και να θυμηθούμε τότε που πήγαινε κόσμος και κάρφωνε παλούκια σε μη ιδιόκτητες εκτάσεις.
Οι δεκαετίες πέρασαν, τα παλούκια έμειναν και κάποια στιγμή έγινε αυτό που λέμε «χρησικτησία». Χιλιάδες έχουν αποκτήσει με αυτό τον τρόπο εκτάσεις στην Ελλάδα και πλέον κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίας.
Όταν κάρφωναν τα παλούκια πριν από 30 χρόνια, η πολιτική τους ήταν ότι κάποια στιγμή θα πετύχουν να αποκτήσουν ιδιοκτησία σε εκείνο το μέρος γης. Τότε, όταν κάποιος χωριανός τους ρώταγε για τα παλούκια, έλεγαν ότι θέλουν να φυτέψουν καμιά ντοματούλα, κάνα μαρουλάκι, κρεμμυδάκια και καμιά διακοσαριά ελιές.
Μετά από πολλά χρόνια, αυτά τα μαρουλάκια απέκτησαν αξία χιλιάδων ή ακόμα και εκατομμυρίων ευρώ και το χώμα έγινε χρυσό, πολυκατοικίες, αντιπαροχές.
Γι’ αυτό λοιπόν όλοι αυτοί που το έκαναν τότε, ακολούθησαν μια εξαιρετικά προσοδοφόρα για τους ίδιους πολιτική και τους βγήκε !
Ακόμα ένα παράδειγμα