Στο τελευταίο τεύχος της εφημερίδας του, "Νικηφόρου το Ανάγνωσμα", ο Νικηφόρος επιχειρεί να σκιαγραφήσει όλους τους υποψηφίους δημάρχους για το νέο δήμο Λουτρακίου - Αγ. Θεοδώρων.Στο τέλος του αφιερώματος λέει μια κουβέντα που κρύβει πολλά μηνύματα και νοήματα και αφορά στο χώρο της αριστεράς. Όπως γράφει ο Νικηφόρος, δεν μπαίνει στη διαδικασία να αναφερθεί σε υποψηφιότητες από τον κομματικό (όχι τον ευρύτερο) χώρο της αριστεράς διότι θεωρεί ότι αφενός δεν έχουν κάποια ελπίδα εκλογής και αφετέρου διότι πολλά πρόσωπα αυτού του χώρου θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά αν εντάσσονταν σε κάποιους συνδυασμούς που έχουν πιθανότητες εκλογής.
Όσο και αν πολιτικά αυτή η άποψη είναι σκληρή, ταυτόχρονα είναι εξαιρετικά επιτυχημένη και ακριβής. Γιατί δίνει με λίγες κουβέντες ένα σταράτο συμπέρασμα που προκύπτει μέσα από την ίδια την επικαιρότητα.
Το πιο χαρακτηριστικό σχετικό παράδειγμα αυτών των ημερών είναι τα όσα συμβαίνουν στην αριστερά για το δήμο Αθηναίων και την Περιφέρεια Αττικής. Σε μια εποχή που εκ των πραγμάτων η αριστερά θα μπορούσε να παίξει κομβικό ρόλο και να πρωταγωνιστήσει, επέλεξε να διασπαστεί για ακόμα μια φορά και να κατεβάζουν το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά διαφορετικούς υποψηφίους ! Αν αναλογιστεί κανείς τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ με τον Συνασπισμό, καταλαβαίνει εύκολα για τί αδιέξοδο μιλάμε.
Όπως παλιά, η αριστερά σε μια στιγμή που θα μπορούσε να γίνει πρωταγωνιστής και να καθορίσει εξελίξεις, προτιμά να τεμαχίζεται, να διασκορπίζεται και να βυθίζεται όλο και περισσότερο στις ομφαλοσκοπήσεις της. Μέσα σε αυτή την κρίση, δεν μπορεί ακόμα να συμφωνήσει σε κοινές πορείες στις απεργίες, την ώρα που οι εργαζόμενοι είναι πιο έτοιμοι από ποτέ να διεκδικήσουν από κοινού την ... επιβίωσή τους.
Κι όμως ... η αριστερά και πάλι επιλέγει τους δικούς της μονόδρομους εμφανίζοντας όλα τα αυτιστικά φαινόμενα του παρελθόντος, όπως τότε που περίμενε ότι ο Στάλιν θα έσπαγε τη συμφωνία του με τη Δύση προκειμένου να στηρίξει τις αριστερές δυνάμεις στο εσωτερικό της Ελλάδας. Η ίδια η αριστερά πολλά χρόνια αργότερα χαρακτήρισε ιστορικό της λάθος το γεγονός ότι δεν συμμετείχε στις πρώτες εκλογές που έγιναν μετά τον εμφύλιο.
Σήμερα, όπως παλιά, επιλέγει να κλειστεί μέσα στο δικό της κύκλο και να μάχεται με τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι αδιανόητο στην πρωτεύουσα της χώρας η αριστερά να εμφανίζει τρία και τέσσερα ψηφοδέλτια που προέρχονται από τις σάρκες της. Εκμηδενίζει τις πιθανότητές της και εκ του αποτελέσματος ευνουχίζει τα στελέχη της στέλνοντάς τα σε μια μάχη που δεν βγάζει πουθενά.
Όπως παλιά ...
Ευχήνορας
0 Response to "Ευχήνορας : Μια αριστερά, όπως παλιά ..."