Οι δύο μεγάλες μπίλιες, η πράσινη και η μπλε, έκατσαν για το δήμο Κορινθίων.
Πνευματικός και Γιώτης οι δύο μεγάλοι μονομάχοι, με στηρίξεις από τα δύο μεγάλα κόμματα που πέρασαν κυριολεκτικά δια πυρός και σιδήρου.
Γι’ αυτό και θεωρούνται ασθενικές και ανεπαρκείς για να σηματοδοτήσουν κάποιο σαφές προβάδισμα.
Οι στηρίξεις αυτές περισσότερο λειτούργησαν σαν εσωκομματικά ξεκαθαρίσματα, παρά ως δυναμική νίκης για κάποιον από τους δύο.

Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτού του είδους οι στηρίξεις έδειξαν ότι στα μεγάλα κόμματα συνεχίζουν να επικρατούν λογικές φίλων, συμμαθητών, κολλητών και – όπως και να το κάνουμε – μένει στο τέλος η γεύση της παρεούλας, μια νοσταλγική αίσθηση σχολικής εκδρομής που οι πιο «μούρες» της τάξης κάθονται στη γαλαρία και κοζάρουν τις πιτσιρίκες που ρίχνουν κλεφτές ματιές στις πίσω θέσεις, για να καταλάβουν ποια από όλες συζητιέται περισσότερο μεταξύ των άγουρων «Ζεν Πρεμιέ» του σχολείου.
Οι μάγκες της γαλαρίας στήνουν το δικό τους παιχνίδι και μοιράζουν τους στόχους που θα προσεγγίσει ο καθένας στην επόμενη στάση του εκδρομικού λεωφορείου.
Κάπου εκεί πέφτει και καμιά ψιλή γιατί – έτσι γίνεται συνήθως – σε κάποιον θα μείνει η λιγότερο ομορφούλα, αφού τα «καλά κομμάτια» δεν φτάνουν για όλους.