Μέσα στην γενική αναταραχή του Καλλικράτη, της ύφεσης και της οικονομικής κρίσης που πλήττει κάθε γωνιά της Ελλάδας, για πρώτη φορά ίσως, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις δυστυχώς πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.
Κι όμως έγιναν σπουδαία πράγματα, σημαντικές θεατρικές παραστάσεις και εκπληκτικές μουσικές σκηνές και αφιερώματα. Χαμένοι μέσα στη δίνη των φημολογιών των σεναρίων, των ενωτικών ή διασπαστικών φαινομένων των δημοτικών παρατάξεων είδαμε να περνούν από μπροστά μας, θεατράνθρωποι σαν τον Θύμιο Καρακατσάνη, τον Γ. Μιχαλακόπουλο ή τον Ρώμα και η ανταπόκριση να μην είναι αντάξια του ονόματος, της προσφοράς και του θεατρικού προϊόντος τους.
Πέρασαν μουσικές ομάδες όπως αυτή του Ξυλοκάστρου με το αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη με μουσικούς και τραγουδιστές μεγάλου βεληνεκούς λες και ήταν διαλεγμένοι από τον ίδιο τον συνθέτη της Ρωμιοσύνης να αφήνουν άφωνο το Σικυώνιο φιλόμουσο κοινό.
Επίσης ένα αφιέρωμα στο μεγάλο τροβαδούρο Πάνο Γαβαλά, που έχει συνδέσει την παρουσία του δεκαετίες πριν με το Μούλκι. Να προσθέσω τις παιδικές σκηνές όπως αυτή του Λουτρακίου, το Θέατρο Σκιών, τις βραδιές Πανσέληνου, στο χώρο του αρχαιολογικού μουσείου της Αρχαίας Σικυώνος, τους τοπικούς συλλόγους, πολιτιστικούς και γυναικών κυρίως σε παραδοσιακές χορευτικές εκδηλώσεις, τα παιδιά του Ν.Ο. Κιάτου που τον τελευταίο καιρό έχουν σηκώσει ψηλά τον πήχη, αθλητικές εκδηλώσεις και εκθέσεις φωτογραφίας και έργων τέχνης, συνθέτοντας ένα δίμηνο πακέτο εκδηλώσεων με ρυθμό, χρώμα και γούστο που χρεώνεται στα θετικά της ΚΟΔΕΣ και του προέδρου της Νίκου Χατούπη.
Για το Rock Festival έχει γίνει ειδικό αφιέρωμα! Και του χρόνου ας φέρει ο «Καλλικράτης» κάτι ισάξιο ή και καλύτερο!

ΘΕΜ. ΣΟΥΛΑΝΤΙΚΑΣ