Με χαρά στέκομαι σήμερα μπροστά στα μέλη της καινούργιας μας Πολιτικής Επιτροπής.

Βρισκόμαστε στις παραμονές μιας μεγάλης πολιτικής αναμέτρησης:

Της μάχης των Αυτοδιοικητικών Εκλογών.

Η μάχη αυτή είναι κρίσιμη για τρείς λόγους:

* Πρώτον, διότι η χώρα περνάει σήμερα την πιο σοβαρή δοκιμασία

που αντιμετώπισε τις τελευταίες δεκαετίες. Η κρίση είναι πολύπλευρη.

Δεν είναι μόνο κρίση Οικονομική. Δεν είναι μόνο κρίση Πολιτική.

Είναι κρίση ολόκληρης της Κοινωνίας

που βλέπει να ανατρέπονται όλα όσα έμαθε,

όλες οι σταθερές της, όλες οι βεβαιότητές της,

όλες οι ισορροπίες της. Και όλες οι προοπτικές της.

* Δεύτερον, είναι κρίσιμη η μάχη,

διότι η κοινωνία στρέφεται όλο και περισσότερο

εναντίον της πολιτικής του Μνημονίου.

-- Προσπάθησαν να την πείσουν ότι ήταν «μονόδρομος».

Σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών ξέρει ότι δεν ήταν μονόδρομος.

-- Προσπάθησαν να την πείσουν ότι για όλα «φταίει», τάχα,

η προηγούμενη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία αναγνωρίζει ότι ήταν η νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

που μετέτρεψε το πρόβλημα ελλείμματος, κοινό σε όλη την Ευρώπη,

σε πρόβλημα δανεισμού μοναδικό στην Ευρώπη.

Ακόμα και πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ το ομολογούν δημόσια,

ότι τα φοβερά σφάλματα του ΠΑΣΟΚ μετέτρεψαν μια δύσκολη κατάσταση

που ήταν, όμως, απολύτως αναστρέψιμη, σε μια πρωτοφανή κρίση,

που βυθίζει τη χώρα σε φαύλο κύκλο παράλυσης, ύφεσης,

μεγαλύτερης παράλυσης και ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης.

-- Προσπάθησαν να πείσουν τους Έλληνες ότι με το Μνημόνιο

θα βγει η Ελλάδα από την κρίση.

Σήμερα, ακόμα και εκπρόσωποι των δανειστών μας ομολογούν,

ότι η χώρα οδηγείται σε αδιέξοδο, ότι κάτι πρέπει να γίνει, κάτι πρέπει να αλλάξει...

Η Νέα Δημοκρατία κατάφερε τους τελευταίους μήνες, να ανατρέψει ένα προς ένα όλους τους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς του ΠΑΣΟΚ,

να αποφύγει όλες τις παγίδες του,

να σταθεί στο πλευρό του λαού που απορρίπτει το Μνημόνιο.

Αλλά και να κάνει κάτι ακόμα πιο σημαντικό:

Να δείξει ότι υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη Προοπτική.

Να περιγράψει μια διαφορετική διέξοδο από την κρίση.

Σήμερα υπάρχει από τη μια πλευρά το ΠΑΣΟΚ

που επιβάλλει το δρόμο της Απελπισίας.

Και υπάρχει από την άλλη πλευρά η Νέα Δημοκρατία, που απορρίπτει τα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ και δημιουργεί στο λαό μας την Ελπίδα μιας άλλης προοπτικής.

Γνωρίζετε ότι γυρνάω όλη την Ελλάδα.

Με συναίσθηση χρέους,

σας μιλώ εκ μέρους όλων αυτών των ανθρώπων

που έκλεισαν ή είναι έτοιμοι να κλείσουν τα μαγαζιά τους.

Σας μιλώ εκ μέρους όλων αυτών των ανθρώπων,

που είτε ως εμποροϋπάλληλοι, είτε ως εργαζόμενοι σε βιοτεχνίες,

απειλούνται άμεσα με απόλυση.

Η αγορά παραπαίει. Ο ιστός της αποσυντίθεται. Δεν αντέχει άλλο.

Η ασφυξία ξεπέρασε τα όρια.

Η ψυχολογία βρίσκεται πολύ κάτω από το μηδέν...

Δεν σώζουν την Οικονομία. Τη διαλύουν!

Κι αφήνοντας πίσω τους ερείπια, δεν θα βρουν από πουθενά να εισπράξουν.

Και δεν θα πείσουν κανένα, ότι έτσι μπορούν να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους.

Ας κάνει μια βόλτα ο κ. Πρωθυπουργός στην αγορά…

Ας δώσει μιαν ώρα στην αγορά να του μιλήσει…

Και τότε αυτά που του λέω εγώ θα του φανούν λίγα,

σε σύγκριση με αυτά που θα ακούσει ο ίδιος…

Το ΠΑΣΟΚ δημιουργεί Απελπισία.

Αλλά η Απελπισία σωρεύει την λαϊκή Οργή και κυοφορεί Εκρήξεις.

Όμως η Νέα Δημοκρατία με αίσθηση ευθύνης

μετατρέπει την απογοήτευση σε Ελπίδα

μετατρέπει την απελπισία σε δημιουργική διέξοδο,

ακριβώς για να αποφύγουμε τις εκρήξεις που μπορεί να μας πάνε δεκαετίες πίσω…

* Ο τρίτος λόγος για τον οποίο είναι κρίσιμη η μάχη αυτή,

είναι διότι από πέρσι τον Οκτώβριο,

μετά τη βαριά ήττα της παράταξής μας στις εκλογές,

μας είχαν για «τελειωμένους». Και τώρα μας βρίσκουν μπροστά τους.

Μας είχαν για «γονατισμένους». Και τώρα μας βλέπουν όρθιους απέναντί τους.

Μας είχαν για «διαλυμένους». Και τώρα μας βλέπουν πιο ενωμένους από ποτέ.

Προσπάθησαν να μας απομονώσουν από το λαό.

Και τώρα βλέπουν ότι εμείς εκφράζουμε το λαό, εμείς στηρίζουμε το λαό,

σε μας προσβλέπει ο λαός για να πάρει κουράγιο.

Οι πάντες συνομολογούν ότι ανεβαίνουμε συνεχώς...

Σε μας στρέφεται ξανά ο λαός, που εγκαταλείπει το ΠΑΣΟΚ,

προδομένος, απογοητευμένος, οργισμένος και αηδιασμένος.

-- Προδομένος, γιατί γελάστηκε για μιαν ακόμα φορά.

-- Απογοητευμένος, γιατί το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να κάνει μέσα σε λίγους μήνες

τα πιο απίστευτα σφάλματα.

-- Οργισμένος, διότι δεν φτάνει που τον καταδίκασαν σε χρόνια φτώχεια,

δεν φτάνει που έδεσαν τη χώρα χειροπόδαρα,

δεν φτάνει που επιβάλλουν αβάστακτες θυσίες χωρίς αντίκρισμα,

τώρα έφτασαν να διασύρουν την Ελλάδα στο Εξωτερικό,

ως μια «χώρα διεφθαρμένη από το Α ως το Ω».

-- Και αηδιασμένος, διότι οι ίδιοι άνθρωποι που διακηρύσσουν σε όλο τον κόσμο,

ότι η Ελλάδα είναι, τάχα «μια διεφθαρμένη χώρα»,

Μέσα στην Ελλάδα ομολογούν με κυνισμό: «Μαζί τα φάγαμε»!

Το ίδιο κόμμα που εμπόδισε να γίνουν οποιεσδήποτε διαρθρωτικές αλλαγές

τα προηγούμενα χρόνια, όταν βρισκόταν στην Αντιπολίτευση,

το ίδιο κόμμα που έταζε τις παραμονές των περσινών εκλογών

παροχές στους πάντες και διακήρυσσε ότι «λεφτά υπάρχουν»,

το ίδιο αυτό κόμμα σήμερα, ως κυβέρνηση, κόβει τις συντάξεις των 700 ευρώ,

και ομολογεί ότι λεφτά δεν υπάρχουν, γιατί… «μαζί τα φάγανε»!

Διασύρουν τους Έλληνες, τιμωρούν τους Έλληνες

και προσπαθούν να τους δημιουργήσουν συμπλέγματα ενοχής.

Για πρώτη φορά οι Έλληνες ακούνε

ότι ο διασυρμός της χώρα τους είναι… πολιτική αρετή!

Εμείς τους απαντάμε:

Ποτέ άλλος Έλληνας Πρωθυπουργός δεν διέσυρε τη χώρα στο Εξωτερικό!

Άλλωστε, υπάρχουν κι άλλες χώρες με σοβαρά προβλήματα διαφθοράς.

Πολύ σοβαρότερα από τα δικά μας…

Αλλά ποτέ ξένος Πρωθυπουργός δεν διέσυρε τη χώρα του στο Εξωτερικό!

Οι Πρωθυπουργοί είναι για να εκπροσωπούν τη χώρα τους,

για να την κυβερνούν, για να την υπερασπίζονται και για να τη διαφημίζουν!

Όχι για να τη διασύρουν, όχι για να την αντιμετωπίζουν ως «ουδέτεροι τρίτοι».

Όχι να την παρακολουθούν από μακριά σαν ουδέτεροι σχολιαστές

και να την επισκέπτονται αραιά και πού…

Ας το μάθουν, όμως, ότι ο λαός δεν έχει συμπλέγματα:

Οι ίδιοι έχουν συμπλέγματα.

Και δεν καταλαβαίνουν καν τι λένε:

Διότι αν η Ελλάδα είναι μια διεφθαρμένη χώρα,

Τότε αυτοί που εξελέγησαν από τους Έλληνες και εκπροσωπούν την Ελλάδα,

Τι ακριβώς είναι;

Αν η Ελλάδα είναι μια διεφθαρμένη χώρα,

αυτοί που ομολογούν ότι «μαζί τα φάγανε», τι ακριβώς είναι;

Ας μάθει το ΠΑΣΟΚ, ότι όλοι οι Έλληνες δεν είναι διεφθαρμένοι.

Αυτό θίγει το φιλότιμο του Έλληνα.

Είναι καιρός να τους αποδείξει ο Έλληνας

ότι δεν τα έχασε όλα, ότι δεν έγινε «χυλός».

Ότι εξακολουθεί να διαθέτει και φιλότιμο και πρόσωπο

και αξιοπρέπεια και διάθεση να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του.

Πράγματι, ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι

το να διασύρει κανείς τη χώρα του είναι «πολιτική αρετή»!

Αλλά το κόμμα του το «προστατεύει»!

Εξαιρώντας πλήρως από την Εξεταστική Επιτροπή,

που τώρα στήνουν για την Οικονομία,

και την οκταετία Σημίτη πριν το 2004

και τη σημερινή, τη δική του, μετά τον Οκτώβριο του 2009.

Έτσι διασύρει, τελικά, και τη χώρα και το κόμμα του!

Αλλά και κάτι ακόμα: γίνεται απίστευτα αναξιόπιστος ο κ. Παπανδρέου

όταν μόλις προ ολίγων ημερών είχε πει ότι θα περιλάβει στην Εξεταστική

και την περίοδο Σημίτη - προφανώς ο κ. Σημίτης του τράβηξε το αυτί.

Και δείχνει έτσι να φοβάται αποκαλύψεις για την περίοδο Σημίτη,

όσο φοβάται και για την δική του περίοδο που, επίσης, εξαίρεσε από την Εξεταστική.

Όμως, η Νέα Δημοκρατία θα τα ψάξει όλα και θα τα φέρει όλα στο φώς…

Γιατί η Κυβέρνηση έφερε στην Ελλάδα το Μνημόνιο, προσέξτε:

διογκώνοντας το έλλειμμα που παρέλαβε,

αποφεύγοντας να πάρει μέτρα για το φετινό έλλειμμα,

αποφεύγοντας να δανειστεί από τις αγορές όσο ήταν καιρός,

και διασύροντας τη χώρα στο Εξωτερικό!

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ πρώτα κορόιδεψε τους Έλληνες,

τάζοντας παροχές σε όλους και διακηρύσσοντας ότι «λεφτά υπάρχουν».

Κι ύστερα για να ξεμπλέξει από τις ψεύτικες υποσχέσεις που έδωσε,

Καλλιεργεί στους Έλληνες δύο πράγματα:

Συμπλέγματα ενοχής για το χθες και φόβο για το αύριο!

Και αφού έδεσε τη χώρα με το Μνημόνιο,

θέλησε τη Νέα Δημοκρατία «συνένοχη» και συνυπεύθυνη.

Αλλά δεν τους κάναμε τη χάρη…

Και τώρα οι ίδιο οι δανειστές μας ομολογούν ότι

δεν μπορούμε να ξεπληρώσουμε όσα μας δάνεισαν.

Και ότι θα πρέπει να επιμηκυνθεί η αποπληρωμή των δανείων.

Και μαζί να επιμηκυνθεί και το Μνημόνιο.

Που δεν θα κρατήσει μόνο τέσσερα χρόνια. Αλλά θα ξεπεράσει τα επτά, όπως πάνε…

Ρωτώ τον κ. Παπανδρέου και περιμένω απάντησή του:

Δεν μίλησε ο οποιοσδήποτε για «παράταση»…

Μίλησε ο ίδιος ο κ. Στρος Κάν, Πρόεδρος του ΔΝΤ.

Ρωτώ ευθέως: Μιλάμε για απλή παράταση αποπληρωμής,

δηλαδή για «ευκολίες πληρωμής», που το θέλουμε όλοι;

Ή μήπως μιλάμε για ένα πυροτέχνημα μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου,

που μετά τις εκλογές, από «παράταση αποπληρωμής»

θα μετατραπεί σε επέκταση του Μνημονίου;

Κι ύστερα λένε για μας, ότι προτείνουμε τάχα «ανέφικτα πράγματα».

Ποιοι τα λένε αυτά;

Αυτοί που υπέγραψαν πριν πέντε μήνες ένα Μνημόνιο,

που τώρα αποκαλύπτεται ότι δεν μπορούν να τηρήσουν.

Σε όλη την Ευρώπη, όλες οι χώρες, έχουν προβλήματα με τα ελλείμματά τους.

Και παντού εφαρμόζουν προγράμματα σταθεροποίησης.

Παντού προσπαθούν, με πολύ λιγότερο οδυνηρά μέτρα απ’ ό,τι εδώ,

να εξισορροπήσουν, κάποια στιγμή, τον Προϋπολογισμό τους.

Δηλαδή, σε κάποιο ορατό χρονικό διάστημα, να μπορέσουν επιτέλους

να μηδενίσουν το έλλειμμά τους.

Ώστε να αρχίσει να μειώνεται και το χρέος τους.

Όμως, στην Ελλάδα που εφαρμόζει τα πιο σκληρά μέτρα,

έφτασαν να μας λένε ότι «απαγορεύεται»,

να μιλάμε για εξισορρόπηση του Προϋπολογισμού

και για μηδενισμό του ελλείμματος…

Εκεί κατάντησαν τη χώρα…

Δεν τους ενοχλεί ότι με το δικό μας Σχέδιο

ο προϋπολογισμός μπορεί να ισορροπήσει σε δεκαοκτώ μήνες.

Τους πειράζει ότι θέτουμε ως στόχο αυτό που είναι αυτονόητο παντού αλλού:

Έναν Ισορροπημένο Προϋπολογισμό!

Θεωρούν ανέφικτα αυτά που προτείνουμε εμείς!

Ποιοί μας κατηγορούν για «ανέφικτους στόχους»;

Αυτοί που έχουν ήδη συγγράψει και εκδώσει

και κάνει επιτυχία, την… Πολιτική Εγκυκλοπαίδεια

των «ανέφικτων επιδιώξεων»:

-- Αυτοί που δεσμεύτηκαν τον περασμένο Μάιο

να ξεπληρώσουν, μόνο μεταξύ του 2013 και 2015,

200 δισεκατομμύρια ευρώ!

Και μάλιστα έχοντας διαμορφώσει ένα συνολικό χρέος,

πολύ μεγαλύτερο από το τωρινό…

-- Ποιοι μιλάνε για «ανέφικτους στόχους»;

Αυτοί που τους καλούσαμε και τους παρακαλούσαμε

να πάρουν έγκαιρα μέτρα διόρθωσης του ελλείμματος

από πέρσι το Δεκέμβριο…

Και μας απαντούσαν τότε ότι «δεν χρειάζονται νέα μέτρα»!

Για να αναγκαστούν τελικά να πάρουν πολύ περισσότερα,

πολύ πιο οδυνηρά και πολύ πιο αναποτελεσματικά,

απ’ ό,τι θα αρκούσαν αν τα έπαιρναν έγκαιρα.

-- Ποιοι μιλάνε για «ανέφικτους στόχους»;

Αυτοί που έπεσαν έξω σε όλους τους δικούς τους υπολογισμούς!

-- Σχεδίαζαν στις αρχές του χρόνου ύφεση για φέτος 0,2%

Κι ύστερα είπανε ότι μπορεί να φτάσει στο 2%.

Και τώρα είναι 3,6% και θα είμαστε τυχεροί αν δεν ξεπεράσει το 4%!

-- Σχεδίαζαν το φετινό πληθωρισμό 1,9%.

Και τώρα έχει ήδη ξεπεράσει το 5,5%!

-- Σχεδίαζαν να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα κατά 13,7%.

Και μέχρι τώρα έχουν επιτύχει άνοδο εσόδων, μόλις 3,7%!

Παρά τις πρωτοφανείς φορο-επιδρομές που εξαπέλυσαν…

Και αναθεωρούν ήδη τους στόχους των εσόδων προς τα κάτω.

Και μάλιστα με μέτρα εκτός Μνημονίου…

Αυτοί που έσπασαν όλα τα ρεκόρ και μπήκαν στο διεθνές βιβλίο Γκίνες

της οικονομικής αναποτελεσματικότητας,

αυτοί κατηγορούν το Πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας,

ότι δήθεν βάζει «ανέφικτους στόχους»!

Μας πολεμούν γιατί, θέλουμε να πιάσουν τόπο οι θυσίες του Ελληνικού λαού.

Να πιάσουμε το στόχο του Ισορροπημένου Προϋπολογισμού

Και του μηδενικού Ελλείμματος.

Για να ελέγξουμε πλήρως το χρέος με άμεση Ανάκαμψη.

Για να βγούμε αληθινά από την κρίση με μακροχρόνια Ανάπτυξη.

Για να βγούμε οριστικά από το Μνημόνιο μιαν ώρα αρχύτερα

Μας πολεμούν γιατί τους λέμε αυτό που τους λένε όλοι οι άλλοι,

Ότι μόνο με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη

θα μπορέσει η χώρα να βγει από το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης.

Όσο έχουμε ελλείμματα, χρέη, ύφεση, λουκέτα και ανεργία,

θα βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο.

Μας ρωτάνε «από πού θα κόψετε εσείς»;

Δεν καταλαβαίνουν ότι το ερώτημα δεν είναι από πού θα κόψουμε;

Το ερώτημα είναι πως θα τονώσουμε την Οικονομία!

Δηλαδή πως θα παράγουμε.

Πώς θα δημιουργήσουμε Ανάπτυξη. Πως θα μεγαλώσουμε την πίτα.

Γιατί η Οικονομία είναι που παράγει έσοδα...

Και η Οικονομία που σήμερα «πνίγουν», δεν μπορεί να παράγει φορολογικά έσοδα.

Τα μέτρα τόνωσης της αγοράς που εμείς προτείνουμε

θα παράγουν εισόδημα για τους εργαζόμενους, τζίρους για τις επιχειρήσεις,

κέρδη για τους επιχειρηματίες και – επομένως - έσοδα για τα κράτος.

Ενώ εκείνοι φορολογούν όλο και περισσότερο μια πίτα που μικραίνει.

Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι ακόμα κι αν φορολογήσουν με 100% το… μηδέν, μηδέν θα πάρουν!

Μας πολεμούν, λοιπόν, διαστρεβλώνοντας αυτά που λέμε.

Τους απαντάμε αποκαλύπτοντας τα δικά τους σφάλματα και τις δικές τους αποτυχίες.

Μας πολεμούν διασπείροντας το Φόβο και την Ανασφάλεια.

Τους απαντάμε προσφέροντας Ελπίδα και Προοπτική.

Και το μήνυμά μας, το μήνυμα της Ελπίδας κερδίζει το λαό.

Το ΠΑΣΟΚ εισπράττει τη μια «δυσάρεστη έκπληξη» μετά την άλλη.

Μια εκλογική αναμέτρηση που τη θεωρούσαν «περίπατο» μέχρι πριν ένα-δύο μήνες, γίνεται τώρα ένα «θρίλερ» γι’ αυτούς.

Τώρα συνειδητοποιούν ότι ο κόσμος έχει στραφεί εναντίον τους.

Επειδή είχαμε το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα πριν ένα χρόνο,

περίμεναν πράγματι ότι θα κάνουν «περίπατο» για πολλά χρόνια.

Δεν περίμεναν όμως, ούτε όλα όσα συνέβησαν στη Νέα Δημοκρατία

μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο,

ούτε ότι θα άλλαζα τόσα πολλά στο μεταξύ!

Άλλο τώρα, αν ακόμα περισσεύουν κι άλλα.

που μετά τις εκλογές κι εκείνα θα τα αλλάξω!

Αλλά τώρα είναι που πρέπει να προσέξουμε:

Δεν αρκεί η διογκούμενη λαϊκή δυσφορία κατά του ΠΑΣΟΚ.

Δεν περιμένουμε να πέσει η νίκη στα χέρια μας σαν «ώριμο φρούτο».

Με «ώριμα φρούτα» μπορείς να κάνεις… μαρμελάδα,

Αλλά δεν μπορείς να ξανακερδίσεις την εμπιστοσύνη του λαού.

Ούτε μπορείς να εμπνεύσεις τον κόσμο. Ούτε μπορείς να αλλάξεις τη χώρα.

Κι ύστερα δεν αρκεί να «εισπράξει» το ΠΑΣΟΚ την Οργή που το ίδιο προκαλεί.

Πρέπει κι εμείς να εμπνεύσουμε συνεχώς και παντού την Ελπίδα.

Το μήνυμά μας «περπατάει» στον κόσμο, το μήνυμά μας πείθει.

Αλλά έχουμε ακόμα πολλή δουλειά μπροστά μας.

Πρέπει να κερδίσουμε τις ψήφους μία-μία

Πρέπει να εξηγήσουμε στον κόσμο γιατί να εμπιστευθεί εμάς,

όταν κι εμείς τον απογοητεύσαμε στο πρόσφατο παρελθόν.

Πρέπει να εξηγήσουμε στον κόσμο, γιατί δεν αρκεί να δείξει την Οργή του,

πρέπει να αναδείξει την Ελπίδα και την άλλη Προοπτική,

για να τελειώσει η δοκιμασία του μιαν ώρα αρχύτερα.

Πρέπει να κατεβούμε στο λαό. Όλοι μας.

Εγώ ήδη το κάνω. Περιμένω να το κάνει ο καθένας σας και η καθεμιά σας!

Τώρα, στην τελική ευθεία, πρέπει να τα δώσουμε όλα.

Τώρα, πρέπει να βρεθούμε στο δρόμο όλοι.

Έχουμε απέναντί μας μιαν ύπουλη προπαγάνδα,

που ήδη χάνει, ξέρει ότι χάνει, αλλά δεν εγκαταλείπει.

Πρέπει να τους κερδίσουμε βήμα-βήμα, πόντο-πόντο,

πρόσωπο με πρόσωπο, κάθε μέρα, κάθε στιγμή.

Μέχρι πριν λίγους μήνες μας έλεγαν ότι έχουν τον κόσμο μαζί τους.

Τώρα δεν τα λένε πια αυτά…

Τώρα καλλιεργούν στους απογοητευμένους το «σύνδρομο της αποχής».

Πολύ θα τους βόλευε να μην πάει ο κόσμος να ψηφίσει.

Αν δεν πρόκειται, δηλαδή, να ψηφίσει την κυβέρνηση,

τουλάχιστον να μην ψηφίσει καθόλου. Αυτό θέλουν.

Όμως, ο κόσμος που συναντώ κάθε μέρα,

στους δρόμους, στα μαγαζιά, σε ολόκληρη την Ελλάδα,

όταν μου σφίγγει το χέρι,

δεν μου περνάει το μήνυμα ότι πάει για «αποχή»,

ή ότι πάει, έστω, για μια… μισή διαμαρτυρία,

ψηφίζοντας κάποιους που με ένα πόδι πατάνε στη βάρκα του ΠΑΣΟΚ

και με το άλλο πόδι διαμαρτύρονται εναντίον του.

Δεν υπάρχει «ολίγον από διαμαρτυρία», όπως δεν υπάρχει… «ολίγον από Ελπίδα»...

Η Ελπίδα υπάρχει ή δεν υπάρχει....

Ολόκληρη! Και την προσφέρουμε μόνον εμείς.

Άλλωστε, εμείς δεν είμαστε μόνο ψήφος «εναντίον». Είμαστε και ψήφος «υπέρ».

Δεν είμαστε μόνο ψήφος εναντίον του Μνημονίου.

Είμαστε ψήφος υπέρ της Ανάπτυξης.

Εμείς μετατρέπουμε τη, δεδομένη πλέον, στροφή του λαού εναντίον του Μνημονίου, σε ένα πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της Ελπίδας και της Αναπτυξιακής Προοπτικής.

Αυτό το φοβούνται. Αυτό δεν το αντέχουν.

Αυτό προσπαθούν τώρα να αποφύγουν με κάθε τρόπο.

Δεν θα τους αφήσουμε. Αλλά πρέπει να δώσουμε την μάχη όλοι μαζί.

Μέσα στον κόσμο, μέσα στην κοινωνία.

Ήδη προγραμματίστηκαν μέχρι την ημέρα των εκλογών: οι Αντιπρόεδροι, κλιμάκια βουλευτών και στελεχών, και ο καθένας από εσάς, τα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής, πού θα πάει, σε ποιες Περιφέρειες,

πού θα περιοδεύσει. Θα μιλήσει με τον κόσμο,

θα στηρίξει τους δικούς μας υποψηφίους,

θα εξηγήσει στους πολίτες,

πως όταν ψηφίζουν εμάς, δεν ψηφίζουν για μας,

ψηφίζουν για τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους!

Ψηφίζουν για να πάρει τέλος ο εφιάλτης.

Και να μην οδηγηθεί η χώρα σε χειρότερους εφιάλτες.

Το κόμμα κινείται ήδη με «νεύρο» και «ανακλαστικά».

Χρειάζεται κι άλλο, χρειάζεται πολύ ακόμα προσπάθεια. Απ’ όλους.

Μια εκλογική μάχη δεν διεξάγεται μόνο με ωραία λόγια κι επιτυχημένα «επικοινωνιακά τεχνάσματα».

Κερδίζεται με φυσική και συνεχή παρουσία μέσα στην κοινωνία.

Μέσα στην κοινωνία πρέπει να είμαστε έτσι κι αλλιώς.

Αλλά ιδιαίτερα τις παραμονές μιας τόσο κρίσιμης μάχης

είμαστε υποχρεωμένοι να τα δώσουμε όλα. Όλοι!

Άλλωστε, μια εκλογική μάχη – κάθε μάχη –

δεν την κερδίζουν μόνο τα «επιτελεία».

Την κερδίζουν, πάνω απ’ όλα οι μαχητές της πρώτης γραμμής.

Εκεί βρίσκομαι ήδη εγώ. Εκεί σας θέλω όλους!

Σε αυτήν την «πανστρατιά» μέτοχοι είναι όλοι.

Και η ανοδική πορεία της παράταξης, απ’ αυτές τις εκλογές θα αρχίσει

και θα συνεχιστεί στις επόμενες

Οι αντίπαλοί μας δεν μπορούν πια να βοηθήσουν τους εαυτούς τους.

Μπορούν μόνο να κάνουν ζημιά σε μας. Στο χέρι μας είναι να μη τους αφήσουμε.

Στο χέρι μας είναι το κύμα που στράφηκε εναντίον τους να γίνει αληθινό τσουνάμι!

Η κυβέρνηση «τιμωρεί» τον Ελληνικό λαό, κρύβοντας τις δικές της αμαρτίες.

Τώρα ήλθε η ώρα να τιμωρήσει ο Ελληνικός λαός την Κυβέρνηση!

Ζητάμε από την Ελληνική κοινωνία να αγκαλιάσει το μήνυμα της Ελπίδας και την άλλης Προοπτικής.

Εμείς δεν τάζουμε «λαγούς με πετραχήλια».

Ανοίγουμε δρόμο για να βγει η χώρα από την κρίση όσο πιο σύντομα γίνεται.

Αλλά αυτό απαιτεί τη στήριξη όλης της κοινωνίας.

Ζητάμε από τις τοπικές κοινωνίες, να ψηφίσουν αυτοδιοικητικούς άρχοντες

που θα σταθούν όρθιοι απέναντι στην κυβέρνηση, που δεν θα είναι «εξαρτήματά» της.

Ζητάμε από όλους τους Έλληνες, με την ψήφο τους, να αναγκάσουν την κυβέρνηση να νιώσει «ζεματισμένη» το βράδυ των εκλογών.

Να μη της επιτρέψουν να νιώσει ούτε «ικανοποιημένη», ούτε καν «ανακουφισμένη».

Το ΠΑΣΟΚ φοβάται αυτή τη στιγμή.

Ας κάνουμε ότι μπορούμε για να επαληθεύσουμε τους χειρότερους φόβους τους!

Ετοιμάζουν τα χειρότερα μετά τις εκλογές.

Ας τους αναγκάσουμε να αλλάξουν γνώμη.

Όλα δείχνουν ότι λόγω των εκλογών του Νοεμβρίου, όλα τα νέα μέτρα: αυξήσεις ΦΠΑ, πετρελαίου θέρμανσης, τιμολογίων ΔΕΗ, πρόσθετες φορολογικές περικοπές, όλα πήραν παράταση.

Τα κρύβουν για μετά τις εκλογές.

Αν το αποτέλεσμα είναι αυτό που πρέπει να είναι, αν το μήνυμα είναι καταλυτικό, τότε δεν θα τολμήσουν!

Και θα αναγκαστούν να αλλάξουν πορεία...

Πήρε, βέβαια, πρόσφατα το βραβείο του, ο κ. Παπανδρέου.

Τον βράβευσαν, λέει, για την… «ειλικρίνειά» του!

Τον βραβεύουν οι ξένοι. Είναι καιρός να τον «βραβεύσει» και ο Ελληνικός λαός.

Για την «ειλικρίνειά» του πάντα. Για το αξέχαστο εκείνο… «λεφτά υπάρχουν»!

Μέσα σε αυτή την κωμικοτραγική κατάσταση,

δεν θα εκπλαγούμε αν τελικά βραβευθεί ακόμα και ο κ. Παπακωνσταντίνου!

Για την πολιτική απρέπεια του αιώνα. Μετά τις δηλώσεις Γιούγκερ…

Όταν άλλο είπε ο κ. Γιούγκερ και άλλο έκανε ότι κατάλαβε ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Κι ακόμα τρέχουν και δεν φτάνουν να τα μαζέψουν. Και ζητάνε και τα ρέστα…

Διότι όταν ανεβαίνει ο πανικός, ξεχειλίζει και το θράσος…

Ο πανικός, λοιπόν, όσων μας πολεμούν μεγαλώνει.

Γιατί το μήνυμά μας το αγκαλιάζει σήμερα ο Ελληνικός λαός.

Μας πολεμούν με ψέματα.

Τους πολεμάμε με την αλήθεια.

Μας πολεμούν με συκοφαντίες.

Τους πολεμάμε με την πραγματικότητα, που ως τώρα κρύβανε.

Μας πολεμούν με τα «εξαπτέρυγα» που επιστρατεύουν από παντού, μέσα στον πανικό τους.

Τους πολεμάμε με την δύναμη του Ελληνικού λαού, που ξυπνά και καταλαβαίνει.

Νιώθουν πανικό όλο και μεγαλύτερο, μέρα με την ημέρα.

Νιώθουμε σιγουριά που μεγαλώνει ώρα με την ώρα…

Η νίκη είναι πια στα χέρια μας.

Στα χέρια καθενός και καθεμιάς από σας.

Η Νέα Δημοκρατία είναι η Ελπίδα της Ελλάδας.

Κι εσείς θα δώσετε την Ελπίδα σε όλους τους Έλληνες.

Μη χάνουμε ούτε στιγμή!

Κυριακή, 17 Οκτωβρίου 2010