Γιάννης ΚουτσούκοςΠρος τα πίσω κοιτάνε πάλι οι συνδυασμοί των υποψηφίων για τις εκλογές του Καλλικράτη αντί να σχεδιάζουν και να προγραμματίζουν το μέλλον των περιφερειών. Ακούμε μόνο για τα προγράμματα των περιοδειών των σε στάδια πεζόδρομους και καταστήματα και όχι για τα απαραίτητα μελλοντικά σχέδια άσκησης εξουσίας.Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η ψηφοθηρία.Ακούμε για πρόσωπα και όχι για ιδέες και προτάσεις.
Οι ίδιες πάλι απαράλλακτες σκουριασμένες μικροπολιτικές και πολιτικάντικες συνταγές.Πρόσωπα- υποψήφιοι- φθαρμένα από την άσκηση εξουσίας μερικών τετραετειών -εκτός μετρημένων εξαιρέσεων-προσπαθούν να αναγεννηθούν και αναβαπτισθούν και πάλι μέσα από τον Καλλικράτη.
Οι αυτοδιοικητικοί των τελευταίων ετών, οι οποίοι δεν είναι καθόλου άμοιροι της οικονομικής κατάρευσης της χώρας παρουσιάζονται και πάλι χωρίς προγράμματα χωρίς σχεδιασμούς σαν αυτόκλητοι αυτοσωτήρες .Μιμούνται στο ακέραιο τα κομματικά κατεστημένα τους τα οποία εξακολουθούν να αλληλοσπαράσσονται σε ένα άνευ προηγουμένου φραστικό πόλεμο, λες και στην Ελλάδα δεν συμβαίνει τίποτα.
Κόλπο και αυτό της επιθυμητής κομματικής πόλωσης.Η φωνή του πρωθυπουργού της χώρας για νέα άτομα στους συνδιασμούς φαίνεται ότι προσκρούει στην αρρωστημένη και αναχρονιστική κομματική κατεστημένη νοοτροπία του παρελθόντος.
Το όλο εγχείρημα μοιάζει σα να βάζουμε καινούργιο κρασί σε παλιούς φθαρμένους ασκούς.Η σαν να φοράμε το ίδιο φθαρμένο παλιό ρούχο ανάποδα με καινούριο μπάλωμα .
Είναι βέβαιο ότι μελλοντικά και το καινούργιο κρασί θα χαλάσει αλλά και οι ασκοί θα τρυπήσουν.
Επίσης ότι και το μπάλωμα θα πάει χαμένο αλλά και το ρούχο θα καταστραφεί.Ακούμε για ελπίδες για αξίες και αξίους και όλα μένουν κούφια λόγια.Τα έχουμε ξανακούσει ακριβώς τα ίδια και απαράλλακτα όμως χωρίς αντίκρυσμα.
Η χώρα μοιάζει σαν να περιμένουμε τους βαρβάρους -που θά’λεγε και ο Καβάφης-χωρίς να μπορούμε ή να θέλουμε -σαν νοοτροπία- να κουνήσουμε ούτε για λίγο το δαχτυλάκι μας και να αλλάξουμε λίγο εμείς οι ίδιοι, κάτι επί τέλους να αλλάξουμε εμείς μόνοι μας σε αυτό τον τόπο, κάτι επί τέλους να κάνουμε για αυτόν τον τόπο.
Με τέτοια νοοτροπία, κύριοι, δεν πρόκειται να βγούμε από την κρίση – ηθική και οικονομική – από την οποία φαίνεται ότι δεν μάθαμε τίποτα ακόμη και ο περίφημος Καλλικράτης μας μπορεί δυστυχώς να καταλήξει σε μπούμεραγκ λόγω αυτής της νοοτροπίας μας.Οψώμεθα, λοιπόν, εις Εμμαούς.
Ανώνυμος Said,
Καθένας με τον πόνο του.. Κυριολεκτικά!
Posted on 8 Οκτωβρίου 2010 στις 5:58 μ.μ.