Πίσω στα θρανία γυρνάνε οι συνταξιούχοι για να πάρουν το πολυπόθητο πτυχίο. Ο ομογενής Κώστας Παπαχριστόπουλος πρώην ταμίας της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, πήρε το πανεπιστημιακό του πτυχίο σε ηλικία 80 ετών:
"Ήταν μια μέρα που δεν υπήρχε ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα μου. Που να φανταστώ, όταν έφτανα στην Αυστραλία, πριν από 55 χρόνια, 26 χρονών παλικάρι, ότι στα ογδόντα μου θα έπαιρνα το πτυχίο από το πανεπιστήμιο" λέει ο κ. Παπαχριστόπουλος.
Πριν από τον κ. Παπαχριστόπουλο ένας άλλος ομογενής, ο Νίκος Βουρνάζος, πρώην γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, είχε πάρει το πτυχίο του σε ηλικία 76 ετών. Και οι δυο κατάγονται από την Κορινθία.
Δεν είναι όμως οι μόνοι. O πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Σίδνεϊ Δημήτρης Τσιγκρής, που έπεσε φέτος θύμα θανατηφόρου τροχαίου στο Σίδνεϊ, είναι μια ακόμα περίπτωση.
Αρκετοί ομογενείς που έφτασαν νέοι στην Αυστραλία και δεν μπόρεσαν λόγω οικονομικών δυσκολιών να σπουδάσουν, αποφάσισαν να φοιτήσουν σε πανεπιστήμια μετά τη συνταξιοδότησή τους.
Ο κ. Παπαχριστόπουλος θυμάται: "Έφτασα στην Αυστραλία με ένα δισάκι. Στο μπροστινό σακούλι είχα τα όνειρα και τις προσδοκίες από την χώρα που μας υποδέχθηκε. Στο άλλο σακούλι η απογοήτευση για την Ελλάδα που άφηνα πίσω. Την Ελλάδα των πέτρινων χρόνων αλλά και με τους φόβους για τις αποτυχίες και τις ταλαιπωρίες που θα συναντούσα".
Μιλάει με πικρία για διακρίσεις σε βάρος των μη αγγλοσαξόνων πολιτών της Αυστραλίας από το αγγλοσαξονικό κατεστημένο.
Ο ίδιος υπηρέτησε επί 22 χρόνια στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης. "Όταν αποφάσισα να μην ασχοληθώ με τα κοινά ένοιωσα σαν λαβωμένος αετός στο έδαφος που περίμενε τον θάνατό του. Ξύπνησε μέσα μου αυτό που έλεγαν οι προγονοί μας πως 'ποτέ δεν είναι αργά' και γράφτηκα στο πανεπιστήμιο για να μάθω την ελληνική γλώσσα. Αλλά και εδώ δεν ήμουν τυχερός. Πριν τελειώσω έκλεισαν το τμήμα των Ελληνικών γιατί δεν μπορούσε να καλύψει τα οικονομικά του έξοδα. Και έπρεπε να επιλέξω κάτι άλλο".
Ο κ. Παπαχριστόπουλος αποφάσισε να μελετήσει τους αυτόχθονες της Αυστραλίας, τους Αβοριγίνες, για να πάρει το πανεπιστημιακό του πτυχίο.
"Αποφάσισα να μελετήσω τους πρωτόγονους αυτούς ανθρώπους που εξήντα χιλιάδες χρόνια κατοικούν σε αυτό το μέρος, πολλούς από τους οποίους οι αγγλοσάξονες εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Από περίπου 700 χιλιάδες που ήσαν όταν έφτασαν οι αγγλοσάξονες άποικοι στην Αυστραλία, το 1932, σε απογραφή, βρέθηκαν 40 χιλιάδες και 50 χιλιάδες μιγάδες" λέει με οργή.
Σήμερα ο κ. Παπαχριστόπουλος, που είναι πλέον 81 ετών, αισθάνεται ικανοποιημένος από το επίτευγμά του και παροτρύνει και άλλους ομογενείς "όποιας ηλικίας, να σπουδάσουν αν μπορούν''.
Πηγή:ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
"Ήταν μια μέρα που δεν υπήρχε ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα μου. Που να φανταστώ, όταν έφτανα στην Αυστραλία, πριν από 55 χρόνια, 26 χρονών παλικάρι, ότι στα ογδόντα μου θα έπαιρνα το πτυχίο από το πανεπιστήμιο" λέει ο κ. Παπαχριστόπουλος.
Πριν από τον κ. Παπαχριστόπουλο ένας άλλος ομογενής, ο Νίκος Βουρνάζος, πρώην γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, είχε πάρει το πτυχίο του σε ηλικία 76 ετών. Και οι δυο κατάγονται από την Κορινθία.
Δεν είναι όμως οι μόνοι. O πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Σίδνεϊ Δημήτρης Τσιγκρής, που έπεσε φέτος θύμα θανατηφόρου τροχαίου στο Σίδνεϊ, είναι μια ακόμα περίπτωση.
Αρκετοί ομογενείς που έφτασαν νέοι στην Αυστραλία και δεν μπόρεσαν λόγω οικονομικών δυσκολιών να σπουδάσουν, αποφάσισαν να φοιτήσουν σε πανεπιστήμια μετά τη συνταξιοδότησή τους.
Ο κ. Παπαχριστόπουλος θυμάται: "Έφτασα στην Αυστραλία με ένα δισάκι. Στο μπροστινό σακούλι είχα τα όνειρα και τις προσδοκίες από την χώρα που μας υποδέχθηκε. Στο άλλο σακούλι η απογοήτευση για την Ελλάδα που άφηνα πίσω. Την Ελλάδα των πέτρινων χρόνων αλλά και με τους φόβους για τις αποτυχίες και τις ταλαιπωρίες που θα συναντούσα".
Μιλάει με πικρία για διακρίσεις σε βάρος των μη αγγλοσαξόνων πολιτών της Αυστραλίας από το αγγλοσαξονικό κατεστημένο.
Ο ίδιος υπηρέτησε επί 22 χρόνια στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης. "Όταν αποφάσισα να μην ασχοληθώ με τα κοινά ένοιωσα σαν λαβωμένος αετός στο έδαφος που περίμενε τον θάνατό του. Ξύπνησε μέσα μου αυτό που έλεγαν οι προγονοί μας πως 'ποτέ δεν είναι αργά' και γράφτηκα στο πανεπιστήμιο για να μάθω την ελληνική γλώσσα. Αλλά και εδώ δεν ήμουν τυχερός. Πριν τελειώσω έκλεισαν το τμήμα των Ελληνικών γιατί δεν μπορούσε να καλύψει τα οικονομικά του έξοδα. Και έπρεπε να επιλέξω κάτι άλλο".
Ο κ. Παπαχριστόπουλος αποφάσισε να μελετήσει τους αυτόχθονες της Αυστραλίας, τους Αβοριγίνες, για να πάρει το πανεπιστημιακό του πτυχίο.
"Αποφάσισα να μελετήσω τους πρωτόγονους αυτούς ανθρώπους που εξήντα χιλιάδες χρόνια κατοικούν σε αυτό το μέρος, πολλούς από τους οποίους οι αγγλοσάξονες εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Από περίπου 700 χιλιάδες που ήσαν όταν έφτασαν οι αγγλοσάξονες άποικοι στην Αυστραλία, το 1932, σε απογραφή, βρέθηκαν 40 χιλιάδες και 50 χιλιάδες μιγάδες" λέει με οργή.
Σήμερα ο κ. Παπαχριστόπουλος, που είναι πλέον 81 ετών, αισθάνεται ικανοποιημένος από το επίτευγμά του και παροτρύνει και άλλους ομογενείς "όποιας ηλικίας, να σπουδάσουν αν μπορούν''.
Πηγή:ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
0 Response to "Ομογενείς που κατάγονται από την Κορινθία επιστρέφουν στα θρανία στα ογδόντα τους"