«Ή θα κερδίσουμε όλοι μαζί, ή θα πεθάνουμε όλοι μαζί !». Με αυτή την ψυχολογία και στάση βγήκαν στην πιάτσα πολλοί υποψήφιοι στην Κόρινθο, με το βλέμμα στραμμένο στη δεύτερη Κυριακή. Την ώρα δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ αποκτούσε, έστω και δια της υποχρεωτικής κομματικής πειθαρχίας ή της απειλής του ανασχηματισμού, αρραγές και ενιαίο μέτωπο, από την άλλη πλευρά δόθηκε το σύνθημα της εξόδου του Μεσολογγίου. Γι’ αυτό λέμε ότι καμιά φορά είναι χρήσιμο να υπάρχει κάποιος επικοινωνιολόγος – ψυχολόγος στους συνδυασμούς. Με γιουρούσια, εκλογές που απαιτούν το 50 % συν μια ψήφο, δεν κερδίζονται.
Διαχείριση κρίσης : μηδέν
Χωρίς καμία διάθεση διαχείρισης κρίσης, θεωρήθηκε ότι μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, έπρεπε να στηθεί μια σύναξη γενικευμένης αποκαθήλωσης και μαζικού αναθεματισμού που παρέπεμπε σε λαϊκό δικαστήριο ρωμαϊκών χρόνων. Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι η αρένα δεν οριοθετήθηκε και ως αρένα αντιμετωπίστηκαν οι δρόμοι, τα καφενεία, τα σπίτια. Οι φωνές εκείνο το βράδυ ακούστηκαν μέχρι τα βουνά της Περαχώρας. Οι ψύχραιμες φωνές σιώπησαν γιατί αν τολμούσαν να μιλήσουν θα γίνονταν βορά στις διαθέσεις του πλήθους …
Κλασσικό σκηνικό χάβρας
Το σκηνικό που δημιουργήθηκε περιείχε τα κλασσικά στοιχεία μιας «στημένης» κατάστασης. Την ώρα που η λογική έλεγε ότι έπρεπε να κυλήσουν όλα ομαλά και μεθοδικά, την ώρα που οι περισσότεροι είχαν αποφασίσει ότι θα πρέπει να δώσουν τη μάχη για τον επόμενο γύρο, διάσπαρτες φωνές από ανθρώπους χαμένους μέσα στο πλήθος δυναμίτιζαν τη συζήτηση με τσιτάτα. Το γνωστό σκηνικό δηλαδή, όπου φαίνεται ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά και ξαφνικά 3-4 «στημένοι» ανάβουν το φυτίλι ώστε να αρχίσει να λειτουργεί ο νόμος της ζούγκλας και της χάβρας.
Αυτός ήταν ο δεύτερος γύρος
Δεν ήταν η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε αυτό το σκηνικό. Αυτός ήταν ο δεύτερος γύρος. Είχε προηγηθεί άλλη σύναξη που είχε βάλει τα θεμέλια για να δημιουργηθεί αυτό το κλίμα. Εκεί είχαν εκτυλιχθεί σκηνές απείρου κάλλους με πρωταγωνιστές όμως πρόσωπα έτερα προς τον συνδυασμό, κάτι σαν πεφωτισμένους, illuminati, καθοδηγητές. Η κραταιά ΚΝΕ ξαναζωντάνεψε και απέκτησε τον οδηγητή της, ζωντάνεψαν εποχές Ζαχαριάδη στις περίφημες ολομέλειες του ΚΚΕ, λίγο μετά την επιστροφή του από το στρατόπεδο του Νταχάου. Όσοι διαβάζουν λίγο ιστορία, θα ξέρουν ότι τελικώς ο Βαφειάδης τον κατηγόρησε για λάθος στρατηγική στον εμφύλιο, αφού η επιλογή του Ζαχαριάδη ήταν να κινείται με τακτικό στρατό. Εκεί λοιπόν, δεν βρέθηκε ούτε καν ένας Μάρκος να τους πει ότι η στρατηγική που προτεινόταν ήταν απόλυτα λανθασμένη.
Η θεωρία των «άλλων» βόλευε
Πίσω από αυτή τη λογική που υπαγόρευε ότι για όλα φταίνε οι «άλλοι», κρύφτηκαν όλες οι αδυναμίες και βρήκαν καταφύγιο κάθε είδους προσωπικές ματαιοδοξίες και επιδιώξεις. Από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτή η «ασθένεια», απλωνόταν επί δικαίων και αδίκων. Άνθρωποι στοχοποιήθηκαν, πρόσωπα σπιλώθηκαν και ακούστηκαν κουβέντες που μόνο σε ταινίες της Μαφίας θα μπορούσαν να σταθούν ως επιχειρήματα. Ο Δον, ο νονός της υπόθεσης, είχε φροντίσει να έχει καλυμμένα τα νώτα του. Χτύπαγε στιγμιαία, άπλωνε τον τραχανά και μετά ο κάθε ένας έπαιρνε μια τρίχα και την έκανε σενάριο ναπολιτάνικης ταινίας. Βόλευε αυτή η θεώρηση των πραγμάτων γιατί κυρίως εξαφάνιζε την αυτοκριτική, την αξιολόγηση, τις καθαρά προσωπικές στρατηγικές.
Ζητείται πολιτικό επιχείρημα
Από τα διάφορα επιχειρήματα που ακούστηκαν και στην πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση, κανένα δε μπορούσε να σταθεί ως πολιτικό επιχείρημα, γι’ αυτό και τίποτα δεν πέρασε στον τύπο ή στα ΜΜΕ γενικότερα ως αποκρυσταλλωμένη πολιτική θέση. Αυτό ειδικά ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να συμβεί, γιατί σε ένα σύνολο 200 ανθρώπων δεν μπορούν όλοι να λειτουργήσουν με πολιτική μαεστρία και έντεχνη τακτική. Έτσι, όσα έβγαιναν από εκεί, τα μετέφερε ο καθένας όπως ήθελε, σε όποιο μέγεθος ήθελε και έβαζε και όση σάλτσα γούσταρε. Η σάλτσα ήταν τζάμπα, οπότε … «πάρε κόσμε !». Ό,τι ξεκίναγε ως υπόνοια ή πταίσμα, στην αρένα των καφενείων έφτανε ως … παιδεραστία ! Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.
Κανείς δεν κατάλαβε
Κανένας απολύτως δεν κατάλαβε ότι ο στόχος αυτού του κλίματος δεν ήταν ο Δήμος. Ήταν η Περιφέρεια. Επί της ουσίας κανένα επιχείρημα αυτών των συνάξεων δεν είχε ως αντικείμενο το θεμελιώδες ζητούμενο, τον Δήμο. Όλα έκλειναν το μάτι ή κινούνταν ευθέως προς την υπόθεση Περιφέρεια και ουσιαστικά συνέβαλαν στον εμπλουτισμό της επιχειρηματολογίας της άλλης πλευράς. Ο εμπλουτισμός αυτός για την άλλη πλευρά ήταν ζωτικής σημασίας γιατί μέχρι τότε δεν είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα πλέγμα θετικών προσήμων προς τον εαυτό της. Της δόθηκε με λίγα λόγια μια ανέλπιστη σανίδα σωτηρίας την ώρα που το καράβι βούλιαζε.
Πάμε για νέο Γουδή ;
Τώρα που «όλοι μαζί πέθαναν», για αρκετό καιρό θα προσπαθούν να ερμηνεύσουν, να κατανοήσουν και να αποκρυπτογραφήσουν τα όσα έγιναν. Πριν φτάσουμε σε νέο Γουδή και σε εκτελεστικά αποσπάσματα, ας κάνουν αυτό που δεν έκαναν πριν. Ας καθίσουν να σκεφτούν τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στη δημιουργία αυτού του κλίματος, ας αναλογιστούν πώς επέδρασαν στρατηγικά αυτές οι καταστάσεις επί των τελικών αποτελεσμάτων. Πριν βγάλουν τις γκιλοτίνες, ας θυμηθούν μήπως και οι ίδιοι σε άλλες περιπτώσεις στάθηκαν στις προθήκες των μαγαζιών τους χαιρετώντας ουδέτερα τους περαστικούς και εν τέλει ας σκεφτούν μήπως κάτι δεν έκαναν καλά και οι ίδιοι. Δεν είναι κακό … και το ΚΚΕ κάποτε αποκήρυξε τον Ζαχαριάδη και τον έστειλε στην εξορία …
Από τη "ΣΦΗΚΑ" της Κυριακής 21 Νοεμβρίου - Στήλη Ευχήνορας
0 Response to "«Ή θα κερδίσουμε όλοι μαζί, ή θα πεθάνουμε όλοι μαζί !» - Από τη "ΣΦΗΚΑ" της Κυριακής"