Ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατέθεσε ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας, με την συνυπογραφή εννέα συναδέλφων του της Νέας Δημοκρατίας. Σχετικά με την πρωτοβουλία του ο κ. Κόλλιας δήλωσε:
«Επειδή η ελαιουργία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κλάδους του αγροτικού τομέα στη χώρα μας, με παραγωγή 350.000 τόνους ετησίως και 100.000 τόνους εξαγωγές, θεώρησα αναγκαίο να αναλάβω αυτήν την πρωτοβουλία, ως μία πρώτη ανίχνευση των προθέσεων της Κυβέρνησης σχετικά με την ενίσχυσή του.
Ο κλάδος αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα, οικονομικά και διαρθρωτικά, τα οποία εντείνονται λόγω της κάθετης αύξησης του κόστους παραγωγής.
Η τιμή για τον αγρότη κυμαίνεται ανάμεσα σε 2-2,5 ευρώ/ λίτρο, ενώ αντίθετα η τιμή στο ράφι ξεκινά από €6 και ξεπερνά τα €10 για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Τόσο οι εξαγωγές, όσο και η εγχώρια ζήτηση αφορούν κατά κύριο λόγο χύμα ελαιόλαδο, κάτι που ακυρώνει το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας ως υπ’ αριθμόν 1 χώρας παγκοσμίως στην παραγωγή εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου και ρίχνει τις τιμές παραγωγού.
Τα προβλήματα που διαμορφώνουν τη ζοφερή εικόνα στον ελαιουργικό τομέα είναι: οι χαμηλές τιμές παραγωγού και οι υψηλές τιμές καταναλωτή, λόγω των εγχώριων και πολυεθνικών καρτέλ που ελέγχουν την παγκόσμια αγορά, το έλλειμμα στην τυποποίηση, η πολυδιάσπαση των ενδιάμεσων φορέων (π.χ. ΑΣΟ, Ενώσεων) κάτι που συνεπάγεται αδυναμία στη διαμόρφωση των τιμών, ο μικρός κλήρος, η διαρκής μείωση των εξαγωγών και η έλλειψη προβολής και προώθησης του ελληνικού ελαιολάδου, η νοθεία και, τέλος, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, ιδιαίτερα από την Ιταλία, όπου το χύμα ελληνικό ελαιόλαδο αναμειγνύεται με κατώτερης ποιότητας λάδια, τυποποιείται και κατακλύζει τις διεθνείς αγορές σε χαμηλή τιμή.
Για όλα αυτά τα ζητήματα έθεσα στον κ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το ερώτημα εάν και πότε προτίθεται:
- Να κινητοποιήσει την Επιτροπή Ανταγωνισμού, προκειμένου να ελεγχθούν οι καταγγελίες για την ύπαρξη καρτέλ
- Να εντείνει τους ελέγχους στην αγορά για τον εντοπισμό νοθευμένων ελαιολάδων
- Να καταθέσει νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς
- Να προκηρύξει τα Μέτρα 123 για τη μεταποίηση, την τυποποίηση και την εμπορία, 124 για τη Βιολογική Γεωργία και 132 για τη Συμμετοχή Γεωργών σε Συστήματα για την ποιότητα των τροφίμων, που αφορούν άμεσα τον κλάδο της ελαιουργίας και τις οργανώσεις παραγωγών.
- Να εντείνει τους ελέγχους στην αγορά για την πάταξη φαινομένων κατάχρησης των ενδείξεων ΠΟΠ (προστατευόμενη ονομασία προέλευσης) και ΠΓΕ (προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη).
- Να χρηματοδοτήσει μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων προγράμματα προώθησης και προβολής στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοεί και να παραβλέπει μία τόσο σημαντική πλουτοπαραγωγική πηγή, όπως το ελαιόλαδο. Είναι απαράδεκτο, το καλύτερο ελαιόλαδο στον κόσμο να χάνει διαρκώς σε αξία και οι παραγωγοί μας, υπό την απειλή χρεοκοπίας, να βρίσκονται στα πρόθυρα εγκατάλειψης του ελληνικού ελαιώνα. Απαιτείται εθνική στρατηγική για την ενίσχυσή του, από τον παραγωγό μέχρι τις διεθνείς αγορές και με την ερώτησή μου, την οποία υποστηρίζουν 9 συνάδελφοι, θέσαμε κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για όσα πρέπει να γίνουν. Θα αναμένουμε την απάντηση του Υπουργού και, αφού την αξιολογήσουμε, θα εξετάσουμε εάν χρειάζονται περαιτέρω συλλογικές ενέργειες.»
«Επειδή η ελαιουργία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κλάδους του αγροτικού τομέα στη χώρα μας, με παραγωγή 350.000 τόνους ετησίως και 100.000 τόνους εξαγωγές, θεώρησα αναγκαίο να αναλάβω αυτήν την πρωτοβουλία, ως μία πρώτη ανίχνευση των προθέσεων της Κυβέρνησης σχετικά με την ενίσχυσή του.
Ο κλάδος αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα, οικονομικά και διαρθρωτικά, τα οποία εντείνονται λόγω της κάθετης αύξησης του κόστους παραγωγής.
Η τιμή για τον αγρότη κυμαίνεται ανάμεσα σε 2-2,5 ευρώ/ λίτρο, ενώ αντίθετα η τιμή στο ράφι ξεκινά από €6 και ξεπερνά τα €10 για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Τόσο οι εξαγωγές, όσο και η εγχώρια ζήτηση αφορούν κατά κύριο λόγο χύμα ελαιόλαδο, κάτι που ακυρώνει το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας ως υπ’ αριθμόν 1 χώρας παγκοσμίως στην παραγωγή εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου και ρίχνει τις τιμές παραγωγού.
Τα προβλήματα που διαμορφώνουν τη ζοφερή εικόνα στον ελαιουργικό τομέα είναι: οι χαμηλές τιμές παραγωγού και οι υψηλές τιμές καταναλωτή, λόγω των εγχώριων και πολυεθνικών καρτέλ που ελέγχουν την παγκόσμια αγορά, το έλλειμμα στην τυποποίηση, η πολυδιάσπαση των ενδιάμεσων φορέων (π.χ. ΑΣΟ, Ενώσεων) κάτι που συνεπάγεται αδυναμία στη διαμόρφωση των τιμών, ο μικρός κλήρος, η διαρκής μείωση των εξαγωγών και η έλλειψη προβολής και προώθησης του ελληνικού ελαιολάδου, η νοθεία και, τέλος, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, ιδιαίτερα από την Ιταλία, όπου το χύμα ελληνικό ελαιόλαδο αναμειγνύεται με κατώτερης ποιότητας λάδια, τυποποιείται και κατακλύζει τις διεθνείς αγορές σε χαμηλή τιμή.
Για όλα αυτά τα ζητήματα έθεσα στον κ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το ερώτημα εάν και πότε προτίθεται:
- Να κινητοποιήσει την Επιτροπή Ανταγωνισμού, προκειμένου να ελεγχθούν οι καταγγελίες για την ύπαρξη καρτέλ
- Να εντείνει τους ελέγχους στην αγορά για τον εντοπισμό νοθευμένων ελαιολάδων
- Να καταθέσει νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς
- Να προκηρύξει τα Μέτρα 123 για τη μεταποίηση, την τυποποίηση και την εμπορία, 124 για τη Βιολογική Γεωργία και 132 για τη Συμμετοχή Γεωργών σε Συστήματα για την ποιότητα των τροφίμων, που αφορούν άμεσα τον κλάδο της ελαιουργίας και τις οργανώσεις παραγωγών.
- Να εντείνει τους ελέγχους στην αγορά για την πάταξη φαινομένων κατάχρησης των ενδείξεων ΠΟΠ (προστατευόμενη ονομασία προέλευσης) και ΠΓΕ (προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη).
- Να χρηματοδοτήσει μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων προγράμματα προώθησης και προβολής στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοεί και να παραβλέπει μία τόσο σημαντική πλουτοπαραγωγική πηγή, όπως το ελαιόλαδο. Είναι απαράδεκτο, το καλύτερο ελαιόλαδο στον κόσμο να χάνει διαρκώς σε αξία και οι παραγωγοί μας, υπό την απειλή χρεοκοπίας, να βρίσκονται στα πρόθυρα εγκατάλειψης του ελληνικού ελαιώνα. Απαιτείται εθνική στρατηγική για την ενίσχυσή του, από τον παραγωγό μέχρι τις διεθνείς αγορές και με την ερώτησή μου, την οποία υποστηρίζουν 9 συνάδελφοι, θέσαμε κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για όσα πρέπει να γίνουν. Θα αναμένουμε την απάντηση του Υπουργού και, αφού την αξιολογήσουμε, θα εξετάσουμε εάν χρειάζονται περαιτέρω συλλογικές ενέργειες.»
0 Response to "Ερώτηση του Κώστα Κόλλια στη Βουλή για το ελαιόλαδο"