Χθες το πρωί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής

σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό REAL FM και στο δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου, δήλωνε ότι :

«Οι πολιτικοί έχουν πολύ πιο αυξημένη ευθύνη από τους απλούς πολίτες για να αποδεικνύουν και με τις πράξεις του και με τα λόγια τους, κυρίως με τις πράξεις, ότι πραγματικά αξίζουν ή άξιζαν να βρίσκονται στις συγκεκριμένες θέσεις που όριζαν ή ορίζουν τις τύχες του κόσμου. Γι’ αυτό είναι θέμα τιμής του ίδιου του πολιτικού συστήματος να βγάλει άκρη, επιτέλους, σε υποθέσεις οι οποίες ήταν σκανδαλώδεις. Γι’ αυτό, κ. Χατζηνικολάου, προχθές αντέδρασα έντονα, ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και αντιδρώ κι αυτή τη στιγμή, όταν οι πρωταγωνιστές του σκανδάλου του Βατοπεδίου βγήκαν και πανηγύριζαν και μάλιστα μας είπαν ότι θα κάνουν και αγωγές γιατί παραγράφηκαν, κατά την άποψή τους ή κατά την ορθή νομική αντίληψη, δεν το ξέρω αυτό, δεν κρίνω εγώ τα αδικήματά τους. Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε ως πολιτικά πρόσωπα , όσοι κρυβόμαστε πίσω από σύντομες παραγραφές , παραγραφές οι οποίες έγιναν με το κλείσιμο της Βουλής και θα έπρεπε να ζητάμε συγνώμη, αντί να βγαίνουμε και να πανηγυρίζουμε ότι παραγράφηκαν τ’ αδικήματα« .

Λίγο αργότερα έγινε γνωστό ότι ο πρώην υπουργός, βουλευτής Ξάνθης της Νέας Δημοκρατίας, Αλέξανδρος Κοντός με επιστολή του στον Πρόεδρο της Βουλής έχει ζητήσει τη σύσταση ειδικής επιτροπής, όπως προβλέπει άρθρο του Συντάγματος, για να εξετάσει την εναντίον του κατηγορία στην υπόθεση Βατοπεδίου,

Στην επιστολή του προς τον Φίλιππο Πετσάλνικο ο κ. Κοντός σημειώνει:«Πιστεύω πως μόνον ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί μπορούν να παρέχουν τα εχέγγυα αντικειμενικής, αδιάβλητης, αξιόπιστης, ασφαλούς και ανεπηρέαστης κρίσης για την εν λόγω υπόθεση, την οποία η σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία επί σχεδόν τρία έτη επιχειρεί να εκμεταλλευτεί πολιτικά και επικοινωνιακά, αποκλειστικά για να εξυπηρετήσει τα δικά της μικροκομματικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για την με αδίστακτο, αήθη και αλυσιτελή τρόπο, σπίλωση του ονόματός μου.»

Επισημαίνει ότι «Δεν προτίθεμαι να αφήσω σκιές να πλανώνται σε σχέση με την ερευνώμενη υπόθεση» καταλήγοντας ότι ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΘΩΡΑΚΙΣΤΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ της υπόθεσης, την οποία αποφάσισε ομόφωνα το Δικαστικό Συμβούλιο.

Λίγο αργότερα ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, επικοινώνησε με τον βουλευτή «και τον συνεχάρη για την πρωτοβουλία του».

Τι πιο φυσιολογικό; Μια πράξη που τιμά τον κ. Κοντό και τη ΝΔ . Δεν κρύβονται πίσω από οποιαδήποτε παραγραφή.

Επιβεβαιώνουν λόγω και έργω αυτό που δήλωνε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος το πρωί . Ότι δηλαδή «οι πολιτικοί θα πρέπει να αποδεικνύουν και με τις πράξεις του και με τα λόγια τους, κυρίως με τις πράξεις, ότι πραγματικά αξίζουν ή άξιζαν να βρίσκονται στις συγκεκριμένες θέσεις που όριζαν ή ορίζουν τις τύχες του κόσμου» .

Κάθε σώφρων και έλλογος πολίτης όχι μόνο επαινεί τέτοιες πρωτοβουλίες , αλλά τις απαιτεί μετ’ επιτάσεως.

Όχι όμως και ο … κ. Πεταλωτής!

Ανατρέποντας όσα δήλωνε το πρωί -αφού πλέον η προπαγάνδα του κυβερνώντος κόμματος είχε μετατραπεί σε μπούμερανγκ- δήλωσε:«Η σημερινή ενέργεια του κ. Σαμαρά, να επικοινωνήσει για να συγχαρεί τον πρώην Υπουργό της Ν.Δ., κ. Κοντό για την ενέργειά του να ζητήσει Σύσταση Ειδικής Επιτροπής, αποτελεί μνημείο πολιτικής υποκρισίας» (?) …..

Τέτοια κυβίστηση ούτε το ταλαίπωρο ζώο του- πάλαι ποτέ- Αρκουδιάρη. Ο κ. Πεταλωτής επιβεβαίωσε ότι δεν διαθέτει πολιτικό ήθος και ότι η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ είναι η οδός πάνω στην οποία βαδίζει η κυβέρνηση .

Διότι υποκρισία θα ήταν ο κ. Κοντός να κρυβόταν πίσω από την «ασφάλεια» της παραγραφής και όχι να ζητά –όπως συμβαίνει- τη διερεύνηση της αλήθειας για να αποκαταστήσει την τιμή και την υπόληψή του.

Υποκριτική είναι η στάση του κ. Παπανδρέου που αρνείται πεισματικά να εξετάσει τα «έργα και τις ημέρες» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όπως το τεράστιο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και καλύπτει πρώην συντρόφους του υπουργούς, που κρύβονται πίσω από την ασπίδα της παραγραφής.

Υποκριτική είναι η στάση του «προεδρικού» ΠΑΣΟΚ να λένε χωρίς αιδώ άλλα σήμερα και την επομένη τα ακριβώς αντίθετα, να χαρακτηρίζουν ωφέλιμο το προφανώς ζημιογόνο, να δικαιολογούν με θράσος τα λάθη τους, να «βαφτίζουν» αρετές τις αδυναμίες τους, να επιχειρούν να περάσουν ως καινούργιο ό,τι στην πραγματικότητα είναι φθαρμένο, παλιό, ξεπερασμένο!