Σκέφτηκα να γράψω για την φοροδιαφυγή. Έμοιαζε με αγγαρεία. Τα ίδια και τα ίδια, χρόνια τώρα. Ύστερα, σκέφτηκα να γράψω για την επέτειο ενός χρόνου του μνημονίου. Και τι να πεις καινούργιο; Μετά, είπα να γράψω για την αναδιάρθρωση. Λένε, όμως, ότι κάνουμε κακό στη χώρα. Τώρα κατάλαβα ποιος ανέβασε τα spreads. Μία νέα ιδέα κατέλαβε το χώρο: Για ένα υπουργείο που μας τιμώρησε με ακύρωση διαφήμισης για την κριτική που τους ασκήσαμε. Και ποιόν ενδιαφέρει; Άσε βρε αδελφέ! Μία μέρα ας μην γράψω...Είπα, ας δώσω μία λευκή κόλλα. Όπως τότε στο σχολείο, όταν ήμασταν μικρά παιδιά. «Γιατί Θανάση έδωσες λευκή κόλλα, δεν διάβασες»; Η απάντησή μου έμοιαζε αναιδέστατη και μάλλον ήταν: «Βαριέμαι κυρία»...
Πως το είπε αυτό η κυρία Παπανδρέου; Αν θυμάμαι καλά μίλησε για εθνική κατάθλιψη. Μου άρεσε αυτό. Ήταν αρκετά εύστοχο. Ναι, Βασούλα. Έχω κατάθλιψη. Ίσως επειδή από τη μέρα που θυμάμαι τον εαυτό μου βλέπω τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα να λένε τα ίδια και τα ίδια. Και πως είναι δυνατόν να κάνω κάτι που τόσο μισώ; Να πω τα ίδια και τα ίδια πράγματα; Ίσως πάλι επειδή δεν βλέπω διέξοδο και το αδιέξοδο χιλιάδων συμπολιτών μου με πνίγει.
Εντάξει! Ίσως δεν έχω κάτι άλλο να πω. Ίσως πάλι να με έχει πιάσει η Άνοιξη. Ίσως και αυτό το «βαριέμαι» να είναι μία καλή δικαιολογία. Είναι πιο εύκολο να πει κανείς «βαριέμαι», από το «δεν θέλω». Δεν θέλω, ρε παιδί μου, να επαναλάβω για άλλη μία μέρα τον γκρινιάρη Θανάση.
Δηλαδή, και που γκρινιάζουμε τι γίνεται; Δεν συγκινείται κανείς. Πώς το είπε ο Δώνης για το ποδόσφαιρο και τη χώρα; Το κακό είναι ότι αν έχει δίκιο ο κύριος Δώνης, θα πρέπει τότε να αποδεχτούμε ότι σε έναν οίκο ανοχής κουμάντο κάνει ο προαγωγός. Εσείς νομίζετε ότι έχετε πολλές αντοχές για να τα βάζετε κάθε μέρα με κάθε είδους προαγωγό; Δεν έχετε παρά να ξεκινήσετε να τα βάζετε με όλο τον κόσμο μέσα από μία στήλη. Εγώ προσωπικά, δεν αντέχω αυτό το «κάθε μέρα». Γι αυτό είπα σήμερα να παραδώσω μία λευκή κόλλα.
Καλή Άνοιξη!
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή : capital.gr
0 Response to "Δηλαδή, και που γκρινιάζουμε τι γίνεται; Δεν συγκινείται κανείς."