Πρωτομαγιά 2011
Όπως αρκετοί κάτοικοι της Αθήνας, διαπράξαμε το εγχείρημα να ικανοποιήσουμε τις τάσεις φυγής μας από τη μεγαλούπολη. Προορισμός μας το εθνικό πάρκο Χελμού-Βουραικού και κατ’ επέκταση η τεχνητή λίμνη Δόξας-Φενεού.

Η περιοχή...
Το οροπέδιο του Φενεού είναι ένα μεγάλο τριγωνικό οροπέδιο περιτριγυρισμένο από δασωμένα βουνά που συνορεύει με τους νομούς Αχαΐας προς τα δυτικά και της Αρκαδίας προς τα νότια. Είναι το νοτιοδυτικότερο οροπέδιο της Κορινθίας. Στους πρόποδες των γύρω βουνών, βρίσκεται μια μικρή καταγάλανη λίμνη. H λίμνη Δόξας είναι τεχνητή και εξυπηρετεί την άρδευση των καλλιεργειών της περιοχής, που περιτριγυρίζεται από ιδιαιτέρου οικολογικού ενδιαφέροντος φυσικά δασικά οικοσυστήματα. Τα δάση αυτά (παρθένα ελατοδάση, μαύρη πεύκη (Pinus nigra), καστανιές, βελανιδιές, αγριοκερασιές, κυπαρίσσια) έχουν συμπεριληφθεί στην περιοχή NATURA 2000 του Χελμού. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η πανίδα της ευρύτερης περιοχής, αφού εκεί έχουν καταγραφεί νυφίτσες, αλεπούδες, λαγοί, σπάνια αρπακτικά πουλιά - από αετούς μέχρι καλιακούδες- αγριόγατοι, ακόμη και το σπάνιο είδος του δενδροβάτραχου.

Αφού λοιπόν περιπλανηθήκαμε στις πλαγιές του Χελμού, καταλήξαμε στην υπέροχη λίμνη, σκοπεύοντας να παρατηρήσουμε την πλούσια ορνιθοπανίδα, σε συνδυασμό με την ποικιλία της χλωρίδας.

Αρχικές εντυπώσεις
Δυστυχώς το θέαμα που αντικρίσαμε, ήταν αρχικά «αναμενόμενα απογοητευτικό», ως αποτέλεσμα της «απόβασης» πολυάριθμων επισκεπτών λόγω της ημέρας. Αυτοκίνητα απλωμένα πέραν του δρόμου, μέσα στο δάσος, ή στα ανθισμένα ξέφωτα άφηναν το τροχήλατο στίγμα τους, ενώ σε ολόκληρη την παραλίμνιο ζώνη, διάσπαρτες αυτοσχέδιες ψησταριές, σε πολύ κοντινή απόσταση από το πυκνό πευκοδάσος, με μια αφόρητη μυρωδιά ψησίματος, όπως στις πιο ένδοξες χασαποταβέρνες. Ταυτόχρονα, στη λωρίδα γης που καταλήγει στο Παλαιομονάστηρο, το ναό του Aγίου Φανουρίου, μία σειρά από αυθαίρετα υπαίθρια μαγαζάκια με λουκουμάδες και καντίνες, αυτοσχέδιες σκηνές, αλλά και τσιμεντένιες κατασκευές, έτοιμες να υποδεχτούν τις ορδές των τουριστών στο βωμό του γρήγορου και εύκολου χρήματος. Μέχρι εδώ, η εικόνα φαντάζει συνηθισμένη και επαναλαμβανόμενη, όπως σε αρκετά μέρη της Ελλάδος, με την ιδιαιτερότητα της Πρωτομαγιάς.

Ενώπιος ενωπίω με το..έγκλημα
Δυστυχώς όμως, τα πράγματα από εδώ και πέρα ξεπερνούν τα όρια κάθε νοσηρής φαντασίας.. Λίγα μέτρα πιο κάτω, στο σημείο μάλιστα που το δάσος μαύρης πεύκης καταλήγει σχεδόν στο νερό, μία ομάδα 50 τουλάχιστον «φυσιολατρών», όχι μόνο έψηναν ανάμεσα στις πευκοβελόνες, αλλά διέθεταν και ειδικές ηχητικές εγκαταστάσεις, με μουσική άνω των 150db, που φρόντιζαν για την «ψυχαγωγία» της όποιας ορνιθοπανίδας είχε απομείνει στην περιοχή, καταστρέφοντας και οποιαδήποτε προσπάθεια ανθρώπινης ομιλίας! Ήταν τόση η ένταση, που μπορούσε κανείς να ψυχαγωγηθεί και από την απέναντι πλευρά της λίμνης, ψηλά στο βουνό, στο μοναστήρι του Aγίου Γεωργίου! Τα δε σκουπίδια, στόλιζαν το τοπίο, «εμπλουτίζοντας άμεσα το χώρο με οργανικό υλικό», αδιαφορώντας πλήρως για τους κάδους που βρίσκονταν λίγα μέτρα πιο κάτω..

Απηυδισμένοι από την χαοτική κατάσταση, αποφασίσαμε να αποχωρήσουμε άδοξα από τον χώρο. Αποχωρώντας όμως ηττημένοι, δεχτήκαμε το πιο δυνατό πλήγμα της μικρής οικολογικής μας ευαισθησίας.. Ξαφνικοί κρότοι από το προαναφερθέν ηχητικό σημείο μηδέν, τράβηξαν την προσοχή μας. Με έκπληξη, και με τάσεις αμφισβήτησης των οφθαλμών μας, διαπιστώσαμε πως μέσα από το πευκοδάσος, και σε πενιχρή υψομετρική απόσταση, έκαναν την εμφάνισή τους βεγγαλικά! Εντυπωσιακά πυρότεχνήματα, με τα αποκαΐδια τους να μοιράζονται άλλοτε αρμονικά και άλλοτε διάσπαρτα εντός του πυκνού πευκοδάσους, υπό τις ιαχές μάλιστα των παρευρισκόμενων ιδιωτών-αυτουργών!

Η..ύστατη προσπάθεια
Τότε ήταν που επιχειρήσαμε μια τελευταία προσπάθεια ανάνηψης του νεκρού! Διαπράξαμε το λάθος να αναζητήσουμε κάποιον υπεύθυνο! Τελικά, προσεγγίσαμε ένα περιπολικό που βρισκόταν στην απέναντι πλευρά της λίμνης, για να εκφράσουμε τη δυσφορία μας. Οι αστυνομικοί, αρκετά ευγενικοί, αλλά με ένα βλέμμα αντιμετώπισης «γραφικών οικολόγων», μας απάντησαν πως φυσικά και απαγορεύεται το ψήσιμο στο δάσος, αλλά λόγω της ημέρας είναι πιο ανεκτικοί.

Ας δεχτούμε πως το ψήσιμο ανήκει (λανθασμένα) και στην ατομική ευθύνη και ευαισθησία του καθενός μας, παρότι έχει ξεκινήσει επίσημα και η αντιπυρική περίοδος. Η χρήση όμως εναέριων αυτοσχέδιων πυροτεχνημάτων εντός του δάσους, σε συνδυασμό με την ηχορύπανση μιας προστατευόμενης περιοχής ενταγμένης στο Natura2000, με πλούσια και σπάνια ορνιθοπανίδα, συνιστά κακούργημα και απαιτεί απευθείας αυτόφωρο!

Η απόκριση της παρούσας κατά τα άλλα ελληνικής αστυνομίας, ήταν πως το περιστατικό δεν το είχαν αντιληφθεί (αλλοίμονο!), και πως «κάτι θα κάνουν». Στο δε ερώτημα «ποιος είναι ο αρμόδιος να απευθυνθούμε», υπήρξε η γνωστή ασάφεια και παντελής αποποίηση ευθυνών, με τελικό φταίχτη το δήμο και το κράτος. Δεν έλλειψε βέβαια και η αναφορά στον Καλλικράτη, αλλά και μία αρνητική συμπεριφορά έως απαξίωση όταν έγινε αναφορά περί δασοφυλάκων και δασαρχείου.. Τελικά μετά από παραινέσεις διαρκείας, και αφού αντελήφθησαν την παρουσία κάμερας και φωτογραφικών μηχανών από μέρους μας, πήγαν στο «σημείο μηδέν», και αναμενόμενα, έκαναν μια μικρή επίπληξη και εν συνεχεία αποχώρησαν από τη λίμνη προς άγνωστη κατεύθυνση! Φυσικά οι αυτουργοί ανενόχλητοι συνέχισαν τις παρατυπίες, ηχητικές και ρυπαντικές, χωρίς τη χρήση -ευτυχώς- περαιτέρω εναέριων εκρήξεων.

Σαν τελευταία προσπάθεια προστασίας του αυτονόητου, αναζητήσαμε τηλεφωνικά κάποιον υπεύθυνο στα δασαρχεία της ευρύτερης περιοχής (νομός Κορινθίας και Αχαΐας), αλλά φυσικά δεν υπήρξε απάντηση στις κλήσεις μας. Υπενθυμίζουμε πως ήταν Κυριακή του Θωμά, αργία και Πρωτομαγιά, ημέρα που φυσικά όλα σε αυτή τη χώρα παραλύουν. Τέλος, τηλεφωνήσαμε στην Πυροσβεστική περιγράφοντας το περιστατικό, και ως απάντηση λάβαμε το «θα το ελέγξουμε».. Όσο παραμείναμε στην περιοχή δεν εντοπίσαμε καμία παρουσία ή επίσκεψη πυροσβεστικού οχήματος, ή έστω κάποιων μέτρων αντιπυρικής προστασίας..

Ανήμποροι λοιπόν να επέμβουμε άλλο, αποχωρήσαμε από την περιοχή «απολαμβάνοντας» τη συνέχιση της ασυδοσίας από ασυνείδητους νεοέλληνες που ήθελαν «να πιάσουν το Μάη» στη φύση..

Ελπίζουμε το κείμενο αυτό, τουλάχιστον να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει κάποιους αρμόδιους, διότι η «γη της επαγγελίας», όπως χαρακτηρίζουν την περιοχή οι κάτοικοι των γύρω χωριών, μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να μετατραπεί σε «γη ολοκαυτώματος του Χελμού» εξαιτίας αδιαφορίας, έλλειψης οργάνωσης-αντιπυρικών μέτρων, νομοθετικών ασαφειών, μα κυρίως λόγω έλλειψης σεβασμού της φύσης από μέρους μας. Μα βέβαια πώς να προστατεύσουμε «μια απλή Natura 2000», όταν καίγονται ολόκληροι εθνικοί δρυμοί..

Παραθέτουμε και κάποια ερασιτεχνικά φωτογραφικά ντοκουμέντα, σε συνδυασμό με βίντεο λίγων δευτερολέπτων, που σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορούν να αποτυπώσουν το μέγεθος της ασυδοσίας κάποιων λίγων (ή πολλών άραγε?) ασυνείδητων ..




ΠΗΓΗ: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com