ΕΓΡΑΨΕ Ο:
Γιάννης Λάμπρου

Θέλει αρετή και τόλμη να πείς αυτή τη στιγμή την γνώμη σου….αν είναι αντίθετη με το ισοπεδωτικό κλίμα της εποχής…!

Το 2009 το σύνολο των ΜΜΕ και σε όλες τις μορφές τους κτυπούσαν ανελέητα τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Ιδιαίτερα το διαδίκτυο είχε μεταβληθεί σε αληθινή κόλαση.
Σήμερα ακριβώς δύο χρόνια μετά συμβαίνει το αντίθετο.
Ακόμα και αναφορά στο όνομα του πρωθυπουργού είναι αιτία δικτυακού πολέμου.
Οι ρόλοι έχουν αναστραφεί…
Οι ψύχραιμες φωνές, δεν έχουν καμία θέση σε αυτόν τον νέο διχασμό που μπαίνει πλέον η χώρα..
Κραυγές όπως…πουλημένοι,προδότες, ανθέλληνες,κλέφτες κυριαρχούν στον πολιτικό διάλογο.
Κανείς δεν θέλει να θυμάται ακόμα και να γνωρίζει…
Εχει σχεδόν απαγορευθεί αυτές τις μέρες ακόμα και το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα να έχεις μία άλλη άποψη.
Ολη η Ελλάδα μοιάζει σαν να ανακάλυψε ταυτόχρονα και με έναν μαγικό τρόπο τον Κορνήλιο Καστοριάδη και υπηρετεί με τόση μα τόση συνέπεια τις ιδέες περί άμεσης Δημοκρατίας που έγραψε ο μεγάλος είναι αλήθεια φιλόσοφος..!

Και απο εκεί και πέρα στην πυρά..ότι δεν συμφωνεί όσους διακινούν τις ιδέες αυτές..!

Αυτή η ισοπεδωτική λογική που έχει διαπεράσει την χώρα από την μία άκρη στην άλλη κάποια στιγμή θα παραχωρήσει την θέση της στην λογική.
Αν βέβαια δεν την παραχωρήσει τότε έρχονται μεγάλα δεινά για τον τόπο που δεν θα έχουν σχέση με τα οικονομικά που περνάμε σήμερα..!!

Εχει αναπτυχθεί ένας απίστευτος και τόσο επικίνδυνος λαϊκισμός και φανατισμός που για όσους το έζησαν θυμίζει τα μέσα της δεκαετίας του ’80..!!

Και τα ΜΜΕ έχουν ταυτισθεί με αυτό το κλίμα του φανατισμού εκτός ελαχίστων που πάντα είχαν μία στάση πολιτική και φιλελεύθερη.
Σήμερα όποιος βρίζει περισσότερο κερδίζει θέσεις στα πάνελ της πλατείας, στα μπλόγκ και τα σαίτ..!

Ελάχιστες οι ψύχραιμες φωνές αλλά και αυτές πνίγονται στον λαϊκιστικό τυφώνα που συνόδευσε την οικονομική κατάρρευση..!
Από την μέρια μεριά το ΠΑΣΟΚ του Πάγκαλου και από την άλλη η λαϊκή δεξιά τείνουν να μπούν σε ένα νέο γύρο φανατισμού..!
Στην μέση οι συνιστώσες των αγανακτισμένων που διαδηλώνουν μεν πολύ ειρηνικά συνεισφέρουν τα μέγιστα στον πολιτικό φανατισμό που διογκώνεται καθημερινά..!

Η δημοκρατική παράταξη εγκλωβίστηκε από τα λάθη των 20 μηνών του Παπανδρέου και έχει αποτραβηχτεί στην γωνία. Είναι και η ίδια απογοητευμένη από τις εξελίξεις. Πικραμένη και ανήμπορη να αντιδράσει.
Αλλά δεν διαλύθηκε ούτε εξανεμίστηκε.
Παρατηρούμε προσεχτικά αυτόν τον καιρό ότι κόμματα αλλά και πολιτικά πρόσωπα κινούνται και σχεδιάζουν λες και ..ξεμπέρδεψαν ιστορικά με τους δημοκρατικούς στην Ελλάδα.
Και όταν λέμε δημοκρατικούς εννούμε το σύνολο των πολιτών από όλο το πολιτικό φάσμα που συγκροτούν τον μεσαίο χώρο που απεχθάνονται τον κομματικό φανατισμό και τις παρωπίδες…
Την σιωπηλή αυτή την στιγμή πλειοψηφία των Ελλήνων.
Εχουν απλά κάνει ένα ακόμα τραγικό λάθος.

Οι Ελληνες που δεν βρίζουν, δεν προπηλακίζουν, δεν επιδιώκουν να φιμώσουν κανένα και ακούν όλες τις απόψεις αργά ή γρήγορα θα βγούν και πάλι στο προσκήνιο.

Οποιος διαβάζει προσεχτικά ακόμα και αυτή την στιγμή τις δημοσκοπήσεις διαπιστώνει ότι η τεράστια πλειοψηφία των πολιτών δεν είναι με κανένα κόμμα..!
Οσοι επενδύουν στην περιχαράκωση των δυνάμεων τους δεν έχουν καταφέρει τίποτα ιδιαίτερο ακόμα και δημοσκοπικά..!

Που θα πάει όμως..
Κάποια στιγμή στην χώρα αυτή θα επιστρέψει, η αισθητική, το μέτρο και η ηθική.

Ο φανατισμός και ο λαϊκισμός θα αποχωρήσουν και θα συγκεβερνήσουν η αγάπη για την πατρίδα με την δικαιοσύνη..
Κάποια στιγμή θα επιστρέψουν οι Ελληνες..!



Και για συμπλήρωμα ένα μικρό απόσπασμα:
Περί βλακείας ο λόγος
Γράφει: Βασίλης Ψαριανός

Η ανθρώπινη βλακεία είναι πολλών ειδών και διαφόρων μεγεθών.
Η μεγαλύτερη και χειρότερη βλακεία είναι ο φανατισμός. Κι από τους φανατισμούς ο πιο επικίνδυνος, όπως αποδεικνύεται ιστορικά, είναι ο θρησκευτικός, ο εθνικός και ο κομματικός φανατισμός.
Κι είναι μεγάλη βλακεία, γιατί ο φανατικός πιστεύει τυφλά σε μια και μοναδική «αλήθεια», τη δική του, αυτήν που του αποκαλύφτηκε... ενορατικά ή του την φύτεψαν κάποιοι άλλοι στο κεφάλι· απόλυτες όμως αλήθειες δεν υπάρχουν· μόνον σχετικές υπάρχουν, καθότι «πάντων χρημάτων (πραγμάτων) μέτρον άνθρωπος, των μεν όντων ως έστιν, των δε ουκ όντων ως ουκ έστιν», όπως δίδασκε ο φιλόσοφος Πρωταγόρας.
Ο κάθε άνθρωπος, λοιπόν, από το μεγάλο καθρέφτη της αλήθειας κρατά ένα μικρό γυαλάκι, ένα ψίχουλο, κι είναι γελοίο να πιστεύει πως μέσα σ’ αυτό μπορεί να δει να καθρεφτίζεται ολάκερη η αλήθεια...