Mία σπουδαία και απο τις κορυφαίες Ελληνίδα ηθοποιός που έχει παίξει και σε ξένες ταινίες βρέθηκε το μεσημέρι στην Κόρινθο.

Η Κατερίνα Διδασκάλου έπινε καφέ μαζί με φίλες της σε καφετέρια στον πεζόδρομο.

Μαζί της και ο συμπατριώτης της Πέτρος Λέκκας....!!!

Ο Πέτρος καμάρωνε δικαιολογημένα δίπλα στην εξαιρετική ηθοποιό και τις ανέλυε τα σχεδιά του για την πρόοδο της περιοχής..!

Και έπαιρνε και "εκδίκηση" απο τον Χρήστο Χασικίδη που θεωρεί το Χιλιομόδι...ως το κέντρο της γής..!

Η σεμνή και προσιτή Κατερίνα Διδασκάλου έδειχνε πολύ ενδιαφέρον για τα νέα του τόπου της...!



ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ:
Γεννημένη στην Αθήνα, τελείωσε τις θεατρικές σπουδές της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, παράλληλα με την Φιλοσοφική Σχολή, για να συνεχίσει στη Νέα Υόρκη με υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση.
Στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα, όπου επέστρεψε μετά από μακρόχρονη παραμονή εκεί, ερμήνευσε ρόλους του κλασικού και μοντέρνου ρεπερτορίου («Αντιγόνη», «Λυσσασμένη Γάτα», «Ηλέκτρα», «Δούλες», «Πατούχας», «Ανδρομάχη», «Δρόμος Μακρύς», «Το κορμί», «Οι Αμαζόνες»).

Έχει κάνει 15 ταινίες (ελληνικές και ξένες παραγωγές), ανάμεσα στις οποίες κορυφαία θέση κατέχουν η γαλλόφωνη «Τριπλός Πράκτορας) του Ερίκ Ρομέρ, η βουλγαρογερμανοελληνική παραγωγή «Μετά το τέλος του κόσμου» (που της χάρισε το βραβείο Α' γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ της Verona στην Ιταλία), «Ο οργασμός της αγελάδας» (σκηνοθεσία: Όλγα Μαλέα), «Αθήνα: πόλη των θαυμάτων» (Δημήτρη Αθανίτη), «Οιδίποδας» (του Κύπριου Ιωακείμ Μυλωνά), «Ταινία Θαύμα» (ουγγρικής παραγωγής), ενώ σε περίοδο προετοιμασίας βρίσκονται δύο ταινίες μεγάλου μήκους.

Τηλεόραση: «Κόκκινος Κύκλος», «Άγγιγμα Ψυχής», «Γόβα Στιλέτο», «Αθήνα-Θεσσαλονίκη», «Ερωτικές Ιστορίες» και άλλα πολλά, με πιο πρόσφατο το «4» (σκηνοθεσία: Χριστόφορου Παπακαλιάτη) που παίχτηκε στο MEGA με μεγάλη επιτυχία.







Και Πρωθιέρεια
Υπήρξε Πρωθιέρεια το 1984 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, τότε που δεν έγινε καμιά τελετή σε ένδειξη διαμαρτυρίας από τους Έλληνες για την εμπορευματοποίηση της ιερής φλόγας και το 1988 για την διοργάνωση της Σεούλ.
«Η πρώτη μου φορά δεν μπορώ να πω ότι μου δημιουργεί και ευχάριστες αναμνήσεις. Η συμμετοχή μου ήταν επιβεβλημένη όμως. Υπήρχε η αναγκαιότητα να μη σπιλωθεί η βαριά κληρονομιά μας, που είναι να δίνουμε σαν χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο αυτό το παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης. Το 1988 όλα ήταν διαφορετικά, η τελετή αφής ήταν μια αληθινή γιορτή και για μας και για τους Κορεάτες. Θυμάμαι μάλιστα ότι κατά την παρουσία μου στη Σεούλ, στη διάρκεια των αγώνων, ο σεβασμός των κατοίκων της χώρας προς το πρόσωπο μου, ως Πρωθιέρεια ήταν απίστευτα μεγάλος».