Συνεχίστηκε για δεύτερη κατά σειρά ημέρα, το Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου, στο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου, από την ομάδα του Θεατρικού Εργαστηρίου Δίστομου «Θεατροφάνεια».
Την βραδιά τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Κορινθίων Αλέξανδρος Πνευματικός, ο Αντιδήμαρχος Γ. Φαρμάκης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Νίκος Σταυρέλης, η Πρόεδρος της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου κ. Βασιλική Ευστρατιάδη καθώς και πολλοί ακόμα θεσμικοί παράγοντες του τόπου μας.

Τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς, ο συγγραφέας Γιάννης Τσίρος με το βραβευμένο έργο του «Τα Μάτια Τέσσερα» που απέδωσε πάνω στο παλκοσένικο με μεγάλη επιτυχία το Θεατρικό Σχήμα από το Δίστομο.
Ο Δήμαρχος Κορινθίων υποδέχθηκε την θεατρική ομάδα της ομώνυμης πόλης και βράβευσε τον συγγραφέα του έργου Γιάννη Τσίρο τονίζοντας, ότι παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει πληθώρα διακρίσεων στο πλούσιο βιογραφικό του και αποτελεί αξιοσημείωτη πηγή αναφοράς και προβληματισμού. Με τη σειρά του, ο Γιάννης Τσίρος ευχαρίστησε για την υποδοχή και την τιμή που του επεφύλαξαν οι υπεύθυνοι του Φεστιβάλ, δήλωσε ευτυχής που το έργο του ανεβαίνει από την θεατρική ομάδα του Δίστομου και χαρακτήρισε τα περιφερειακά και κατ΄ ευφημισμό ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα, τις φλέβες και τις αρτηρίες της κοινωνίας μας.


Το έργο του συγγραφέα «Τα Μάτια Τέσσερα», αναφέρεται στις τέσσερις εξουσίες, την νομοθετική, την δικαστική, την εκτελεστική και αυτή των μίντια (media), οι οποίες λειτουργούν «ως γεννήτορες και γέννημα του …νόμου…Τα μάτια της εξουσίας, τηλεσκοπικά λειτουργούν επιλεκτικά και καταδικάζουν εύκολα και «απροβλημάτιστα» τους «μικρούς», μεγεθύνοντας το «ασήμαντο» και περιορίζοντας για τους μεγάλους το «σημαντικό». Η εξουσία ως κληρονομιά παρελθόντος, επιδικάζεται ως καιάδας …Γιατί..; Γιατί το μυρμηγκάκι θέλησε να περπατήσει σαν ελέφαντας και πολτοποιήθηκε σαν σκουλήκι. Γιατί…; Γιατί στο στιγμιαίο ανοιγόκλεισμα ενός βλεφάρου είδε την <ισονομία>, την <ισοπολιτεία>, την πραγματική αλήθεια στα μάτια των τεσσάρων και αναρίθμητων εξουσιών και θέλησε να αντισταθεί όταν συνειδητοποίησε, ότι η το χειρότερο των εγκλημάτων είναι η αντίσταση κατά της Αρχής είναι από αυτές τις ποινές, που δεν εξαγοράζονται. Είδε, ότι ο νόμος είναι ίσος για όλους… οι άνθρωποι όμως δεν είναι.

Ότι «οι δυνατοί» δεν γίνονται ποτέ παραβάτες, δεν αντιστέκονται ποτέ στις αρχές, αν και σχεδόν τα ανομήματά τους είναι γνωστά. Ότι .. Δημοκρατία, Ολοκληρωτισμός…. έχουν την ίδια ουσία στη σάρκα τους. Όταν όμως θελήσεις να φωνάξεις τότε εξευτελίζεσαι. Οι αρχές σε θέλουν υποτελή τους δεν τις εξαγοράζεις ενώ αυτές οι ίδιες έχουν προπωληθεί…..Τελικά η ζωή μας παραμένει αιωνίως εκκολαπτόμενη γιατί : ποτέ δε γεννιόμαστε…ποτέ δε ζούμε…ποτέ δεν πεθαίνουμε. Αυτό είναι το τρίγλυφο έρεισμα της εξουσίας».