Τις τελευταίες μέρες αυξάνονται και πληθύνονται τα ονόματα των υποψηφίων βουλευτών που κατακλύζουν εφημερίδες και ιστοσελίδες. Δε λέω, θεμιτός ο στόχος να θέλει κάποιος να …εκτεθεί, αλλά όσοι ξεκινούν νωρίς, συνήθως έχουν πρόσβαση σε κομματικά επιτελεία ή συγκροτήματα τύπου. Πολλές φορές, διακινούν οι ίδιοι την υποψηφιότητά τους για να μετρήσουν αντιδράσεις, να ασκήσουν πίεση, να φέρουν προ τετελεσμένων γεγονότων την ηγεσία του κόμματος ή και όλα μαζί.

Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι αυτό γίνεται σε βάρος άλλων άξιων και ικανών ανθρώπων, που ενδεχομένως ήθελαν να ασχοληθούν με τα κοινά, αλλά δεν έχουν τέτοιες προσβάσεις.

Θα αντισταθώ στον πειρασμό να αναφέρω τα ονόματα που κυκλοφορούν. Είναι γνωστά και συγκεκριμένα. Και επαναλαμβάνονται παντού!

Δράττομαι, όμως, της ευκαιρία να παραθέσω μερικές σκέψεις για τις «γαλάζιες λίστες» των προσεχών εκλογών.

Η επιλογή των υποψηφίων βουλευτών είναι προφανώς έργο δύσκολο και απαιτεί λεπτούς χειρισμούς. Και στο τέλος ένα είναι βέβαιο: θα υπάρξουν παραπονούμενοι!

Με τα ψηφοδέλτια, όμως, ο Αρχηγός δίνει το στίγμα του. Στέλνει ένα μήνυμα προς την κοινωνία, με ποιους θέλει να πορευτεί. Σε ποιους θα στηριχτεί. Από την άποψη αυτή, όσοι προτρέχουν να προαναγγείλουν υποψηφιότητες, μάλλον ξεχνούν αυτή τη μικρή λεπτομέρεια.

Οι παθογένειες της επιλογής

Οι εν ενεργεία Βουλευτές, βάσει του Καταστατικού, είναι αυτοδικαίως υποψήφιοι, εκ νέου. Έτσι, χωρίς αξιολόγηση! Αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα. Οι περισσότεροι εξ αυτών, για να διατηρήσουν την έδρα τους, αποκλείουν συνήθως όσους ικανούς και άξιους μπορούν να τους αντιμετωπίσουν και ενδεχομένως να τους κερδίσουν. Έτσι σε πολλές περιφέρεις περιλαμβάνονται αδύναμες υποψηφιότητες απλά και μόνο για να κλείσουν οι συνδυασμοί! Η τακτική αυτή εξυπηρετεί τους εν ενεργεία βουλευτές, δεν βοηθά, όμως, το κόμμα! Χώρια που διαιωνίζει τους ίδιους και τους ίδιους!

Να ποιο πρέπει να είναι το πρώτο κριτήριο. Ισχυρά ψηφοδέλτια που να εξυπηρετούν το κόμμα και όχι να διασφαλίζουν την εκλογή συγκεκριμένων βουλευτών.

Oι βαρώνοι, οι δελφίνοι και οι δορυφόροι

Οι λεγόμενοι «βαρώνοι», «δελφίνοι» και τα «ιστορικά στελέχη», συνήθως έχουν λόγο (κάκιστα) στην επιλογή των υποψηφίων. Έχουν και το πλεονέκτημα, στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τις εκλογές, να απολαμβάνουν τη δημοσιότητα που τους προσφέρουν τα αξιώματα και οι τίτλοι. Πώς να τους συναγωνιστεί ένας νεαρός και άσημος, αλλά με όρεξη για δουλειά και με πολλές ιδέες;

Έτσι γίνονται.. ιερές και ανίερες συμμαχίες. Ειδικά στις περιφέρειες που επιτρέπεται η πολλαπλή σταυροδοσία. Η σχέση τείνει να γίνει πελατειακή και στο τέλος καταλήγει στις γνωστές ομαδοποιήσεις που συντηρούν την εσωστρέφεια.

Οι γόνοι

Το κοινοβούλιο, όλο και περισσότερο, προσομοιάζει με κλειστό κονκλάβιο, όπου οι θέσεις κληρονομούνται! Προφανώς και δεν μπορείς να αποκλείσεις κάποιον από το αυτονόητο δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Μήπως, όμως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κανένας δεν θα απολαμβάνει πρόσθετα πλεονεκτήματα; Γιατί πάλι ακούω για τέκνα πρώην υπουργών, βουλευτών και δημάρχων που θέλουν να είναι υποψήφιοι!

Oι αρεστοί των συγκροτημάτων τύπου

Οργίζομαι καμιά φορά όταν βλέπω να παρελαύνουν από τα κανάλια οι ίδιοι και οι ίδιοι! Λές και έχουν μόνιμη συνεργασία. Αυτές οι συχνές εμφανίσεις, ας μη γελιόμαστε, δημιουργούν κάποια σχέση εξάρτησης που αλλοιώνει τη λειτουργία της δημοκρατίας μας.

Oι εκλεκτοί των επιχειρηματιών

Τα τελευταία χρόνια μας προέκυψαν και βουλευτές, που στηρίζονται από συγκεκριμένους μεγαλο-επιχειρηματίες. Όλοι τους ξέρουμε, όλοι κάποιες ιστορίες έχουμε ακούσει και συνήθως δεν βγαίνει καπνός χωρίς φωτιά. Δεν ξέρω πόση δόση αλήθειας έχει αυτό που γράφτηκε ότι η Siemens «χορηγούσε» πάνω από 150 βουλευτές! Και τους μισούς να χορηγούσε, πάλι έχουμε πρόβλημα!

Oι αυτοπαρουσιαζόμενοι ως “κολλητοί”

Έκπληκτος άκουγα πριν λίγες φίλο αναπληρωτή τομεάρχη, που αυτοσυστήνεται ως «κολλητός του αρχηγού» (ο αρχηγός άραγε το ξέρει;)
να λέει ότι ο …αναπληρωτής θα «φτιάξει» το ψηφοδέλτιο στο Νομό του, θα εκλεγεί δεδομένου ότι είναι …κολλητός και θα ….υπουργοποιηθεί πάλι επειδή είναι …κολλητός! Δεν άκουσα καθόλου τις λέξεις ικανός και άξιος! Αυτή η δράση των κολλητών είναι ανίατη ασθένεια και όσο δεν ξεριζώνεται παράγει προβλήματα!

Μια πρόταση επιλογής υποψηφίων βουλευτών

Αντιμετωπίζονται αυτά τα προβλήματα;

Νομίζω πως έφτασε ο καιρός! Με τη γενική απαξίωση του πολιτικού συστήματος, αλλά και του πολιτικού προσωπικού της χώρας, οι επόμενες εκλογές προσφέρουν μια λαμπρή ευκαιρία για ανανέωση της Κ.Ο. της Ν.Δ.

Για κάποιους είναι βέβαιον ότι θα …φροντίσει το εκλογικό σώμα.

Όμως, πρέπει και η ηγεσία να βάλει το χέρι της και να αποσύρει μερικούς. Κυρίως, όμως, να επιλέξει νέα, ικανά και άφθαρτα στελέχη.

Παλαιότερα είχα καταθέσει μια πρόταση για την επιλογή βουλευτών, η οποία, άνευ σχολίου, βρήκε τη θέση της, αυτοστιγμή, στον κάλαθο των αχρήστων. Η άποψη μου εθεωρήθη, λίαν επιεικώς, γραφική και εγώ εκτός τόπου και χρόνου και άσχετος με την πολιτική. Ίσως!

Την επαναφέρω, κάπως τροποποιημένη, μήπως και έχω καλύτερη τύχη, αν και δεν το ελπίζω!

Ξεκινώ από μια απλή παραδοχή. Μια σοβαρή εταιρεία όταν αναζητά κάποιο υψηλόβαθμο στέλεχος, προκηρύσσει τη θέση δημοσίως.

Περιγράφει τα χαρακτηριστικά της θέσης.

Αναθέτει την επιλογή των υποψηφίων σε ειδικούς.

Ακολουθείται η γνωστή διαδικασία: βιογραφικό, συστατικές επιστολές, συνέντευξη, short list, νέα συνέντευξη, συνάντηση με τον επικεφαλής της εταιρείας των επικρατεστέρων υποψηφίων, τελική επιλογή, πρόσληψη, επιμόρφωση-εκπαίδευση.

Η Ν.Δ., λοιπόν, θα μπορούσε να απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση-ενδιαφέροντος, για όλους τους Νομούς της χώρας και να αναζητά υποψηφίους για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. (πέραν των εν ενεργεία βουλευτών, οι οποίοι όπως προαναφέραμε είναι αυτοδικαίως υποψήφιοι).

Θα πρότεινα και μερικά κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι υποψήφιοι.

Για παράδειγμα:

- ηλικία μέχρι 40 ετών!

- ουδεμία προηγούμενη πολιτική εμπειρία σε τοπικό, περιφερειακό, πολύ δεν περισσότερο σε εθνικό επίπεδο!

- να αποκλειστούν συνδικαλιστές, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, δήμαρχοι, Νομάρχες, πρώην βουλευτές, πρώην διοικητές, όλοι οι πρώην γενικώς , όπως και τα κατ΄ επάγγελμα κομματικά στελέχη!

- προαπαιτούμενη τριετής εργασιακή εμπειρία, τουλάχιστον!

- λευκό ποινικό μητρώο!

- εξονυχιστικό προσωπικό και οικογενειακό έλεγχο και του «πόθεν» και του «έσχες»

Στη συνέχεια, επιτελείο ειδικών, εξετάζει τα βιογραφικά και καλεί τους υποψηφίους σε εξαντλητικές συνεντεύξεις! (Διευκρίνιση: εννοείται ότι οι ειδικοί δεν θα είναι κομματικά στελέχη.)

Ο Πρόεδρος, με το επιτελείο του, κάνει την τελική επιλογή, η οποία και επικυρώνεται από τα αρμόδια κομματικά όργανα!

Οι υποψήφιοι που θα επιλεγούν, τουλάχιστον για ένα εξάμηνο, θα εκπαιδευτούν από το «Ινστιτούτο Δημοκρατίας» στα βασικά της πολιτικής. Από Συνταγματικό Δίκαιο, μέχρι αρχές Οικονομίας και πολιτικής Επικοινωνίας.

Εδώ ένας ασφαλιστής προσλαμβάνεται και πριν αρχίζει να δουλεύει, τον ξετινάζουν στα σεμινάρια!

Και τα κόμματα στέλνουν στη Βουλή ανθρώπους που δεν έχουν διαβάσει ούτε το Σύνταγμα!

Οι υποψήφιοι βουλευτές επιλέγονται εγκαίρως και «ρίχνονται» στο καμίνι της πολιτικής. Να διαπιστώσουν και ποιοι αντέχουν γιατί μερικοί μπορεί να είναι «ικανοί και άξιοι», αλλά να μην το έχουν!

Από τη διαδικασία αυτή ο Πρόεδρος του Κόμματος βγαίνει πολλαπλώς ενισχυμένος.

Το κόμμα ανανεώνεται με νέους ανθρώπους.

Οι τοπικές κοινωνίες αντιπροσωπεύονται καλύτερα.

Ποιοι βγαίνουν …χαμένοι;

Xρειάζεται πολλή σκέψη…

Ανανέωση δεν θέλουμε; Ιδού η πρόκληση!

του Κώστα Ροδινού


Πηγή : antinews.gr